ประสบการณ์จากอำเภอพระพรหม นครศรีธรรมราช
เรื่องเล่าจากลุงนวย
เมื่อวันที่ 13 มิถุนายน 2550 สพก.เขต5 สงขลา จัด RW ที่นครศรีธรรมราช ได้มีโอกาสร่วมทีมไปดูงานที่อำเภอพระพรหม จังหวัดนครศรีธรรมราช เป็นการบูรณาการ 3 โครงการหลัก คือ FS ศูนย์เรียนรู้ และ KM ลงในชุมชน มีความประทับใจเรื่องความหลังของลุงนวยก่อนที่จะเป็นปัจจุบัน ลุงนวยเล่าว่า
ใน 16 ปีที่ผ่านมา ทุกปีหลังการทำนาในชุมชนจะปลูกมันเทศขายพ่อค้า(ตลาดแน่นอน) โดยปลูกมันเทศตามสเปคของพ่อค้า คือ หัวใหญ่ ผิวสวย เพื่อรักษาระดับราคา ใน 8 ปีแรกลุงนวย ทำตามทุกอย่าง นั่นคือ ใช้ ฟูราดาน รองก้นหลุม ใช้เชลล์ไดร์ ราดและยังมีสารเคมีอีกตัว(จำไม่ได้) ฉีดพ่นมันเทศ ใช้สารเคมีกำจัดวัชชพืช ใช้ปุ๋ยเคมีบำรุง ได้ผลขายได้เงินดี มีรายได้ ใน 8 ปีหลังมีความรู้สึกว่าดินเริ่มแย่ลง ชักปลูกอะไรไม่ขึ้นต้องลงทุนมากขึ้นเรื่อยๆ ร่างกายเริ่มอ่อนแอ เจ็บป่วย ตรวจเช็คหมอพบว่า ลุงนวยมีสารพิษตกค้างในสายเลือด จึงเริ่มมีการหารือหาทางออกกันในสภากาแฟยามเช้าของชุมชน พบความหลากหลายความคิดเห็น และเริ่มคืดถึงคนกิน จึงแยกย้ายกันทำแล้วนำกลับมาหารือกำหนดข้อตกลงกันในสภา จนได้ทางเลือกที่ดีที่สุด นั่นคือเลิกใช้สารเคมี หันมาร่วมกันตัดหญ้าทำปุ๋ยหมัก หาหมอดินมาทำปุ๋ยชีวภาพใช้กัน จนปัจจุบันหันหลังให้สารเคมีไปแล้ว ปลูกผักสวนครัวกินเอง เหลือขายในชุมชนและส่งตลาดในอำเภอจนผลิตผลิตไม่ทัน กลายเป็นชุมชนเกษตรอินทรีย์ในที่สุด ได้รับการสนับสนุนจากทุกส่วนภาคราชการ โดยมีท่านนายอำเภอเป็นคุณเอื้อที่ดีที่สุด สุดท้ายลุงนวยให้ข้อคิด "ให้มองตัวเอง มองรอบตัวเอง ทดสอบ ปรับปรุง พิจารณา สุมหัว ปรึกษา รวมกลุ่ม พูดคุยแลกเปลี่ยน ทดลอง ปฏิบัติ จดบันทึก ภายนอกปรับระบบบริหารภายใต้บุรบทพี่น้องสมานฉันท์ " ผลจากการเรียนรู้และการปฏิบัติแห่งการเกาตรพอเพียง พระคุณทั้งหมดมอบแด่องค์สมเด็จพระเจ้าอยู่หัว คุณลุงนวยกล่าวในที่สุด
ความเห็น (2)
ดีมากเลยคะอยากให้ไปที่ต.นาสารบ้างม.1ไปเผยแพร่บ้างนะค่ะ
มันเทศ หัว พรรนี้(แบบนี้) ใช่ไหม...? พี่หรั่ง
แถวบ้านผม เขา เรียกว่า หัวมันผักบุ้ง ครับผม เอาไปหมกกินก็หรอยนะครับบางหัวก็เป็น หระ ครับ
(ล้อเล่นกันบ้างนะครับ ไม่เจอกันนาน ..นม. .แล้ว ) หวังว่าพี่คงสบายดีนะครับ สงสัย ตอนนี้ เก็บแต่ผลปาล์มร่วง ขาย รวยอื้อ นะครับ