ดีที่สุดในสิ่งที่เลว (Best of the Bad)

                              ยี่สิบสี่    มิถุนา
                  สองสี่เจ็ดห้า     เปลี่ยนแปลง    การปกครอง
                  ครบเจ็ดสิบ    ห้าปี    เรืองรอง
                  เสียงกึกก้อง    เอาคืนมา    ประชาธิปไตย
                              ใครทำ    ประชาธิปไตย    หล่นหาย?
                  ใครทำ    วุ่นวาย    แถลงไข?
                  ใครหนอใคร   ทุบหม้อข้าว  ให้ร้าวใจ?
                  คมช.   ใช่ไหม   เป็นจำเลย?
                              ในท่ามกลาง    ความชั่วช้า
                  เกิดเหตุการณ์    นำมา   สู่คำเฉลย
                  ดีที่สุด    ของความเลว    ที่คุ้นเคย
                  ปฏิรูป     เสียเลย    ให้เปลี่ยนแปลง
                              ถ้าทิ้งไว้    เกิดอะไร    ใครไม่รู้
                  คนไทย    ต้องหดหู่    ด้วยของแสลง
                  ตุลาการ    รัฐธรรมนูญ    ท่านสำแดง
                  ความเลว    ทุกทุกแหล่ง    ที่หมกเม็ด
                              เอาง่ายง่าย    การโกง    โดยซื้อพรรค
                 อ้างกันนัก    ว่าคนอื่นโกง    อย่างเบ็ดเสร็จ
                 ฉันไม่เกี่ยว    ไม่ข้อง    เรื่องเท็จเท็จ
                 จะมีเอี่ยว    ก็เมื่อเสร็จ    เป็นรัฐบาล
                             ประชาธิปไตย    ไม่หล่นหาย
                ไม่ต้อง    ตะเกียกตะกาย    ให้สงสาร
                ใครที่ทำ  ประชาธิปไตย  ใกล้วายปราณ
                ต้องประจาน    บูชา    ประชาธิปไตย

["สายลมที่หวังดี"]

• ถ้าอ.แต่งเอง นี่สุดยอดเลยค่ะ
• บ้านเมืองยิ่งวุ่นวายยิ่งต้องรักกันใช่ไหมค่ะ
• โทษกันไปมาไม่เจิรญแน่เลย จริงไหมค่ะ

[รองศาสตราจารย์ ดร. สมบัติ นพรัก]

คุณสายลมที่หวังดี

• แต่งเองครับ
• ต้องรักกันมากๆ ครับ