บันทึกที่แล้ว ครูอ้อยได้เกริ่นถึงความหมายของการวัดและประเมินผล  และยังได้บอกถึงประเภทของการวัดและประเมินผลด้วย  หากท่านยังไม่ได้อ่าน  ขอเรียนเชิญอ่านได้ที่ การวัดและประเมินผลทางภาษา(6)

บันทึกนี้  จะกล่าวถึง  หลักการในการวัดและประเมินผล

จากแนวการศึกษา...ตามพระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ  พุทธศักราช 2542 หมวด 4 มาตรา 22  กำหนดว่า ...การจัดการศึกษาต้องยึดหลักว่า ผู้เรียนทุกคนมีความสามารถเรียนรู้และพัฒนาตนเองได้  ถือว่า ผู้เรียนสำคัญที่สุด  กระบวนการจัดการศึกษาต้องส่งเสริมให้ผู้เรียนสามารถพัฒนาตามธรรมชาติและเต็มตามศักยภาพ

และมาตรา 26 กล่าวว่า  ให้สถานศึกษาจัดการประเมินผู้เรียน   โดยพิจาณราจากการพัฒนาของผู้เรียน ความประพฤติ  การสังเกตพฤติกรรมการเรียน  การร่วมกิจกรรม  และการทดสอบ  ควบคู่ไปในกระบวนการเรียนการสอน  ตามความเหมาะสมของแต่ละระดับ  และรูปแบบการศึกษา  ให้สถานศึกษาใช้วิธีการที่หลากหลายในการจัดสรรโอกาสการเข้าศึกษาต่อ  และให้นำผลการประเมินผู้เรียนตามวรรคหนึ่งมาใช้ประกอบการพิจารณาด้วย

ตามความคิดของ.....ครูอ้อย  ควรจะจัดให้มีการกำหนดเป้าหมายการเรียนไว้ให้ชัดเจนในแต่ละระดับ  เพื่อช่วยให้ทิศทางของการจัดประสบการณ์การเรียนรู้หรือกิจกรรมการเรียนการสอนเป็นไปอย่างเหมาะสม 

การจัดทำหลักสูตรการเรียนการสอนและการวัดและประเมินผลการเรียนรู้ จะต้องกำหนดแนวคิดและแนวปฏิบัติให้สอดคล้องกับหลักการและแนวทางการจัดการศึกษาตามพระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พุทธศักราช 2542 

ระบบการวัดและประเมินผลการเรียนรู้ ต้องมีความเที่ยงธรรม  โปร่งใส  สามารถตรวจสอบความถูกต้องได้ตามพระราชบัญญัติข้อมูลข่าวสารทางราชการ พ.ศ.2540

การวัดและประเมินผลการเรียนรู้....ถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของการเรียนการสอน  ครูผู้สอนต้องกระทำอย่างต่อเนื่อง  ทั้งก่อน  ระหว่าง  และหลัง  เสร็จสิ้นการเรียนการสอน

เป็นไปเพื่อพัฒนาผู้เรียนเป็นสำคัญ  ตอบสนองต่อเป้าหมายการเรียนรู้ระดับบุคคล  สถานศึกษา  การศึกษา  และประเทศ  รวมทั้งมีความเป็นสากล  ระดับนานาชาติ  ต้องครอบคลุมทั้งด้านความรู้  ทักษะพัฒนาการของนักเรียน  และคุณธรรม 

ผลจากการประเมินต้องใช้สารสนเทศสำหรับติดตาม  กำกับ  สนับสนุนและพัฒนาการเรียนรู้  พัฒนาการเรียนการสอนและพัฒนาคุณภาพการศึกษา