กุ้มอยู่...กุ้มกิ๋น


ปลูกผัก หักฟืน อยากกิน ปลูก ...ปลูกทุกอย่างที่กิน และกินทุกอย่างที่ปลูก...

ในป่าที่อุดม เสียงนก แมลงไพร ภูเขา หินผา สายน้ำใส หอยเหล็กจาน ปูผา ผีเสื้อ ทะแป้ด ป๊าบ ฯลฯ มีใครมีโอกาสสำผัสชีวิตท่ามกลางสิ่งนี้บ้าง

"ชนเผ่ามราบรี" เป็นชาวป่าที่มีชีวิตอยู่กับสิ่งนี้มาตั้งแต่บรรพบุรุษ จิตใจมราบรีจึงงดงาม รักสงบ อิสระ มีน้ำใจ ไม่ชอบเสียงดัง นี่คือชีวิต "มราบรี"

"ไลย" เป็นเด็กสาวชาวมราบรีวัย 15 ปี ได้เข้ามาเรียนหนังสือในตัวจังหวัดซึ่งห่างจากที่อยู่เพียง 39 กิโลเมตร แต่ในชีวิตของไลยกับเมืองนั้นห่งไกลกันมาก

ภาพที่ไลยเห็น...เด็กนักเรียนชกต๋อยกัน...การขโมยของ...การพูดจาด้วยคำที่ไม่สุภาพ(ไลยไม่เคยได้ยิน และไม่เข้าใจ) การพูดสิ่งที่ไม่ใช่ความจริง ฯลฯ หลายอย่างไรไม่เข้าใจ เพราะชีวิตไลยไม่เคยมี

แต่วันนี้...ไลยต้องเรียนรู้...เรียนรู้เพื่อปรับตัว..ปรับเข้ากับความเป็นคนในเมือง ........

ไลยต้องเรียนให้จบ..และหางานทำ รับจ้าง ในเมือง ซื้อ บริโภค หาเงิน รับจ้าง ....ระบบทุนนิยม

ชีวิตอยากกินอะไร เดินเข้าไปในป่าเก็บมากิน หิวขุดมันกิน ได้สัตว์แบ่งปัน...... จะอยู่ในบันทึกความทรงจำของไลย.....หรือ

หมายเลขบันทึก: 113059เขียนเมื่อ 20 กรกฎาคม 2007 14:23 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 19:33 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท