ชีวิตของผู้กล้าดังแสงเทียน

มนุษย์เกิดมาทำไม?

ทำไมต้องแก่งแย่งชิงดี?

ทำไมต้อง โลภ ทำไม ต้องโกรธ เกลียดกัน

ทำไมต้อง หลง ไหลได้ปลี้มกับคำไม่กี่คำ?

ชีวิตของผู้กล้าเป็นดั่งแสงเทียน

เทียนเล่มน้อยที่ถูกจุดขึ้นมา

ผู้กล้าเท่านั้นที่จะประคองให้เทียน ที่ถูกจุด เผาด้วยเปลวไฟ

ให้หลอมละลายในระยะเวลาที่ชีวิตของเทียนต้องดำรงอยู่

เทียนจะหลอมละลายไปจนกว่าสิ้น ไข (อายุขัย)

อย่าท้อกับลมที่พัดหวลมา กระทบให้เปลวไหว

อย่าถอย เพราะเราต้องคอยประคองไว้ ไม่ให้เทียนนั้นดับ

เมื่อก่อนไม่เคยเชื่อ ยิ่งสูง ยิ่งหนาว ยิ่งสูง ลมปะทะ ยิ่งรุนแรง

เรายังคงประคองไปไหว ไปให้ถึงเป้าหมายที่เราจะเดินไป ท่ามกลางกระแสลมที่รุมเร้าเข้ามา

ยังไม่รู้ว่าวันข้างหน้า เปลวไฟจะดับลงเมื่อใด

เราทำได้เพียงแค่ประคองมันไว้ ประคองมันไว้

ซึ่งยังไม่รู้จุดหมาย แต่เรารู้ว่าชีวิตผู้กล้าดังเปลวเทียนที่ต้องลม

=======================================

เขียน ในช่วงอารมณ์ ฟุ้งซ่าน ณ ห้องทำงานอันแสนร้อนอบอ้าว

[นาย สถาพร เรืองศรี]

ชีวิตถ้าไม่ตายก็ต้องดำเนินต่อไป ชีวิตมันเป็นของเรา