เป็นเพราะว่า จบปริญญาตรีสารสนเทศ แล้วเขาปลุกฝังให้เรา ในฐานะรุ่นแรกของสารสนเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น
ได้วางรากฐาน เป้นบุคคลที่ช่วยเกื้อกุลให้เกิดสังคมสารสนเทศ พัฒนาประเทศด้วยฐานของความรู้ นั่นคือสิ่งที่เรายินดีศึกษาและได้รับการกล่อมเกลามา
ตลอดดเวลาที่เรียน ก็พยายามสร้างเว็บ เขียนกระทู้ในมิติต่างๆ ตลอดเวลา จนติดเป็นนิสัย
และตั้งใจไว้ว่า ถ้าทำเว็บเก่งๆ จะเขียนความคิดแลกเปลี่ยนกับคนในประเด็นที่เราสนใจ หรือเผยแพร่ข้อมูลข่าวสรที่เป็นประโยชน์ต่อคนส่วนรวมครับ
จากวันนั้น เมื่อเก็ยความฝันไว้ในใจ และสำเร็จการศึกาเป้นบัณฑืตสารสนเทศรุ่นแรกแล้ว ก็พยายามทำเว็บหลายหน
แต่จนปัญญา เพราะฝีมือไม่ถึง แล้วก็ต้องทำวิจัย (งาน) อีก ทำให้ไม่ได้ทุ่มเทกับอะไรอย่างเดียว ผลลัพธ์ก้ออกมาไม่ดีเท่าที่ควร
จนเลิกล้มโครงการเว็บไป
แต่พอมาเรียนที่ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี เขาพาไปแลกเปลี่ยนเรียนรู้ที่บ้านครูบาสุทธินันท์ ในมหาชีวลัยอีสาน
ปรากฎว่าท่านทำบล้อก เผยแพร่ความรู้ จัดการความรู้และแลกเปลี่ยนความรู้ ในมุมมองของภูมิปัญญาชาวบ้าน
เราเห็นตรงนั้น เราก็บอกตัวเองว่า อื่ม อยากทำบล็อกบ้างจัง
ก็เลยเขียนบล็อกไป เขียนไปเขียนมาก็มีคนมาแสดงความเห็นก็เลยติดใจว่ามีคนอ่าน
งั้นเราตายไปก็ของฝากความคิดในบล็อกแก่ชาวโลกก็แล้วกันครับ
คิดได้ดังนั้นก็เลยเขียนบล็อกใหญ่เลยฮะ นี่แหละคือแรงบันดาลใจการการเขียนบล้อกของผม
ขอบคุณครับ