เพื่อให้ จำ "วงจร Learning cycle ของ Nanoka" ( โดนผมประยุกต์แล้ว) ได้ง่ายๆ ผมแนะนำ ให้ จำว่า 4 ที จะง่ายกว่า
คือ
*********************************************************
วงจร 4T นี้ หมุนวนเป็นวง ในระดับต่างๆ เช่น
*************************************************************
วงจร 4T นี้ มี เครื่องมือ (Tools) ที่สำคัญ 2 กลุ่มเครื่องมือ คือ
*******************************************************************
ตัวอย่าง 1
Innovation facilitator ของ ปูน SCG ผมให้ ไป เที่ยว อัมพวา เพื่อ หาโครงงานไปช่วยชาวบ้าน ตอนแรก พวกผู้เรียนแต่ละกลุ่มก็ ติดนิสัย แบบ PDCA โดย พวกเขา จะเริ่มที่ Plan กันก่อน โดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์ว่า การ Plan แบบ ใน วงจร PDCA คือ การ เอา สมมติฐานที่ตนเองสร้างขึ้น จำจากตำรา เอาเขามา ครูยัดมา ฯลฯ เอามาวางแผน พูดง่ายๆ คือ ดันมาเริ่ม ที่ T = theory แทนที่ จะเริ่มจาก T = talk กับ ชาวบ้าน กับผู้เกี่ยวข้อง (Stakeholder) ให้มากๆ ไม่ใช่ เอา สมมติฐาน ทฤษฎีความเชื่อของแต่ละคนในกล่ม มาวิวาทะ และ วางแผนกันเอง (นึกภาพ การประชุมวางแผน ของหน่วยงาน ราชการ ก็จะมองออกน่ะ)
เช้าวันนั้น ผม คุณทวีสิน และ หัวหน้าพี่เลี้ยง (Facilatator) จึงต้อง ทำตนเป็นตัวอย่าง ด้วยการออกไป เจอชุมชน ไปกินข้าวมันไก่ ไปสอดรู้สอดเห็น ไปสุนทรียสนทนากับ อบต ลุงๆ ป้าๆ เป็นต้น นี่คือ "ยั่ว" ให้ มาที่ T แรก ก่อน
สายแก่ๆ (ที่จริงมันควรจะออกมา ตั้งแต่ เช้าแล้ว) พวกเขา ก็เลย เริ่มออกจากห้องประชุม ออกมา ปะทะโลกความจริง (Real world) มาสุนทรียสนทนา กับ ชาวบ้านอัมพวา
ตอนบ่ายๆ พวกเขาแยกย้าย ไปดูวัดโบราณ ไปเก็บข้อมูล ไปเก็บความรู้สึก ได้ทั้ง Finding and feeling ไปโดดน้ำเล่น ให้ "อิน"กับบรรยากาศ ไปร้านกาแฟโบราณ ร้านทำกะลาสวยๆ ร้านทำน้ำตาลมะพร้าว ฯลฯ
คืนนั้น พวกเขา กลับมาประชุมกัน และ บ่มความคิด พวกคุยกัน ค้นคว้าเพิ่ม ทั้ง think & tok pla luek (อ่านว่า ตกผลึก)
มีอยู่กลุ่มหนึ่ง มั่นใจมากกับผลงาน ที่ มาเรียนรู้ภาคสนามครั้งนี้ คือ พวกเขา เอาเรื่อง กะลา มา ผสม น้ำตาลมะพร้าง ผสม กับ กาแฟโบราณ แล้ว ภูมิใจนำเสนอ ให้ ชาวอัมพวา ว่า นี่ไง เอา กาแฟโบราณ ใส่น้ำตาลมะพร้าว ชงใน ถ้วยกาแฟที่ทำจากกะลา
คือ กะ จะโชว์ว่า เนี่ยไง ผลงาน นวัตกรรมแบบ Integrate บูรณาการ แต่ ปรากฏว่า หน้าแตกครับ เพราะ ชาวบ้าน ลุงๆป้าๆ ถามว่า "หนู ลองหรือยัง" ....... พวกชาวบ้านเขาลองแล้ว กาแฟรสมันเปรี้ยวครับ ถ้าไปอยู่ในกาแฟน่ะ
นี่แหละ ขาด T ที่ สี่ คือ ไม่ได้ทดสอบ ไม่ได้ลองทานดูก่อน ..... ฮ่า ๆๆๆ เรียนรู้ไปเต็มๆ
อีกกลุ่มหนึ่ง ไปสำรวจ ไปคุย จนดึกดิ่น เริ่มหิว ไปหาของกินในตลาด ปรากฏว่า เงียบครับ ถามตำรวจ ท่านก็บอกว่า ไม่มีของกิน ปิดร้านกันเร็ว ...... เท่านั้นเอง ด้วย "สันดาน" ในโหมดเร็ว (Reactive) พวกเขา เสนอ โครงการ ร้านสะดวกซื้อ และ คาราโอเกะ ครับ จะได้ ดึงดูด คนมาเที่ยวดึกๆ ที่ อัมพวา
นำเสนอไปให้ชาวบ้าน .... อะจ๊าก ..... หน้าแหกครับ เพราะ พวกเขา เพิ่งขับไล่ ร้านสะดวกซื้อ ออกไปจากชุมชน เขาต้องการชุมชนที่สงบครับ กลางคืนปิดไฟนอน นี่ไง เอา T = สมมติฐาน แบบ คนกรุงเทพ ไป ข่มขืน คนต่างจังหวัด ...... นึกถึง เหล่าครู นักวิชาการ ฯลฯใน USA พวกเขา นั่ง คิดกันที่ "ส่วนกลาง" (Washington DC) แล้ว เอาแนวคิดแบบส่วนกลาง ออกไปครอบทั้งแผ่นดิน มันก็ทำลายเสียมากกว่าช่วยเหลือ มีแต่ T ที่ สอง และ สาม ไม่มี Tหนึ่ง และสี่ ไม่คุยกันก่อน ไม่ลองก่อน ไม่ทะยอยทำ ไม่ทำทีละน้อยเพื่อทดลอง ฯลฯ
ตัวอย่าง 2
เมื่อวาน ผมไปสอน ที่ โรงงานทำเฟอร์นิเจอร์ส่งออกนอกปห่งหนึ่ง น่ารักมาก ผู้บริหารระดับสูง ลดตัว ลงมาเรียนปนกับเด็ฏๆ ลูกน้องของท่าน
ท่านเรา ให้ฟังว่า ท่านดูหนังเรื่อง Babel ท่านจะเล่าให้ฟัง พอท่านเล่าจบ ท่านก็ สรุปว่า เรื่องนี้ ต้องโทษ "ปืน" ปืนไปที่ไหน วุ่นวายที่นั่น ทำเอาชาวบ้านอียิปต์เดือดร้อน คนเลี้ยงเด็กเม็กซิกันเดือดร้อน พ่อบ้านญี่ปุ่นเดือดร้อน
ผม ก็ บอกท่านว่า ท่านยอดมากเลยครับ คือ การดูหนัง เป็น T แรก ได้รับประสบการณ์ หนัง talk ใส่ท่าน ท่านก็ think แล้วท่าน ก็ได้ สมมติฐาน คือ สรุปว่า "ปืน" คือ ตัวชั่วร้าย
ผมก็เรียนท่านด้วยความเคารพว่า อยากให้ ต่อ ด้วย T สุดท้าย คือ ลองดู ...... ฮ่าๆๆๆ ไม่ต้องลองก็ได้ครับ เดี๋ยวยิงกันตายทั้งโรงงาน
เอาแค่ อ่านข่าวไปเรื่อยๆ ก็คงพอสรุปได้ว่า บ้านที่มีปืน มีจุดจบเลวร้าย มากกว่า ดีงามครับ
*********************************************************************
T สุดท้าย จะเรียกว่า เป็นส่วนสำคัญของวงจรก็ว่าได้ วงจร 4T นี้ คือ research methodology นั่นเอง
re = again .... และ search = ค้นคว้า / explore / experiece / ปะทะ real world ฯลฯ
ดังนั้น research = ค้นคว้าอีกที .... เถอะน่า
วิ = ดีงาม .... และ จัย = ผมหมายถึง "ใจ"
ดังนั้น วิจัย = ใจที่ดีงาม นั่นคือ ทำวิจัยด้วยใจที่ดี ไม่อคติ ไม่ลำเอียง ทำแล้ว จิตใจคนทำงดงาม ผลงานช่วยให้คนในโลกมีใจดีงามด้วย ก็สมแล้ว ที่จะเรียกว่า "วิจัย"
ส่วนใคร จะแปล "จัย" ว่า ปัจจัย หรือ วิจัย = องค์ประกอบที่ดี ก็ตามใจนะครับ
ผมไม่เก่งภาษา และ ไม่ยอมให้ ภาษา มา ครอบงำผม ผมเขียนย พูด สื่อ แบบตรง เอาให้เข้าใจ ด้วยใจที่ดีงามครับ
เป็นองค์ความรู้ใหม่ เข้าใจง่าย และ ใช้ได้จริงครับอาจารย์