อนุทิน 138185


ทิมดาบ
เขียนเมื่อ

เนิ่นนานในความรู้สึกของผมที่ไม่ได้เขียนบันทึก ณ แห่งนี้

(แต่เขียนในสมุดบันทึกของตนเองก่อนนอนทุกวัน)

มีหลายเรื่องราวที่เหมือนใบไม้ร่วงทิ้งตัวลง

แต่ยังมีกรงดักของใยแมงมุงไม่ให้ตกลงพื้นสักที

พร้อมๆ กับการจากไปของคนที่เรารัก...เลยทำให้ไม่ได้เขียน...

(เกรงใจผู้อ่านกับการเป็นส่วนตัวมากเกินไป)

กำลังมุ่งมั่นในการกราบและสวดมนต์ทุกขณะจิตที่ทำได้

ทั้งที่เมื่่อก่อนคิดว่าจะทำมันไปเพื่ออะไร

บางทีมันอาจเป็นบทลงโทษ

สำหรับคนที่คิดถึงใครมากเกินไป...

##อังคาร 22 ตุลาคม 2557##



ความเห็น (5)

ขอให้ผ่านไปด้วยดี

ชีวิตคนมี เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป ครับ

หายไปนาน 

คิดถึงนะเนี่ย...

ด้วยความคิดถึงนะคะ น้องชาย คนที่เรารักที่กล่าวนั้นคือใครค่ะ ขอแสดงความเสียใจด้วยคนนะคะ และขอเป็นกำลังใจให้คนที่ยังมีลมหายใจนะคะ

เป็นกำลังใจให้นะครับ/ด้วยความระลึกถึง…

เป็นกำลังใจให้คุณทิบดาบ ครับ เขียนเล่าให้ฟังนะครับ นี่คือสิ่งเดียว ที่สามารถแทนความห่วงใยระหว่างกัน ในบ้านหลังนี้ครับ

ธรรมดาของชีวิต ทำใจนะคะ …. เวลา ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ คลี่คลายต่อไป สู้ ๆ ค่ะ คุณทิมดาบทำได้อยู่แล้ว

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท