๔๗. อาลัยวานิช จรุงกิจอนันต์
มีน้องนักอ่านส่งข่าวให้ทราบว่า วานิช จรุงกิจอนันต์ นักเขียนรางวัลซีไรต์ ถึงแก่กรรมแล้วเมื่อเช้านี้ด้วยโรคลูคีเมียหรือมะเร็งเม็ดเลือดขาว วานิชเป็นคนศิลปะ จบการศึกษาจากคณะจิตรกรรม ประติมากรรม และภาพพิมพ์ จากมหาวิทยาลัยศิลปากร แต่มาประสบความสำเร็จด้วยการเขียนหนังสือ ทั้งเรื่องสั้น เรื่องยาว คอลัมน์ประจำ บทกวี ผลงานที่เป็นที่รู้จักกันแพร่หลายมีมากมาย เช่น แม่เบี้ย ซึ่งเป็นทั้งวรรณกรรมเรื่องยาวที่ประสบความสำเร็จและต่อมาก็ทำเป็นภาพยนต์,คนซอยเดียวกัน ผมและเพื่อนๆกลุ่มเพาะช่างชอบอ่านและชอบคุยถึงวานิช จรุงกิจอนันต์ราวกับเป็นพี่และเพื่อนสนิท งานทุกอย่างของวานิชผมชอบอ่าน รวมทั้งการนั่งคุยสนทนา ผมก็ชอบฟัง ตัวหนังสือและทรรศนะของเขามีปฏิภาณ ฉลาดแบบเรียบง่าย แหลมคม ซื่อตรง เมื่อตอนที่ในวงการสื่อเกิดความแตกแยกกันทั้งด้านความคิดและวิถีการทำงาน กระทั่งวานิชเหมือนถูกลงโทษทางสังคมนั้น ผมกับเพื่อนๆที่ชอบผลงานของเขาคุยกันว่ารู้สึกเสียใจ เสียดายคน ไม่เชื่อ และเจ็บปวดไปด้วย
ไม่มีความเห็น