- ตามมาอ่านครับผม
- เอาน้องสาวที่น่ารักมาฝาก คนนี้ละครับ
- ฮ่าๆๆๆ พี่ไปทักทายให้หน่อยครับ
- น้องสาวมาสมัครแล้วที่นี่ครับ
ชีวิต ความตาย สายใยผูกกัน <p style="text-align: center"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">สงกรานต์ปีนี้ได้มีโอกาสไปรดน้ำดำหัวผู้สูงอายุหลายท่าน บ้านลำปางเป็นบ้านอีกหลังที่ทุกคนในครอบครัวได้มอบความรัก ความอบอุ่น ให้กับผู้เขียน ซึ่งเสมือนว่าเป็นลูกอีกคนหนึ่งของบ้าน และในปีนี้ คุณยายซึ่งอายุ 95 ปี ไม่สบายมากเนื่องจากไม่สามารถทานอาหารได้ ร่างกายคุณยาย คงใช้งานมายาวนานมาก จนเหนื่อย และเกินที่จะรับไหว พี่สาวโทรมาบอกว่า ยายบอก ครั้งนี้คงเป็นครั้งสุดท้ายที่จะได้อยู่อวยพรให้ลูกหลานในวันสงกรานต์ ผู้เขียนฟังแล้วรู้สึกใจหายจึงได้ตัดสินใจมาบ้านลำปางด้วยความหวังว่า ถ้าเป็นครั้งสุดท้ายจริง ๆ คงอยากมาดูแลในช่วงเวลาสุดท้ายของชีวิตท่าน </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ยายไปนอน รพ. 1 คืนเพื่อเติมน้ำเกลือ และในวันนี้ (วันที่ 15 เมย.) ยายได้ขอออกจาก รพ.มาเพื่อรอลูกหลานจะมาดำหัวเนื่องในวันสงกรานต์ ยายบอกว่าการได้เห็นหน้าลูกหลานจะช่วยเป็นกำลังใจให้ท่านได้มีชีวิตอยู่ต่อไป ผู้เขียนได้ไปถึงบ้านในช่วงเวลาเย็น และได้ไปบอกว่ามาหายายแล้วนะ ยายบอกว่า ตอนที่สบายดีไม่เห็นมีใครมาหาเลย </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ความเงียบ เกิดขึ้นในใจ</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">…..ในเวลานั้น ไม่สามารถจะพูดอะไรต่อได้นอกจากเงียบ เพื่อเป็นการรับรู้ว่า ….มันเป็นอย่างนั้นจริง ๆ </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">……จริงของยาย ตอนที่ไม่เป็นไร เราแบ่งเวลามาหายายน้อยมาก</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">จึงอยากบอกให้ทุกท่านว่า จัดสรรเวลา ให้กับคนที่ท่านรักบ้าง เพื่อจะได้ไม่เสียใจว่าท่านได้มีโอกาสดูแลคนที่ท่านรักแล้ว</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ยายนอนตลอดเวลา ขยับเขยื้อนร่างกายไม่ไหว ต้องช่วยกันพลิกตัว อาบน้ำ ป้อนอาหารเสริม จิบน้ำเป็นระยะ ๆ ซึ่งยายจะทานได้น้อยมาก เราช่วยกันเช็ดตัว เปลี่ยนเสื้อผ้า ยายบอกว่ายายอยากไหว้พระสวดมนต์ ซึ่งพวกเราก็พยายามบอกว่า แม่ได้ไหว้พระสวดมนต์ให้แล้ว แต่ยายไม่ยอม ยายบอกว่าจะสวดเอง ให้เตรียมดอกไม้ ธูปเทียนให้ด้วย ถ้าตายจะได้ตายตาหลับ จะได้ไม่เป็นปาบ ยายอาจจะละสังขารในวันนี้แล้ว อยากจะทำเอง ซึ่งพวกเราก็ไม่ขัดใจ พยายามทำในสิ่งที่ยายอยากทำ</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ยายไหว้พระบนที่นอน ซึ่งจำบทสวดได้บ้าง ไม่ได้บ้าง ผู้เขียนก็ท่องไม่เป็น (เพราะบทสวดของยายยากมาก ๆ ) ก็พยายามช่วยกัน จนผู้เขียนซึ่งพยุงยายไว้ แอบนอนหลับไปหลายรอบ</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ในที่สุดบทสวดมนต์ของยายก็จบลง ด้วยความโล่งใจของพวกเรา เพราะกังวลว่ายายจะเหนื่อยเกินไป</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ในค่ำคืนนี้ยายแทบไม่หลับไม่นอน ทำให้พี่สาวต้องตื่นเฝ้าดูแลตลอดทั้งคืน เพราะต้องพูดคุย ต้องนวด เพราะยายจะปวดเนื้อปวดตัวมาก ผู้เขียนตื่นมาเพื่อเปลี่ยนพี่สาวตอนตีสาม แต่พี่ไม่ยอม บอกให้นอนเถอะเค้าจะดูแลเอง</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">อาจจะด้วยความที่เห็นลูกหลานมาเยี่ยมมากมาย ทำให้ยายมีกำลังใจที่จะอยู่เพื่อเป็นร่มโพธิ์ร่มไทรของลูกหลานนาน ๆ แต่ยายก็พร่ำบอกว่า เดี๋ยวยายอาจจะตายแล้วนะ เดี๋ยวยายจะไปแล้วนะ ทำให้เราต้องคอยดูว่ายายเป็นอย่างไรบ้าง</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">เราอยู่เป็นเพื่อนยายจนบ่ายคล้อยของวันที่ 16 เมย. ก็ต้องรีบกลับ เพราะพี่สาวต้องเตรียมกลับมากทำงานต่อ เราจึงเพียงหวังขอให้ยายได้อยู่เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรของลูก ๆ หลาน ๆ เหลน ๆ นาน ๆ</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">เพื่อน ๆ ที่รัก การมีชีวิตอยู่ของคนเรานั้น อย่างไรก็หนีไม่พ้นความตาย แต่เราจะอยู่และทำชีวิตให้มีความสุขได้อย่างไร และบนความสุขนั้น เราได้จัดสรรมันอย่างไรกับการใช้ชีวิต สายใย ความผูกพัน มันช่วยให้เราผูกกันไว้ หันมองรอบ ๆ ตัวเราบ้างนะคะ แล้วมองดูว่า แต่ละคนที่เข้ามาในชีวิตเรา เราได้จัดสรรสิ่งที่เหมาะสมแก่เขาเหล่านั้นอย่างไรบ้าง เผื่อว่า คุณจะไม่เสียใจกับสิ่งดี ๆ ที่เกิดขึ้นในชีวิต และคุณ(ก็)ไม่ได้ปล่อยมันไป</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p>
สวัสดียามดึกค่ะน้องอึ่งอ๊อบ Miss somporn poungpratoom
ขอบคุณมากสำหรับบันทึกที่ดี ให้ข้อคิด
นอนดึกจังค่ะ....คิดถึง
แอบเห็นครูอ้อย วิ่งแข่งกับ อ.ราณีมาหลายบล็อก ส่วนใหญ่พี่สาวมักจะชนะก่อน คงมีความเชี่ยวชาญในการเขียน แลพิมพ์มากกว่า จึงแทบจะเรียกว่าเป็นกามนิตฝ่ายหญิงได้เลยค่ะ
น้องอึ่งอ๊อบ เขียนได้ประทับใจมากค่ะ อ่านไปลุ้นไป เกรงคุณยายจะหลับยาว...ช่วงนี้อ่านเกี่ยวกับเรื่องการสูญเสียเยอัเมืผ
ขอให้คุณยายอยู่เป็นร่มโพธิร่มไทรตลอดไป
ขอให้น้องอึ่งอ๊อบมีความสุขมากค่ะ
ใช่ค่ะ น้องอึ่งอ๊อบ เป็นคนดีรอบตัว หมายถึง ทิศทั้ง 6 เลย ครูอ้อยพูดไม่เก่งเรื่อง..ธรรมะ..แต่ครูอ้อยรู้ว่า..น้องอึ่งอ๊อบเป็คนดี ทั้งกาย..วาจา..และใจ
ครูอ้อยถึงรักน้องคนนี้มากๆๆ
ครูอ้อยคะ
วันนี้คุณยายดีขึ้น
พวกเราภาวนาขอให้ท่านมีความสุข ไม่เจ็บปวด อยู่กับพวกเรานาน ๆ
ชีวิตของคนที่อยู่รอบ ๆ ตัวเรา สอนให้เรามองการใช้ชีวิตให้คุ้มค่า และสร้างสรรค์
มีความสุขกับการให้ค่ะ
อ.ราณีคะ
ดีใจที่มาเยี่ยมกันบ่อย ๆ
แต่ถ้าจะไดใจมาก เรารีบหาวันว่างไปเยี่ยมพ่อครูบากันดีกว่า เน๊าะ ๆ ๆๆ
อ.แป๋วคะ
บางทีคุณยายไม่นอนเราก็เกรงว่าคุณยายจะเหนื่อย จะให้ยานอนหลับก็กลัวตจะหลับยาว ต้องแบ่งให้ 1 ส่วน 4 ของเม็ด (ที่เหลือคนเฝ้ากิน...ฮา....)
วันนี้คุณยายดีขึ้นค่ะ
ขอให้ อ.แป๋วมีความสุขมากมายเช่นกันคะ
คิดถึงมั่ก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆค่ะ
พี่ใบบุญคะ
ความสุขอยู่รอบ ๆ ตัวเราจริง ๆ ค่ะ
สวัสดีค่ะพี่อึ่งฯ
อ่านบันทึกนี้แล้ว เห็นถึงทั้งความพยายามของยาย และความตั้งใจของลูก ๆ หลาน ๆ
ยาย พยายามที่จะมีชีวิตอยู่เพื่อวันนี้ และทุก ๆ วันเพื่อลูกหลาน
ส่วนลูกหลาน ก็พยายามที่จะให้ยายมีชีวิตอยู่ให้ยืนนาน
เป็นความพยายามที่ต่างต้องการผลลัพธ์ที่ตรงกันค่ะ
โชคดีที่น้องแป๊ด มีคนที่รัก ที่ยังสามารถแสดงออกซึ่งการกระทำแห่งความรักให้เราสัมผัสได้
เป็นกำลังใจให้ทั้งคุณยายและพี่อึ่งฯ นะคะ
สวัสดีครับ ...
ยายของแฟนผมก็อายุในราว ๆ เดียวกันนี้และเพิ่งพาเจ้าแดนไทไปรดน้ำดำหัวท่านมาเมื่อ 2 วันที่แล้ว
วันเวลาของชีวิต น้อยนิดแต่ยิ่งใหญ่...และคงต้องเรียนรู้ที่จะจัดสรรเวลาให้มีค่าต่อคนที่เรารัก..สืบต่อไป
ขอบคุณมากครับ..
อ.หมอนนท์ น้องแป๊ด น้องแผ่นดิน
วันนี้คุณยายดีขึ้นมาก ๆ ๆ ๆ ค่ะ
ทานอะไรได้บ้าง(โดยไม่ค่อยงอแง)
หลับได้ยาว(โดยไม่กวนตอนกลางคืน)
เราได้แต่ไหว้พระ ภาวนา ตั้งจิตอธิษฐานให้คุณยายมีความสุขค่ะ
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมคุณยายค่ะ
คิดถึง คิดถึงค่ะ....เมื่อไหร่จะได้ไปรวมพลกันที่บ้านครูบาอีกนะ..... เมื่อไหร่ เมื่อนั้นเลยนะค่ะ พร้อมลุยค่ะ...
คุณครูพี่อ้อยขา รักน้องลำเอียงไม่ได้นะค่ะ....
อ.แป๋วขา
วางแผนไว้ว่าจะไปเลี้ยงส่งน้องขจิตช่วงสิงหาค่ะ
ถ้าเป็นไปตามแผน คิดว่าจะนั่งรถไปขอนแก่น แล้วแวะหา อ.แป๋ว แล้วมาด้วยกันดีกว่า
นอกใจคนใต้แล้ว
555555
ฝากความคิดถึงมายัง ทุกๆพี่อาจารย์ พี่ๆทุกท่าน
( คิดถึงมากแล้ว )
เมื่อวานไม่กล้าแวะพ่อครู&แม่ ขับรถอ้อมสวนป่าก้อยังดี กลัวใจอ่อนแวะอยู่ต่อค่ะ
อ่านแล้วประทับใจครับ...
แล้วก็สะกิดเตือนใจเราด้วย คงต้องพยายามใช้เวลาที่มีอยู่ให้คุ้มค่าตอนที่ท่านมีชีวิตอยู่ครับ...
ขอบคุณมากครับ...
สวัสดีค่ะพี่สมพร
อ่านแล้วก็เห็นสัจธรรม เกิด แก่ เจ็บ ตาย ทำให้เราก้าวย่างอย่างระมัดระวังนะคะ
เวลาเดินไปไม่หยุด เราจะทำอะไรก็ต้องรีบทำตอนนี้ แสดงความรักให้แก่คนที่เรารัก
แต่ก่อนมัวแต่เขิน (ตอนนี้ก็เขิลๆอยู่ แต่ก็ทำมึนๆไป ฮ่าฮ่า) เดี๋ยวนี้ก็มีบอกกล่าวบ้าง ฮิฮิ
ขอบคุณสำหรับบันทึกดีๆนะคะ ทำให้นึกถึงคุณปู่เลย
^____^
น้ององุ่น
ท่านบางทรายคะ
อ.สุ คะ
น้องเม้งครับ
น้องแนนคะ
ครอบครัวน้องแนนอบอุ่นนะคะ
แสดงความรักกับคนที่เรารักเถิด (จะได้ไม่เสียใจค่ะ)
จบไว ๆ นะคะ ไม่อย่างนั้นจะตามไปเที่ยวออสเตรเลีย
คุณจิ๊บเจ้า
พ่อเราอยู่สวรรค์ทั้งคู่แต่คนละภาค
ดีล่ะที่ไม่เจอกันไม่อย่งนั้นคนหนึ่งพูดเหนือ คนหนึ่งพูดใต้ ไม่อยากขึ้นไปแปลให้ฟัง 55555
มีความสุขนะคะ
พี่บุญ
เอาจริง ๆ เหรอ เดี๋ยวตามไปหาโต้โผใหญ่ก่อนนะ
กมลวรรณ เมื่อ พฤ. 19 เม.ย. 2550 @ 23:56 (231452) |
น้อชาย
อ่ะน้องชาย
ช่วยไม่ได้ ไสยศาสตร์มีจริง
ก๊าก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆๆ
พี่อึ่งอ๊อบขา ไม่ลบให้ 10 บาทค่ะ อิอิ สู้ราคาเห็นๆ
โก่งราคาก็ไม่ได้แล้ว
เพราะแม่มดแอบไปโพสที่บันทึกเจ้าตัวแล้ว
ก๊าก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
เป็น....
หายใจเข้าก็เฮ้อ...เธอ
หายใจออก ก็เฮ้อ เธอ
สวัสดีค่ะพี่สมพร
ตามมาออสเตรเลียเลยค่ะ จะพาเที่ยวเอง มาก่อนสิ้นปีหน้านะคะ (ฝันว่าจบช่วงนั้น) ฮ่าฮ่าฮ่า
^___^
ขอบคุณพี่ติ๋วค่ะ
แอบบอกล่วงหน้า เราจะรวมพลที่บ้านพ่อครู 28 - 29 กค.ค่ะ ถ้าคนขอนแก่นโอเค หนูจะขึ้นรถทัวร์ (รถทัวร์...นะคะ....อ.แป๋ว....รถทัวร์ค่ะ) ไปหาคนขอนแก่นแล้วเดินทางไปด้วยกัน
โอเคค่ะ น้องอึ่งอ๊อบ มารถทัวร์แล้วเราก็เดินทางต่อด้วยกัน วิธีไหนค่อยว่าอีกทีเนอะ....
ดูแลสุขภาพด้วยนะค่ะ