เรื่องเล่าอิสรชน : สนามหลวงท่ามกลางเหตุการณ์ทางการมือง

          หลังจากห่างหายจากการลงพื้นที่ไปนานเกือบหลายอาทิตย์เพราะเนื่องมาจากสภาวะทางการเงินในสมาคมฝืดเคืองและระยะทางที่ห่างไกลกว่าเดิม แต่ระยะทางไม่ใช่ปัญหาหลักของเราเพราะถึงเช่นไรเวลาที่คนสนามหลวงเดือดร้อนเราก็พร้อมที่จะไปหาเขาได้เสมอ และอีกอย่างก็มีอาสาสมัครละแวกใกล้ ๆ ผลัดเปลี่ยนกันลงพื้นที่อาทิตย์ละ 4 – 5 วัน

          เมื่อย่างก้าวลงพื้นที่ในสนามหลวงหลังจากไม่ได้มาหลายอาทิตย์ สนามหลวงก็ยังคงมีมนต์เสน่ห์ที่น่าหลงใหลเหมือนเช่นเคย แต่คงจะมีที่แปลกตาไปกว่าเดิมก็คือตอนนี้มีกลุ่มม็อบที่ขับไล่ คมช. มาเป็นส่วนหนึ่งของสนามหลวง ตอนลงพื้นที่ในสนามหลวงครั้งนี้ไปตอนบ่ายกว่า ๆ ราว ๆ ประมาณ บ่าย 4-5 โมงเย็น  ในขณะที่ลงก้าวแรกที่ย่างกรายเข้าสู่สนามหลวงสิ่งแรกที่เห็น คือ การจัดตั้งเวทีปราศรัยของม็อบ ที่ใช้อาณาเขตพื้นที่ไปกว่าครึ่งสนามหลวง

          จุดแรกที่เรามุ่งไปหา คือ พี่น้องหรือที่พี่เอ๊กซ์ เรียก ลูก ของเราชาวสนามหลวง คนแรกที่เจอ คือ พี่ชัยที่นอนพักอยู่ใต้ต้นไม้ พอทักทายกันเรียบร้อยพอสมควร ก็เดินตามหาเจ้าแม่สนามหลวง คือ คุณพี่นาง ที่เมาได้ตลอดเวลาถ้าไม่เมาคนคนนั้นไม่ใช่พี่นาง พอพี่เขาเห็นเราเขาก็ดีใจและพูดในทำนองที่ตัดเพ้อว่า หายไปเลยนึกว่าไม่มาเสียแล้ว ได้นั่งพูดคุยกันและเล่นกับได้ตัวเล็กลูกของพี่นาง นั่งคุยกับพี่นางก็มีความสุขเพราะพี่นางสามารสร้างเสียงหัวเราะจากการที่เขาเมาแล้วพูดไม่รู้เรื่องวกไปวนมาเหมือนเดิม และสิ่งหนึ่งที่ไม่เปลี่ยนแปลง คือ น้ำใจของคนสนามหลวง ที่จะซื้อน้ำ ซื้อขนมมาให้กิน ถึงเขาจะมีเงินน้อยแต่เขามีใจจริงที่อยากจะเลี้ยงเรา นอกจากนี้พี่นางก็เล่าเรื่องม็อบสนามหลวงให้ฟังว่าเขาได้ไปเป็นส่วนหนึ่งของม็อบ ได้ไปร่วมขับไล่ คมช. ไปนั่งหน้าเวทีจนได้ลงหนังสือพิมพ์มีรูปของพี่เขาด้วย เป็นสิ่งที่ภูมิใจเล็ก ๆ น้อย ๆ ของคนสนามหลวง

          พอตะวันเริ่มที่จะลาบรรยากาศของม็อบก็เริ่มมีผู้คนทยอยหลั่งไหลเข้ามา พวกเราก็ลงพื้นที่รอบ ๆ สนามหลวง เยี่ยมเยียนพี่น้องของเรา หลาย ๆ คนทักทายเราอย่างคิดถึงพร้อมกับถามไถ่ด้วยความเป็นห่วงว่าเป็นอะไรหรือเปล่าช่วงนี้ไม่ค่อยเห็นหน้า  เมื่อทักทายพี่น้องแถบสนามหลวงแล้วก็เคลื่อนย้ายมาฝากคลองหลอดมาเดินถุงยาง รู้สึกว่ามีคนหน้าตาที่เปลี่ยนไปจากเดิมเข้ามาทำงานในพื้นที่นี้เพิ่มขึ้น

          เมื่อเดินแจกถุงยางเรียบร้อยก็กลับมาที่เดิมที่สนามหลวง ซึ่งเพียงแค่ไปเดินแจกถุงยางและทักทายคนในพื้นที่ พอกลับมาที่บรรยากาศม็อบหนาตาไปด้วยผู้คนซึ่งมาจำนวนไม่น้อยไปกว่า 30,000 กว่าคน เพราะกินพื้นที่ไปครึ่งสนามหลวง ผู้คนมาด้วยใจกันจริง ๆ ไม่มีใครจ้างมาอย่างที่ลงข่าวตามหน้าหนังสือพิมพ์ หรือโทรทัศน์ ทางโทรทัศน์ที่บรรยายว่ามีคนเพียง 1,000 กว่า เป็นเรื่องที่โกหกทั้งเพ พอลองถามไถ่ดูก็ไม่มีใครจ้างมาแต่มาด้วยใจ ถ้าจะจ้างก็เป็นพวก คมช. ที่จ้างลูกน้องของตนเข้ามาแอบแฝงในกลุ่มม็อบ บรรยากาศม็อบเป็นการปราศรัยที่ดุเดือดเผ็ดร้อนมากเป็นบรรยากาศที่ควรจดจำว่าครั้งหนึ่งในชีวิตเราได้มาเรียกร้องความเป็นประชาธิปไตยให้แก่ประเทศชาติของเรา

บทความโดย : รารณชน  ฅนเดินทาง