การละเล่นพื้นเมือง( 1 )

แบบแผนเฉพาะถิ่น

การละเล่นพื้นเมือง

ขอขอบคุณทุกท่านกับการเข้ามาเยี่ยมชมใน บันทึกที่ผ่านๆมา ทำให้ผู้เขียนมีกำลังใจ ที่จะนำสาระเกี่ยวกับนาฏศิลป์และประเพณีวัฒนธรรมต่างๆมาเล่าในบันทึกต่อๆไป ในบันทึกนี้ ผู้เขียนจะเล่าถึง การละเล่นพื้นเมือง ซึ่งมีสาระการเรียนรู้ที่เกี่ยวข้องในวิชานาฏศิลป์ว่ามีความหมายและที่มาอย่างไร

การละเล่นพื้นเมือง หมายถึง การละเล่นรื่นเริง หรือมหรสพ ซึ่งจัดแสดงเพื่อความสำเริงอารมณ์ของผู้เล่น แต่เน้นที่อารมณ์ของผู้ชมเป็นสำคัญ มีผู้แสดง หรือคณะผู้แสดงเป็นฝ่ายให้ความบันเทิง และมีผู้ชมซึ่งไม่อาจกำหนดตัวหรือจำกัดจำนวนเป็นฝ่ายรับความบันเทิง หรืออาจร่วมกันทั้งสองฝ่าย การละเล่นพื้นเมือง แต่ละอย่างมีรูปแบบการแสดง และมีการสืบทอดรูปแบบหลักต่อ ๆ กันมา มิใช่เป็นเพียงการแสดงออกของบุคคลใดบุคคลหนึ่งเป็นเฉพาะคน หรือเฉพาะคราว ( สุธิวงศ์ พงศ์ไพบูลย์ และคณะ 2528 : 1 )

การละเล่นพื้นเมือง หมายถึง กิจกรรมการละเล่นของสังคมซึ่งอาจจะไม่ทราบที่มาก็ได้ แต่ได้ยอมรับ และถ่ายทอดการเล่นต่อ ๆ กันมาโดยไม่ขาดสาย เป็นกิจกรรมการเล่นซึ่งมี การเคลื่อนไหวกิริยาอาการเป็นส่วนใหญ่ อาจมีการขับร้อง ดนตรี หรือการฟ้อนรำประกอบการเล่น มีจุดมุ่งหมายในการเล่น เพื่อความสนุกสนาน และเพลิดเพลินในโอกาสต่าง ๆ ( ธิดา โมสิกรัตน์ 2533 : 651 )

การละเล่นพื้นเมือง หมายถึง การฟ้อนรำพื้นเมืองที่เกิดควบคู่กันกับเพลงพื้นเมืองมาแต่โบราณ ไม่ว่าประเทศใดก็มีเพลงพื้นเมือง ( Folk Song ) มีการเต้นรำพื้นเมือง ( Folk Dance ) เป็นของตนเองด้วยกันทั้งนั้น ดังนั้น ลีลาท่าเต้นรำ การแต่งกาย เพลงและเครื่องดนตรี ตลอดจนโอกาสในการแสดงจึงแตกต่างกันออกไป ( สุดใจ ทศพร 2535 : 86 )