อนุทิน 100095

๑๘๐. เมื่อฟ้าสีทองผ่องอำไพ ชีวิตประชาชนใยกลับยิ่งไร้ค่า

ผมเห็นข่าวล้อมกรอบเล็กๆเกี่ยวกับเด็กน้อยชาวจีนวัยเพียง ๒ ขวบ จากครอบครัวในย่านสลัมที่ถูกรถชนเมื่อไม่นานมานี้ว่าได้เสียชีวิตลงแล้วในวันนี้ เลยลองหาข่าวออนไลน์ดู พอเห็นรายงานภาพที่มีภาพเหตุการณ์จากกล้องวงจรปิดด้วย ก็เห็นภาพเด็กถูกรถชนล้มลงไป จึงถูกรถทับแบบบดขยี้ซ้ำ สักครู่ก็มีคนเดินผ่านไป แล้วก็มีรถวิ่งมาบดทับอีก ในข่าวบอกด้วยว่าคนส่วนใหญ่ต่างเดินผ่านเลย แต่คนที่เข้ามาช่วยนั้น กลับกลายเป็นคนเก็บขยะ เห็นข่าวแล้วก็พยายามดูว่าเป็นภาพจริงหรือว่าเป็นการทำภาพกราฟิคเชิงซ้อนให้เป็นข่าวแตกตื่น รวมทั้งเกิดคำถามกับตนเองว่าเกิดขึ้นจริงหรืออย่างไร จะเป็นอย่างนี้ไปได้ในสังคมการอยู่อาศัยร่วมกันของมนุษย์หรือ หากเกิดขึ้นจริง ก็เกิดคำถามว่า ทุนนิยมจีนทำไมนอกจากจะไม่สะท้อนอุดมการณ์ทางสังคมที่แตกต่างจากทุนนิยมแบบจักรวรรดิ์ในอดีตแต่เก่าก่อนแล้ว ก็ดูจะสร้างระบบสังคมและวิถีชีวิตพลเมืองได้อย่างแล้งน้ำใจ น่ากลัว และสั่นคลอนต่อจิตวิญญาณของสังคมขนาดนี้เชียวหรือ