เวทีเรียนรู้สู่ชุมชนอินทรีย์ บ้านนาป่า หมู่ที่ 2 ตำบลไชยมนตรี

                เวทีเรียนรู้สู่ชุมชนอินทรีย์  บ้านนาป่า  หมู่ที่ 2  ตำบลไชยมนตรี  เวทีนี้ทีมคุณอำนวยมาเหมือนเดิม  คือ ผม จากหน่วยงาน  กศน.  พี่เชาวนะ จากหน่วยงานเกษตร  เวลา บ่ายโมง  ณ ที่ทำการผู้ใหญ่บ้าน หมู่ที่ 2  ตำบลไชยมนตรี

                เวลาบ่ายโมงเศษ  ชาวบ้านกว่า  50  คนมาพร้อมกัน ผู้ใหญ่ก็เริ่มเข้าสู่กระบวนการ โดยการแนะนำตัวพวกเราทีมคุณอำนวย  และให้เราเริ่มเข้าสู่กระบวนการ  โดยเริ่มจาก   แผนชุมชนพึ่งตนเอง  ระดับบุคคล  ระดับครัวเรือน   ระดับกลุ่ม  และระดับหมู่บ้าน  ซึ่งเป็นเรื่องที่ต้องทำในการที่จะก้าวสู่ชุมชนอินทรีย์ 

            ในเวทีของหมู่ที่  2  มีการอภิปรายกันอย่างกว้างขวางในเรื่องศักยภาพของหมู่บ้านในการรองรับกิจกรรมต่าง ๆ ที่หน่วยงานมาส่งเสริมและสนับสนุน  รวมทั้ง  ได้วิเคราะห์ตนเอง ในเรื่อง  ของ  รายรับ  รายจ่าย  และการออม  เพื่อนำไปสู่กิจกรรม การลดรายจ่าย  การเพิ่มรายได้  และการออม

                เวทีก็เลยมีการอภิปรายกันอีกครั้ง  โดยแกนนำหมู่บ้าน และ ชาวบ้าน  โดยเน้นที่เรื่องของการออม  ซึ่งความคิดแบ่งออกเป็นสองฝ่าย คือ  ฝ่ายแกนนำ อยากให้มีการจัดตั้งกลุ่มออมทรัพย์ของหมู่บ้าน  ส่วนชาวบ้านส่วนหนึ่งไม่อยากมีเพราะเคยมีแล้วมันล้มเพราะการบริหารจัดการไม่ดี  ก็เลยเกิดการแลกเปลี่ยนกัน จนถึง  4  โมงเย็นก็ยังไม่เป็นที่ตกลง  ทีมคุณอำนวยจึงต้องสรุปเวทีวันนี้

                ข้อสรุปก็คือ  เรื่องกลุ่มออมทรัพย์ที่แลกเปลี่ยนกันวันนี้ ทุกคนให้กลับคิดเป็นการบ้าน ว่าระหว่างมี กับไม่มี ประโยชน์อย่างใหนมากกว่ากัน  และหากว่าตัดสินใจว่า มี จะดำเนินการต่ออย่างไร  ให้มาว่ากันในเวทีที่  2

                ผมมาคิดว่า  ส่วนหนึ่งของการแบ่งฝ่ายกันโต้แย้งในวันนี้คือ  ความเจ็บช้ำ  จากบทเรียนเก่าๆ  ที่ผ่านมาและฝังลึก  แต่คิดว่ากระบวนการเวที  ความมีเหตุผล  น่าจะแก้ไขและเปลี่ยนแปลงปัญหาของชาวบ้านได้  ผมชอบเหตุผลของพี่นงค์  แกนนำหมู่บ้านที่อภิปรายในเวทีว่า  “เราอย่าคิดว่าเรามีกลุ่มออมทรัพย์นี้เพื่อตัวของเราเอง  อย่าคิดเพียงว่าทำเฉพาะรุ่นของเรา มันเป็นเพียงส่วนหนึ่งเท่านั้น  แต่ที่มากกว่านั้นคือ ลูกหลานของเรา  นอกจากจะเป็นแหล่งทุนให้กับพวกเขาแล้ว  ยังเป็นการฝึกนิสัยรักการออมให้กับเด็กๆ ลูกหลานของพวกเราด้วย...”  มันช่างกินใจครับ... สมกับเป็นแกนนำทุกรายการ   ผมยังคิดอีกว่าหากชาวบ้านมองว่า ไม่จำเป็นที่เราจะยึดติดกับเรื่องเก่าที่ล้มเหลว น่าจะใช้มันเป็นบทเรียนในการที่จะก้าวเดินต่อไปเพื่อความมั่นคงของตนเอง  ครอบครัว  กลุ่ม  และหมู่บ้าน... ผลออกมาจะเป็นอย่างไรก็ต้องดูว่าการบ้านที่ให้ในวันนี้ ชาวบ้านได้ทำหรือเปล่า....