อ่านแล้ว Blink ;) คำถาม ๓ ข้อของจักรพรรดิ


เรื่องเล่าที่อาจเปลี่ยนแปลงชีวิตคุณ

                นานมาแล้ว จักรพรรดิองค์หนึ่งทรงแสวงหาปรัชญาในการดำเนินชีวิต ท่านต้องการปัญญาเพื่อใช้ในการปกครองและควบคุมดูแลตัวท่านเอง ศาสนาและหลักปรัชญาในสมัยนั้นยังไม่เป็นที่พอใจของท่าน ท่านจึงแสวงหาปรัชญาจากประสบการณ์ชีวิต

 

            ในที่สุดท่านต้องการคำตอบสำหรับปัญหาพื้นฐานเพียง ๓ ข้อเท่านั้น  คำถามเหล่านั้นคือ

๑.      เวลาสำคัญที่สุดคือเวลาใด?

๒.    บุคคลสำคัญที่สุดคือใคร?

๓.     สิ่งสำคัญที่สุดที่ต้องทำคืออะไร?

 

อ่านมาถึงตรงนี้ ลองตอบคำถามก่อนจะอ่านต่อนะครับ

            เราทุกคนรู้คำตอบของปัญหาข้อแรก แต่เรามักจะลืมเสมอ แน่นอนว่าเวลาสำคัญที่สุดก็คือ ปัจจุบัน มันเป็นเวลาเดียวจริงๆที่เรามีอยู่ ดังนั้นถ้าเราอยากจะบอกพ่อแม่ว่าเรารักท่านเพียงใด เราซึ้งใจเพียงใดที่ได้เป็นลูกของท่าน ก็จงทำเสียบัดนี้ ไม่ใช่พรุ่งนี้ ไม่ใช่ ๕ นาทีข้างหน้า  ทำเดี๋ยวนี้ เพราะมันอาจจะสายเกินไปแม้ในอีก ๕นาทีข้างหน้า 

                คำตอบสำหรับคำถามที่ ๒ นี้ลึกซึ้งยิ่ง น้อยคนนักที่จะเดาคำตอบถูก บุคคลที่สำคัญที่สุดคือ บุคคลที่กำลังอยู่ด้วย การสื่อสารและความรักจะสามารถแบ่งปันกันได้เมื่อคนที่เราอยู่ด้วยไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม เป็นบุคคลที่สำคัญที่สุดในโลกสำหรับเรา ณ เวลานั้น เขาจะรู้สึกได้ เขาจะเข้าใจและเขาจะตอบสนองเรา

 

                เรามักจะใช้เวลาส่วนใหญ่ในชีวิตอยู่กับตัวเอง ดังนั้นบุคคลที่สำคัญมากที่สุด ก็คือตัวเราเองด้วย

                 คำตอบสำหรับคำถามข้อที่ ๓ ของจักรพรรดิที่ว่า สิ่งสำคัญที่สุดที่จะต้องทำคืออะไร?  คือการปฏิบัติต่อเพื่อนมนุษย์ด้วยความเมตตากรุณา (to care) ในภาษาอังกฤษนั้นคำว่า “to care" เป็นที่รวมของคำ ๒ คำคือ“careful" ซึ่งมีความหมายทางด้านสติและความระมัดระวัง กับ “caring" ซึ่งมีความหมายทางด้านความเมตตากรุณาเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ คำตอบนี้แสดงว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดคือ สิ่งที่อยู่ภายในจิตใจเรา   

เรียบเรียงจากหนังสือ ชวนม่วนชื่น” โดย พระอาจารย์พรหม 

หมายเลขบันทึก: 107331เขียนเมื่อ 29 มิถุนายน 2007 17:25 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 19:15 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (7)

สวัสดีค่ะ

ขอบคุณสำหรับข้อคิดดีๆค่ะ

ได้อ่านแล้ว ก็รู้สึกดีครับ คิดไม่ถึงจริง ๆ ถ้าทุกคนในประเทศไทยตระหนักถึงคำถาม ข้อ ที่ 3 บ้านเมืองของเราคงไม่วุ่นวายนะครับ  ขอบคุณสำหรับเกล็ดความรู้ดี ๆ

          ได้อ่านแล้วรู้สึกว่า เป็นข้อความที่ช่วยเตือนสติมนุษย์ได้มากเลยคะ 

                                                         ขอบคุณคะ

อ่านข้อแรก.. ก็ หัวลุก แล้วค่ะป๋า..

ป๊า ม้า หนูรักนะ..

ตอนแรกคิดว่าจะอยู่ทำงาน เพราะไม่บ่อยนักที่จะว่างในเสาร์เช้า   คุณนายแม่ก็เร่งเร้า

ให้ไปหาคุณน้าที่ไม่ได้พบกัน นาน  แต่เมื่ออ่านข้อความของเจ้านายหลังทานข้าวเช้าแล้ว  คนที่อยู่ด้วยในตอนนี้  เค้าขอให้เราไป  เราจะมามัวอยู่กับตัวเองได้อย่างไร

ตัดสินใจในทันที  ไปกับคุณนายแม่...ขอบคุณเจ้านายค่ะ  คุณนายแม่ก็คงขอบคุณด้วยที่ทำให้คุณลูกคิดได้...

หลายครั้งหลายหน กับสิ่งดีที่ผ่านมาในชีวิต ผ่านมา แล้วก็ผ่านไป

เมื่อก่อนคิดว่ามันเยอะมาก

แต่เดี๋ยวนี้รู้แล้วว่า มันเยอะมากกกกกกกกกกกกกกกก

มากเสียจนไม่มีใครคาดถึง

ขอบคุณครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท