ตั้งแต่เรียนจบตัวเองไม่เคยคิดว่าจะพลิกผันชีวิตต้องมารับราชการ
มีความสุขอยู่กับการได้ทำงานท่ามกลางเพื่อนๆ ในบริษัท เฮฮา
ตามประสา อยู่กันแบบพี่น้อง กลางวันต่างก็หาข้าวหากับมาคนละอย่างแล้วมาร่วมล้อมวงกัน โอ้โห!! แม่เจ้า คุ้มจริงๆ คิดดูเถิดลงทุนกันคนละอย่าง รวมเบ็ดเสร็จได้ 5 คน กับข้าวปาเข้าไป 5 อย่าง อืม!!!!
อิ่ม ค่ะ ประหยัดสุดคุ้ม แต่ความสนุกสนานเหล่านี้ก็ไม่อยู่คงทน เมื่อเวลาเข้ามาแยกความสมานฉันท์ ((เอ้า ว่าเข้าไปให้มันทันยุคหน่อยค้า)) ออกไปทีละคน ค่ะ ถูกกระจายกันไปทำงานโน่นนนนนนน หัวหมาก คิดดูสิคะ บ้านอยู่ฝั่งธน แล้วดั๊นไปหัวหมาก มันรันทดสิ้นดีค่ะคุณขา 20 ปีที่แล้วการเดินทางเป็นไง คุณๆ ที่ล่วงมาวัยใกล้กึ่งศตวรรษ ทราบดีใช่ไม๊ล่ะคะ < มันโหดดด สุดๆ> ก็เลยต้องพึ่งพาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่เขาลือกันค่ะ (เจ้าที่) ขออะไรได้สมปรารถนา อ่ะ ((ไม่ได้ต้องพิสูจน์ สิบปากว่าไม่เท่าตาเห็น สิบตามเห็นไม่เท่าลงมือทำค่ะ)) บนเลยค่ะ < ท่านเจ้าที่ขาได้โปรดเมตตาลูกน้อยสักคน ช่วยส่งลูก (เตะก็ได้ค่ะ) ไปจากบริษัทเถิด ลูกจะไปสอบ กพ. ขอให้ได้นะคะ> เกริ่นนำไว้ค่ะ เรื่องราวต่อไปยังมีอีก จะมาเล่าสู่กันฟังตอนต่อไป ให้ทายผลค่ะ (ลุ้น)
สวัสดีครับ ตอนบ่าย.....ครับ คงต้องบอกว่าที่เข้ามาดูบันทึกของคุณมะลิแก้ว ก็เพราะสนใจเรื่องข้าราชการที่ทำงานใน สตง. ถนนพระรามหก ผมมีเพื่อนอยู่ฝ่ายบริหารทั่วไป ไม่แน่ใจ แต่เผื่อฟลุ๊คเจอ ครับ ....... ไม่แน่ใจนัก แต่จำได้ว่า เพื่อนชื่อ มิตร สุวรรณรัตน์ เป็นชาวสงขลา ครับผม ..
ยินดีต้อนรับครับ เป็นสมาชิกของ G2K เป็นบล๊อกของชาว มอ.หาดใหญ่ด้วย เพื่อนผมจบตรีที่นี่ครับ ...โสดหรือเปล่าไม่รู้ครับ
สวัสดีค่ะคุณสมพงศ์ ขอบคุณค่ะที่กรุณาเข้ามาทักทายและร่วมเป็นสมาชิก ดิฉันอาจจะยังไม่เคยได้พบกับน้องเค้า เพราะว่าออกตรวจข้างนอก แต่อาจได้พบกันสักวัน แล้วคุณล่ะคะ ? ต้องขออภัยด้วยนะคะที่ตอบช้าไปหน่อย ตอนนี้งานค่อนข้างเร่งมากกกก