อนุทิน 105379

๑๙๗. โลกน่ารักจากเรื่องเล่า

วันนี้ ผมไปเป็นวิทยากรกระบวนการวิจัยและพัฒนารูปแบบการบริการจัดการอย่างมีส่วนร่วมเพื่อยกระดับงานสาธารณสุขมูลฐานสู่การจัดการสุขภาพชุมชน ของศูนย์ฝึกอบรมและพัฒนาสุขภาพภาคประชาชนภาคใต้ นครศรีธรรมราช ระหว่างคุยกันเมื่อเดินทางไปถึงและพี่ๆน้องๆซึ่งเป็นเจ้าของงานมารับเดินทางเข้าที่จัดประชุม ก็ได้คุยถามไถ่สารทุกข์สุขดิบกันมากมายสารพัดเรื่อง หนึ่งในจำนวนนั้นก็มีเรื่องหนึ่งที่แสนจะงดงามและน่ารักมาก ....เมื่อไม่นานมานี้ มีหมาไล่กัดแมว แมววิ่งหนีขึ้นไปบนต้นตะเคียนสูงในป่าอนุรักษ์ข้างโรงพยาบาลนครศรีธรรมราชและหลังศูนย์ฝึกอบรมฯ แล้วก็ติดอยู่บนต้นไม้อย่างนั้นแม้หมาเลิกไล่กัดแล้ว ต่อมาก็มีฝนตกและลมแรง กระทั่งผ่านสู่วันที่สามแมวก็ยังไม่ยอมลงจากต้นไม้ อีกทั้งส่งเสียงร้องได้ยินอย่างทั่วกันอยู่ตลอดเวลา ทำให้หลายคนเริ่มเกิดความสงสารแมว แต่ต้นตะเคียนสูง และแมวซึ่งหนีขึ้นต้นไม้อย่างเตลิดเปิดเปิงนั้นก็คงจำวิธีไต่ลงไม่ได้แล้ว หากปล่อยไปก็คงอดโซจนตกลงมาตาย เจ้าหน้าที่หลายคนจึงออกปากระดมทุนเพื่อจ้างคนขึ้นไปช่วยนำแมวลงมาจากต้นตะเคียนให้ได้ ปรากฏว่ามีคนต่างๆเห็นด้วยและช่วยรวบรวมเงินได้ถึง ๕๐๐ บาท จนสามารถนำไปจ้างคนให้ขึ้นต้นไม้และนำเอาแมวลงมาได้อย่างปลอดภัย