อนุทิน 120399

๒๕๘. เลยได้บินวีไอพีราวกับมีเครื่องบินส่วนตัว

วันนี้ผมสอบวิทยานิพนธ์ปริญญาเอกของนักศึกษามหาวิทยาลัยนเรศวรเสร็จ ก็ออกจากพิษณุโลกกลับเชียงใหม่โดยสายการบินกานต์แอร์ซึ่งมีอยู่สายการบินเดียวและมีเที่ยวเดียวในตอนเย็นของแต่ละวัน ก่อนตรวจบัตรโดยสารขึ้นเครื่องประมาณสองชั่วโมง พนักงานของสายการบินก็ประสานงานเพื่อให้ผมยืนยันการเดินทาง พอผมจะเลือกที่นั่ง พนักงานก็บอกว่าเลือกได้ตามสบายเลยเพราะผู้โดยสารวันนี้มี ๒ คน ผมเลยขอนั่งที่นั่งเดิมคือที่นั่งติดกับด้านหลังกัปตัน 

เมื่อขึ้นเครื่อง ก็มีผู้โดยสารมาเพิ่มอีก ๑ คน ระหว่างเดินขึ้นเครื่อง พนักงานต้อนรับ ๓ คนรวมกับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของสนามบินอีก ๑ คนก็เป็นกลุ่มใหญ่กว่าผู้โดยสารทั้งหมด ๓ คนแล้ว ผู้โดยสารอีก ๒ ท่านเป็นสุภาพสตรี ท่านหนึ่งนั้นผมคุ้นหน้ามากอย่างยิ่ง เหมือนว่าจะเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัย 

ผมและผู้โดยสารอีกสองท่านเลยได้รับการต้อนรับอย่างดีแทบจะ ๑ ต่อ ๑ เดินคุยกันเหมือนคนคุ้นเคยเดินสนทนากันขึ้นเครื่องบินส่วนตัว พอไปถึงเครื่องบิน กัปตันทั้งสองท่านก็มองลงมาจากห้องเครื่องและกล่าวสวัสดีทักทายผมกับผู้โดยสารสุภาพสตรีอีก ๒ ท่าน เลยก็เป็นเที่ยวบินที่ได้ความเฉพาะ ราวกับเดินทางด้วยเครื่องบินส่วนตัวก็ไม่ปาน

[ภูสุภา]

อาจารย์บรรยายจนนึกภาพออกและออกอาการอิจฉา ฮิ ฮิ

[ธิ]

อาจารย์คะ  มีแววว่า..."มหาเศรษฐี"...แน่นอนเลย  อิ อิ

รวยเพื่อน  รวยกัลยาณมิตร  รวยความรู้