โอริงามิ เกี่ยวอะไรกับ NASA !?
ใครๆก็รู้จัก NASA อย่างน้อยก็คงเคยได้ยินกันมาบ้างล่ะ ก็ผลงานของ NASA เขาออกจะดังนี่นา เขาส่งคนไปเดินบนดวงจันทร์มาแล้วตั้งหลายหน เดี๋ยวนี้เขาส่งหุ่นยนต์ไปสำรวจดาวอังคารได้แล้ว และ NASA เขาก็ยังไม่ลดละความมุ่งมั่นที่จะสำรวจอวกาศต่อไป ใครจะไปรู้ได้ล่ะว่าต่อไปมนุษย์เราจะไปตั้งถิ่นฐานที่ใดได้อีกบ้าง ถ้าผมอยากสำรวจดาวพฤหัส ที่อยู่ห่างไกลออกไป ไกลแสนไกล เรียกว่าอยู่สุดขอบระบบสุริยะของเราเลยก็แล้วกัน เพราะผมอยากรู้เหลือเกินว่าดาวพฤหัส มีมนุษย์ต่างดาวหรือไม่ ผมจะต้องมียานอวกาศดีดีสักลำ ในยานอวกาศแบบดั้งเดิม เขาจะใช้เชื้อเพลิงเหลวในการขับเคลื่อน ก็ที่เราเห็นเขาปล่อยจรวดกันยังไงล่ะ 10…9…8…7………3…2…1…บรึมมมมม กว่าจะออกพ้นแรงดึงดูดของโลกก็เสียพลังงานไปมหาศาลแล้ว ไหนจะต้องเก็บไว้ใช้ในอวกาศเพื่อมุ่งหน้าสู่ดาวพฤหัสนี่อีก เมื่อคิดคำนวณ บวก ลบ คูณ หาร แล้ว มันก็พอทำได้ แต่ต้องสิ้นเปลืองพลังงานอย่างมาก และนั่นหมายถึงเงิน เงิน เงิน เงินจำนวนมาก นี่ยังไม่นับรวมความเสี่ยงอีกสารพัด มันอาจจะหลงทางในอวกาศ มันอาจจะติดต่อไม่ได้ มันอาจจะระเบิดกลางทาง มันอาจจะโดนก้อนหินพุ่งชนจนได้รับความเสียหาย และอื่นๆอีกมากมาย แล้วแต่ความโชคร้ายจะอำนวย ดังนั้นเมื่อเชื้อเพลิงเหลวแบบเก่าๆไม่ใช่ตัวเลือกที่ดีแล้ว ทางเลือกหนึ่งที่เขาคิดกันออกก็คือ การใช้พลังงานแสง เพราะแสงมีอยู่เกือบทุกที่ในอวกาศ นักวิทยาศาสตร์เขาทราบกันดีว่าแสงอาทิตย์ที่เดินทางมาถึงโลกจะให้แรง 9 ไมโครนิวตัน นั่นเท่ากับน้ำหนักของเงินเหรียญหนึ่งเท่านั้น มันดูเล็กน้อยมากนะครับ คุณว่าไหมครับ แต่ในอวกาศที่ไม่มีแรงต้านทาน แรงผลักเพียงน้อยนิดนี่แหละ ก็เพียงพอที่จะขยับยานอวกาศของเราได้แล้ว ทีนี้เราต้องมีแผงอะไรซักอย่างที่มาคอยรับแสงอาทิตย์ เหมือนกับใบเรือยังไงยังงั้น เพียงแต่ตอนนี้เรากำลังพูดถึงการแล่นเรือในอวกาศเท่านั้นเอง มีแผงที่ว่านี้ อืมม..ยาวไม่กี่ร้อยเมตร เราก็สามารถไปถึงดาวพฤหัสภายในไม่กี่สัปดาห์ได้เลยล่ะ ใบเรือของยานอวกาศนี่เองคือพระเอกของเราในตอนนี้ ใบเรือนี้เขาเรียกว่า Solar Sail หรือ ใบเรือแสงอาทิตย์นั่นเอง มันจะต้องมีคุณสมบัติหลายอย่างทีเดียว มันจะต้องสะท้อนแสงได้ดี มันจะต้องมีขนาดใหญ่พอที่จะพายานอวกาศให้เคลื่อนไปได้ แต่ก็ต้องไม่ใหญ่มากเกินไป เพราะที่เก็บใบเรือต้องมีพื้นที่จำกัด มันจะต้องกางออกและพับเก็บได้สะดวก เอ๊ะ…พับเก็บได้ด้วยน่ะหรือ สงสัยว่าพวกเขาจะต้องใช้บริการโอริงามิซะแล้ว โชคดีว่าพวกเขามีนักวิทยาศาสตร์ที่รู้จักกับโอริงามิซะด้วย แล้วโมเดลต้นแบบมากมายก็ถูกคิดค้นขึ้น ทั้งในญี่ปุ่น ยุโรป และสหรัฐอเมริกาภาพนี้เป็นโมเดลหนึ่งของ Union pour la Promotion de la Propulsion Photonique หรือ U3P องค์กรที่ประกอบด้วยผู้เชี่ยวชาญด้านอวกาศของยุโรปซึ่งสนใจในการออกแบบใบเรือแสงอาทิตย์ โมเดลที่มีชื่อเสียงที่สุดชิ้นหนึ่งคือ โมเดลมิอุระ คิดค้นโดยวิศวกร NASA ชาวญี่ปุ่น จุดที่น่าสนใจก็คือ การกางใบเรือออกและพับเก็บแบบมิอุระนี้ทำได้สะดวกมาก แต่ใช้พื้นที่เก็บน้อย เราสามารถกางใบเรือแสงอาทิตย์ออกด้วยการดึงเพียงครั้งเดียว และพับเก็บด้วยการดึงครั้งเดียวเช่นกัน
หลักการดึงเพียงครั้งเดียวนี้ให้ประโยชน์หลายอย่าง ดังนี้ü สามารถประยุกต์ใช้ได้จริง โดยเฉพาะกับวัสดุที่มีรูปร่างเรียบและพับได้ เช่น Solar Sail หรือ แผนที่ เป็นต้นü สร้างได้ง่าย เพราะผู้ผลิตสามารถผลิตเป็นส่วนเล็กๆ แล้วนำมาต่อกันภายหลังü มีความเสี่ยงน้อย ความเสี่ยงในที่นี้คือ ความเสี่ยงที่รอยพับจะชนกันในขณะที่กางออกหรือพับเก็บ เพราะการพับแบบนี้รอยพับจะแนบชิดกัน เราไม่ต้องกังวลว่าจะเกิดการติดขัดขึ้นü สามารถจัดเก็บได้ง่าย เพราะเมื่อพับเก็บแล้วยังมีรูปร่างเป็นสี่เหลี่ยมด้านขนานซึ่งเป็นรูปร่างพื้นฐานในการเก็บสิ่งของอย่างไรก็ตามนี่เป็นเพียงต้นแบบของใบเรือแสงอาทิตย์เท่านั้น ซึ่งมีความเป็นไปได้ทางทฤษฎี แต่ยังไม่ได้การพิสูจน์ว่าสามารถนำไปใช้ได้จริงนะครับมาถึงตอนนี้ คุณคงพอจะนึกออกแล้วนะครับว่าโอริงามิไม่ได้เป็นเพียงแค่ของเล่นเด็กธรรมดาๆอีกต่อไปแล้ว อันที่จริงแล้วโอริงามิอยู่รอบๆตัวเรา โดยที่เราไม่ทันสังเกตด้วยซ้ำไป โอริงามิถูกนำไปใช้กับการพับแผนที่การพับถุงลมนิรภัยการพับเต็นท์การบรรจุบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปหลังคาสนามกีฬาสมัยใหม่ที่พับเก็บได้แล้วอะไรอีกบ้าง… “The truth of a theory is in your mind, not in your eyes.”--Albert Einstein
ไม่มีความเห็น