KM มื้อเที่ยง ที่เกิดขึ้นจากการสนทนาระหว่างการรับประทานอาหารกลางวัน หลายท่านทำงานยุ่งจนไม่มีเวลาไปทานอาหารกลางวันกับเพื่อนร่วมงาน และสิ่งที่ท่านได้พลาดโอกาสไป สำหรับมื้อเที่ยงของแต่ละวัน นอกจากจะไม่ได้พักจากการทำงานในช่วงพักเที่ยงแล้วท่านยังพลาดโอกาสที่จะใช้เวลาในช่วงพักเที่ยงของท่านในการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ระหว่างกลุ่มคนในองค์กร ไม่ว่าจะเป็นเรื่องงาน เรื่องส่วนตัว หรือไม่ก็เรื่องจิปาถะทั่วไป ไม่เรื่องใดก็เรื่องหนึ่ง และคลังความรู้ที่เกิดจากการสนทนามื้อเที่ยงก็สามารถนำมาประยุกต์ใช้กับการทำงานในองค์กรได้เป็นอย่างดี ก่อนอื่นต้องขอบอกก่อนว่าผู้เขียนปฏิบัติงานด้านสารบรรณ และมีความจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องทำความเข้าใจขอบข่ายความรับผิดชอบของหน่วยงานทั้งหมดในองค์กร กล่าวคือไม่จำเป็นต้องรู้รายละเอียดทั้งหมดแต่ต้องรู้ขอบข่ายความรับผิดชอบของแต่ละงานในเบื้องต้น และการสนทนามื้อเที่ยงก็ช่วยให้ได้พูดคุยพบปะแลกเปลี่ยนความรู้กัน และบางวันก็ไปทานข้าวกับเพื่อนนอกแผนกและระหว่างการสนทนาในแต่ละครั้งในทุก ๆ มื้อเที่ยง มักจะมีการพูดถึงเรื่องงานอยู่บ่อยครั้ง ไม่ว่าจะเป็นการปรึกษาหารือเรื่องการทำงาน ปัญหาที่เกิดจากการทำงาน และยังเชื่อมโยงไปถึงการทำงานของแผนกที่เกี่ยวข้อง ทำให้ผู้เขียนเองได้เข้าใจขอบข่ายงานของแต่ละแผนกมากขึ้น และสิ่งที่เราจะได้นอกเหนือจากการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ในมื้อเที่ยง เรายังได้ผ่อนคลายจากการทำงานช่วยลดความเครียดให้กับเราได้เป็นอย่างดี และก็ยังเป็นการสร้างความสัมพันธ์อันดีระหว่างคนในองค์กรอีกด้วย
สำหรับตัวผู้เขียนเองมีมุมมองว่าการจัดการความรู้ไม่ใช่สิ่งแปลกใหม่ที่เกิดขึ้นแต่เป็นสิ่งที่อยู่ควบคู่กับการใช้ชีวิตประจำวันของเรา ไม่ว่าจะเป็นในด้านการทำงาน หรือด้านการศึกษา เพียงแต่ว่าในวันนี้มีหลายองค์กรให้ความสำคัญกับการจัดการความรู้มากขึ้น และบางท่านยังคิดว่าป็นสิ่งที่ยากหากเราจะนำการจัดการความรู้มาใช้ในการทำงานแต่ที่จริงแล้วลองเริ่มจากตัวเราก่อน แค่นี้ก็มีส่วนช่วยผลักดันให้องค์กรเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ได้ไม่ยากเลย
"มราบรี" เป็นเรื่องราวที่ควรค่าแก่การเรียนรู้ครับ (ศิษย์ มน.หนองอ้อ เหมือนกันครับ)