เหตุเกิดที่การประชุมกรม ความไม่เข้าใจในระบบคุณภาพ

16-7-5

ดิฉันไปประชุมกรมที่จังหวัดนครศรีธรรมราชโดยเดินทางในช่วงบ่ายๆพร้อมๆกับหัวหน้ากองคนอื่นๆซึ่งบางท่านได้เดินทางไปก่อนเนื่องจากมีประชุมเกี่ยวกับการพัฒนาระบบราชการของกรมโดยมี ดร อรัญ โสตถิพันธ์ เป็นที่ปรึกษาเรื่องการพัฒนาระบบราชการ

 ดิฉันไปถึงโดยที่มีการประชุมกันไปบ้างแล้ว       คุณหมอสราวุธเป็นประธานแทนท่านรองสมชัย 

หลังจาก ดร อรัญ สอนก็มีการปรึกษาหารือซึ่งมีการบ่นดังๆมาจากหลายท่านว่าระบบคุณภาพที่ทำขณะนี้ทำให้เราเครียดและไม่มีเวลาทำงานเนื่องจากต่างคนต่างเข้าใจ      ขาดเจ้าของระดับรองอธิบดี    บางครั้งมีเจ้าของแต่ไม่สามารถสื่อสารได้      หรือสื่อสารได้แต่ไม่มีอำนาจ   

ดิฉันเห็นแล้วจะคล้ายๆกับสถาบันที่ทำงานคุณภาพระยะแรกที่หมออาวุโสบางท่านฉีกใบ Lab ออกจากแฟ้มและจะลอกค่าของ lab ลงแฟ้ม  

แต่ระบบกำหนดไม่ให้ลอกเพราะมีโอกาสผิดได้  หมอรู้สึกว่าระบบคุณภาพไม่ทำให้การทำงานของหมอดีขึ้น  แฟ้มหาย ใบ lab ไม่มี  พยาบาลทำหน้าที่สุขศึกษาแทนที่จะช่วยหมอตรวจและเตรียมงานให้เรียบร้อย แต่ให้ผู้ช่วยเหลือทำแทน ผู้ช่วยเลยรู้จักโรคและผู้ป่วยดีกว่าพยาบาล  

หมอที่สคร.รู้สึกว่าเราไม่ได้ทำงานควบคุมโรค      มัวแต่ทำงานประชุมและทำงานอยู่กับกระดาษและอยู่ในห้อง      ไม่ถึงผู้รับบริการ 

คนที่ดูแลระบบคุณภาพทำท่าหมดแรง      กลัวนายเปลี่ยนใจเลิกทำเพราะลงแรงมาเยอะแล้ว      ขาดแต่การพัฒนาตามแผน

 ดิฉันทำระบบคุณภาพมาหลายระบบทำให้เข้าใจและเห็นใจทั้งสองฝ่าย   ไม่อยากให้เอาชนะกัน

ใจจริงอยากให้ทำต่อไปเพราะทุกระบบมีประโยชน์ของมัน     ขอให้รู้เรื่องให้จริงและศึกษา

อย่าไปรังเกียจและแสลงหู  

ดิฉันเห็นคุณจันทรา ตัวแทนจากบำราศที่ไปเรียนทั้ง PMQA  PMS  Competency  และอื่นๆ อีกมากมาย ซึ่งครั้งแรกเราก็เหนื่อยมากแต่เราก็ไม่ย่อท้อ ดิฉันจะคอยตามและเอาเอกสารมาอ่านคร่าวๆเพื่อเข้าใจไปพร้อมๆกัน  ช่วงหลังดูมีความสุขกับการเรียนและสัมมนาเพราะรู้สึกว่าน่าจะเป็นประโยชน์มากถ้าเรานำมาใช้อย่างเป็นระบบและเรายังวางแผนให้ HA  เป็นหลักของการพัฒนา แต่เราใช้ระบบอื่นที่กรมกำหนดมาเป็นตัวเสริมให้การพัฒนาคนและไอทีให้ดีขึ้น ดิฉันไม่เครียดกับระบบของกรมมากนักค่ะเนื่องจากเห็นทั้งโทษและประโยชน์ของระบบคุณภาพ 

หัวหน้าสำนักต้องการให้ทำ PMQA ระดับกรม ส่วนกองก็ไปดูเรื่องจุดที่จะพัฒนาที่กรมจะส่งมาให้ซึ่งในปี 50 ทางกรมกำหนดให้ทำระดับกองทำให้กองและสำนักเครียดมาก   แต่พอทำเสร็จ(ทางสถาบันให้คุณสิริพรเขียนและผู้บริหารมาดูในเนื้อหาทำให้ระดับหน่วยไม่เครียดมากนัก) ก็ดูว่าhappyดีค่ะ เวลาคิดจุดของการพัฒนาดิฉันกำหนดส่วนที่อยู่ในภารกิจหลักของเราทำให้เราทำเรื่องเดียวที่ทำให้การดูแลผู้ป่วยปลอดภัยขึ้นโดยลดการเกิดการสัมผัสเลือดที่เราควรพัฒนาอยู่แล้วทั้งการสัมผัสเลือดและระบบรายงานค่ะ

สรุปกรมขาดหัวปลาใหญ่ที่ผู้บริหารเข้าใจและสามารถสื่อสารกับน้องๆในกรมได้และทำให้การพัฒนาคุณภาพทำให้คนมีความสุขขึ้นและลูกค้าพอใจค่ะ

คิดถึงคำพูดอาจารย์ดร. วรภัทร ซึ่ง ดิฉันไม่กล้าเขียนเพราะท่านใช้คำเกี่ยวกับการพัฒนาผู้บริหารแรงๆ       แต่ดิฉันยังไม่กล้าใช้ศัพท์เหล่านี่เพราะบารมียังไม่ถึงค่ะ