สวรรค์บนดิน


 

สวรรค์บนดิน.....เป็นกลุ่มคำที่มีความหมายของคนที่มีความสุขที่ได้อยู่บนโลก  ทั้งๆที่ไม่เคยไปสวรรค์  จะรู้ได้อย่างไรว่าสวรรค์มีลักษณะอย่างไร  สมมติฐานขึ้นมาเอง  พยากรณ์ขึ้นมาเองต่างหากล่ะ  ความสุข....คือสวรรค์บนดิน

โดยเฉพาะผู้ที่มีความรัก  สุข สดชื่น และสมหวัง  จะมองทุกอย่างบนโลกนี้สวยสดงดงามเปรียบประดุจ  สวรรค์บนดิน

ถึงแม้ว่า  จะยากจน  ไม่มีอะไรจะกิน  แต่มีผู้ที่รู้ใจ  ผู้ที่รักเราอยู่ใกล้  ทุกอย่างก็เป็นสวรรค์ได้ 

ดังนั้น  สวรรค์  ก็คือความสุข

มองไปรอบข้าง  เห็นคนจน  ไม่มีบ้าน  ไม่มีรถ  หาเช้ากินค่ำ  ไปวันหนึ่งเท่านั้น  ขอเพียงไม่เจ็บป่วย  พวกเขาก็พอใจ  พอใจที่ได้เกิดมาเป็นคน  คนบนโลก  หากจะหาเงินมาเลี้ยงชีพได้แต่ละวัน  หรือได้รับโชคอะไรมาสักอย่าง    มันเป็น...สวรรค์บนดิน  ของพวกเขาได้เลย

แล้วเราล่ะ  มีอะไรที่เหนือกว่าพวกเขาทุกอย่าง  มีบ้านที่อบอุ่น  มีรถโก้  มีความรู้  มีคนนับหน้าถือตา  มีเงินเดือนกินไปจนแก่ตาย 

 แล้วจะเดือดร้อนทำไม  อยู่ไปเท่านี้ก็มีความสุขแล้ว

ดิ้นรนไปอีกทำไม

แต่มองในมุมกลับ  ทำไมไม่อยากสบาย  ลำบากเพื่ออะไร 

คนเราจะมีอุดมการณ์ไม่ได้หรือ...ก็อยากจะทำให้.......บนดินเป็นสวรรค์.....ไงล่ะคะ

 

 

คำสำคัญ (Tags): #diary#siriporn#รอยยิ้ม
หมายเลขบันทึก: 53418เขียนเมื่อ 5 ตุลาคม 2006 15:03 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 เมษายน 2012 19:59 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (30)
  • ชอบใจพรมดอกไม้ผืนนี้จัง สวยบาดใจ
  • สวรรค์อยู่ไม่ไกล หัวใจครูอ้อยค่ะ
ครูอ้อยมีข้อคิดดี ๆ อย่างนี้นี่เอง ถึงได้ดูหน้าตาสดใส และมีความสุข ที่สำคัญคือสาวและสวยอยู่เสมอ 

คุณ Bright Lily คะ

  • คงไม่แปลกใจใช่ไหมคะ  ทำไมครูอ้อยจึงหลงทางอยู่ใน gotoknow  จนหาทางกลับบ้านไม่เจอ  ขนาดมาอยู่ที่มหาวิทยาลัยยังต้องเปิดมาที่นี่ก่อน
  • สวรรค์อยู่ในใจ  ครูอ้อยตลอดเวลาค่ะ  แต่ยินดีจะแจกจ่ายตั๋วให้ผู้อื่นได้ไปด้วย  ถ้าเขาต้องการ

คุณ  ศิริ  คะ

  • ครูอ้อยมีกำลังใจ  พลังใจ  มาเสมอเมื่อมีเพื่อน
  • ความสาวและสวยนั้นน่าจะพูดเมื่อยี่สิบปีที่แล้วนะคะ
  • พูดตอนนี้ก็ได้  แต่ควรเป็นตอนค่ำ ที่มองไม่เห็นหน้าชัดเจนค่ะ
  • พูด ยิ้ม  อิอิ
  • ขอบคุณนะคะ
  • ตั๋วนี้คงต้องใช้บัตรคิวค่ะ
  • คนมากขนาดนั้นเชียวหรือคะ  ที่ต้องใช้บัตรคิว  ทำอย่างกับจะไปหาหมอที่โรงพยาบาล  หรือไปสมัครเข้าเรียนในโรงเรียนดังๆอย่างนั้นล่ะ  อิอิ

11443355

ครูอ้อยเอาสวรรค์แบบไหนค่ะ (จริง ๆ ถ่ายบนเครื่องตอนกลับจากลาว....เอามาฝากน้องกะปุ๋ม.....แต่ถึงครูอ้อยซะก่อน)

  • ขอบคุณมากค่ะ  คุณ sompornp  แต่ดูที่มหาวิทยาลัย 
  • มองเห็นแต่เครื่องหมายกากบาทค่ะ  สงสัยไม่มีโปรแกรมนี้ค่ะ 
  • กลับไปบ้านจะรีบเปิดนะคะ 
  • อยากรู้จังเลยค่ะ  วันนี้ครูอ้อยมาฟังพี่สอบสัมมนาค่ะ คงกลับบ้านดึกมากค่ะ  เลิกจากมหาวิทยาลัย และขับรถกลับบ้านค่ะ  ฝนตกด้วย  ครูอ้อยต้องคลานกลับบ้านค่ะ

คุณ sompornp  คะ

  • สวรรค์ของคุณสวยมาก  และพวกนี้ก็ตกลงมาเป็นฝน  ที่ทำให้รถครูอ้อยเบรคเกือบแตก  อิอิ  โมโห
  • ถ่ายจากหน้าต่างบนเครื่องหรือคะ
  • ครูอ้อยโชคร้ายตอนเดินทางได้นั่งตรงปีกทุกทีไป อิอิ   เห็นแต่อะไรก็ไม่รู้ผลุบๆโผล่ๆ  อิอิ
  • ขอบคุณนะคะ  สวรรค์บนฟ้า  สวยมากค่ะ  คิดถึง Dr.Ka-Poom เนอะ

         เมื่อรักเกิดแต่ใจใสสะอาด
รักคือหยาดน้ำค้างจากสรวงสวรรค์
ชื่นกว่าตาลหวานกว่าอ้อยหลายร้อยพัน
หอมกว่ามัลลิกาเต็มป่าดง
         โดยน้ำจิตน้ำใจอันใสซื่อ
รักจึงคือความงามอันสูงส่ง
เมื่อให้เขาเราให้ด้วยใจจง
ให้รักคงควรค่าคำว่ารัก
         ด้วยใจสูงมุ่งหมายเป็นฝ่ายให้
จะได้รับบ้างไหมไม่เน้นหนัก
เต็มใจให้ใจงามน้ำใจนัก
รักอย่าพักอย่าพอเลยหนอใจ
         เมื่อรักเกิดแต่ใจใสกระจ่าง
รักคือเทียนส่องทางสว่างไสว
ส่องใจมืดใจหมองผ่องพิไล
ใจเราเขาหรือใครทุกใจคน


                     จำเขามาฝากครูอ้อยค่ะ....
                      ฝากความรักมาให้ครูอ้อยนะคะ...

คุณปวีณาคะ

พรุ่งนี้ต้องไปโชว์ตัวที่เมืองทอง  เก็บเกี่ยวความรู้มาเล่าให้ครูอ้อยฟังบ้างนะคะ

คำกลอนนี้ช่างไพเราะเสียเหลือเกิน  ซาบซึ้ง

หากต้องการเพลงที่ไพเราะหลากหลาย  เรียนเชิญอ่านที่นี่ค่ะ  ครูอ้อยไม่เก่งทำเองไม่ได้  แต่มีเพื่อนเก่งค่ะ  เรียนเชิญที่นี่ค่ะ

อย่านอนดึกนะคะ  เดี๋ยวพรุ่งนี้สวยไม่มากค่ะ

  •  เมื่อมีน้อย ก็จะใช้น้อย เมื่อมีมาก ก็จะใช้มากขึ้น เป็นเรื่องปกติครับ
  • การทำงานเป็นเรื่องของงาน เหนื่อยนักพักก็หาย
  • เรื่องที่บ้านเป็นเรื่องของใจ แม้เหนื่อยเพียงไร พักก็ไม่หาย ผมโชคดีที่ผมสบายใจทุกครั้งที่เดินเข้าบ้าน
  • บางครั้งผมก็ตอบตัวเองไม่ได้เหมือนกัน ว่าทำไมผมต้องจากบ้านที่แสนอบอุ่นมา เพียงเพื่อปริญญาใบที่ 4

คุณไมโตคะ 

  • ไม่แตกต่างจากครูอ้อยเลย  เคยอ่านเรื่องนี้หรือยังคะ
  • คุณไมโตกำลังป่วยเป็นโรค  HOMESICK
  • ครูอ้อยเคยแล้ว..ทรมานมาก
  • ยังอยาก  ทะยานอยาก  กระมัง  เนอะ  คุณไมโต
  • อ่านแล้วครับครูอ้อย
  • บันทึกของครูอ้อย ผมน่าจะอ่านแล้วเกือบหมดครับ
  • ยิ่งตอนนี้ ทำแล็บไม่ออกด้วยแล้วยิ่งเบื่อจังเลย
  • ผมมีความลับจะบอกนะครูอ้อย จุ๊ จุ๊
  • ปริญญาใบนี้ไม่ใช่สิ่งที่ผมอยากได้ แต่เป็นสิ่งที่แฟนผมอยากได้มากกว่า ผมมีหน้าที่เพียงเพื่อทำให้เขาได้สมหวัง เห็นไหมว่ามันน่าเศร้าขนาดไหน

คุณไมโต 

  • ทำไมคุณเหมือนครูอ้อยจัง 
  • ครูอ้อยเรียนปริญญาเอกก็เพื่อพ่อบ้านค่ะ 
  • โอ้โฮ  มีคนแบกความทุกข์เหมือนครูอ้อยแล้ว 
  • ไชโย!
  • ขอชัยโย ด้วยคน กับคนหัวอกเดียวกัน
  • ชัยโย

คุณไมโต 

  • แต่ไม่เหมือนกัน  ตรงคำว่า  " ไชโย " กับ " ชัยโย " 
  • ครูอ้อยไม่รู้ว่าอะไรถูก  อะไรผิดค่ะ  เดี๋ยวดู google ก่อนค่ะ อิอิ 
  • ทำการบ้านต่อ 
  • ฝนตกอีกแล้ว  วิทยุเขาบอกว่า  วันที่ 8-10 ฝนจะเล่นงาน กทม.ค่ะ  ครูอ้อยเอาร่มและเสื้อกันฝนออกมาใช้แล้ว  รองเท้าหน้าฝนด้วย  และยาพาราด้วย
  • รักษาสุขภาพนะคะ
  • ผมค้นจากพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถานแล้ว ของครูอ้อยถูกครับ ต่อไปผมจะได้ใช้ให้ถูกด้วย
  • ที่นี่ฝนก็ตกเหมือนกัน
  • ต้องไปทำแล็บเสียที เหมือนกัน

คุณไมโต

ตอนเย็นกลับมาเล่าเรื่อง  ไก่ต้มขมิ้นพันปีให้ฟังนะคะ  จะรอ

  • ถ้าอย่างนั้นครูอ้อยต้องเริ่มต้นจากการอ่านบันทึกนี้ครับ
  • ไก่ต้มขมิ้นพันปี มันก็เริ่มต้นเหมือนกับผัดกระเพราไก่ราดข้าวแหละครับ เพียงแต่มันเยอะไปหน่อย ก็เลยใช้เวลานานกว่าจะจัดการให้หมด
  • แต่วันนั้นที่คุยกับครูอ้อย เป็นมื้อสุดท้ายของไก่ต้มขมิ้นพันปี
  • จนถึงตอนนี้ก็ยังมี พะโล้สองพันปี เหลืออีกสักสองมื้อได้ แต่ผมทำใจทานให้หมดไม่ได้ แต่ก็ยังตัดใจทิ้งไม่ได้เหมือนกัน ก็เลยค้างไว้อย่างนี้ ไม่รู้ว่าจะเลยไปถึงสามพันปีหรือเปล่า
  • แกงเขียวหวานไก่ เพิ่งจัดการหมดไปเมื่อวานนี้ มีอายุสุดท้ายได้แค่ห้าร้อยปีเองครับ
  • เบื่อเหมือนกันกับอาหาร นี่ถ้าอยู่บ้านนะครับ แค่สองเท้าก้าวเข้าบ้าน สองมือก็ซุกกระเป๋าได้ ไปนอนดูทีวีได้เลย ที่เหลือคุณจินตนา จัดการให้ ไม่ต้องคิดเมนูเองเลย คุณจินตนาดูแลทุกอย่างแล้วอย่างนี้จะไม่ให้ผมคิดถึงบ้านได้อย่างไร

คุณไมโตคะ

  • เข้าใจแล้วค่ะไก่ต้มพันปี  คนทำกับข้าวที่บ้านคุณไมโตชื่อสมจินตนา
  • แต่คนทำกับข้าวที่บ้านครูอ้อยชื่อสมนึก

อิอิ

  • เขาอยู่ครอบครัวเดียวกับครูสมศรี
  • แล้วว่างๆ จะนินทาคนครอบครัวนี้ให้ฟัง มีเรื่องสนุกเยอะเชียว
  • อิ อิ

คุณไมโตคะ

พรุ่งนี้ครูอ้อยจะเดินทางไปโรงเรียนแต่เช้า  นั่งทำงานที่โรงเรียนสักพัก  พอทิ้งเวลาให้ห้างเปิด  ครูอ้อยจะไปเดินห้าง  เลือกหาซื้อสิ่งของต้องประสงค์  ซื้อเยอะๆให้คุ้ม  เพราะ

1.  จะนั่งแท็กซี่กลับบ้าน

2.  สัปดาห์หน้า  ฝนจะตกใน กทม.แบบไม่สามารถลืมตาได้

3.  ปิดภาคเรียน  เย้....  ครูอ้อยจะทำงานที่บ้านให้สะใจ  ไปมหาวิทยาลัยบ้าง

คุณไมโตอยู่ที่โน่น  เดินเล่นห้างบ้างหรือเปล่า

ตอนสมัยครูอ้อย  เดินเล่นทุกวัน  ไม่เคยเดินจริงเลยค่ะ

  • ถ้าจะประหยัดนะครับ เขาบอกว่าให้เดินครับ อย่าขึ้นรถ เช่น ให้เดินกลับแทนที่จะนั่งรถเมลล์กลับ ก็จะได้ประหยัดค่ารถเมลล์ แต่ถ้าจะประหยัดมากกว่านั้น บนเส้นทางเดียวกัน ก็ให้วิ่งกลับครับ จะได้ประหยัดค่าแท็กซี่
  • เช้านี้อากาศที่นี่สดใสครับ ตื่นเช้าพร้อมกับแสงแดด และเสียงนกร้องมาไกลๆ ค่อยรู้สึกสดชื่นหน่อย หลังจากหดหู่มาหลายวัน
  • วันนี้ต้องไปนำเสนอรายงานความคืบหน้าของงานที่ทำในช่วง 3 อาทิตย์ที่ผ่านมาครับ
  • อยู่ที่นี่ไปเดินเล่นห้างบ้างครับ แต่ผมไม่ชอบเดินคนเดียว ก็เลยไม่ค่อยอยากไปเดินสักเท่าไหร่

อรุณสวัสดิ์ค่ะ  คุณไมโต

  • ครูอ้อยเพิ่งออกจากห้องเรียนสถิติเมื่อกี้นี้ค่ะ  ครูผู้สอน  ล้อหล่อค่ะ  ครูอ้อยเข้าใจดีมากเลย  ต่อจากนี้ไปครูอ้อยมีครูหล่อหล่อสอน  จะต้องรักวิชาสถิติแน่เลยค่ะคุณไมโต  อย่าว่ากันนะ
  • โชคดีนะคะในการนำเสนอรายงานความคืบหน้า  ทำไมเอาแค่  คืบหน้าล่ะคะ  ทำไมไม่เอา  ศอกหน้าล่ะคะยาวกว่าด้วย  อิอิ  ล้อเล่น
  • ไม่ประหยัดขนาดนั้นหรอกค่ะ  ยิ้มยิ้ม  ถ้าเดินนะ  ครูอ้อยก็เรียนจบช้าขึ้นสิคะ  มัวแต่มาเดิน  ต้องรีบเร่งค่ะ
  • เดี๋ยวขอไปทำรายงานก่อนนะคะ
  • สวัสดีค่ะ
  • ขอบคุณครับ คุยกับครูอ้อยแล้วสบายใจ ครูอ้อยมีสิ่งดีๆ มาเสนออยู่เรื่อยๆ แบบว่าชมให้คนชมน่ะ เอาอีกครับ อยากฟังอีก เห็นมั้ยว่าไม่บ้อยอเลย
  • ที่ใช้รายงานความคืบหน้า ก็มันมีเพียงแค่คืบจริงๆครับ ครูอ้อย มานั่งทำแทบตาย แล็บก็ไม่ออก ติดอยู่ตั้งนาน ก็เลยต้องไปขยายความ ตามท้องเรื่อง ว่าได้ทำอะไรไปแล้วบ้าง เอาไว้คราวหน้า ทำผลแล็บออกมาดีๆ แล้วจะรายงานความศอกหน้าครับ
  • เช้านี้โลกสดใสครับ แต่ไม่รู้จะสดใสเฉพาะตอนเช้าหรือเปล่า

ถึงคุณไมโตอีกครั้ง

  • ครูอ้อยชมคนไม่เก่งเลย  ถ้าคนนั้นไม่ได้เป็นอย่างนั้นจริง  มันกระดากปากอย่างไรไม่ถูกถ้าพูดไม่จริง
  • เรื่องของงาน  ดีแล้วค่ะ  ไปช้าๆ  แต่มั่นใจใช่ไหมคะ 
  • ตอนที่ครูอ้อยเริ่มเรียนใหม่ๆ  ปรับสภาพไม่ได้เลย  เนื่องจากวัยของเราแตกต่างจากเพื่อนร่วมห้องมากมาย  เวลาของเรากับเพื่อนก้แตกต่างกันมาก  แต่พอเรียนมาได้ 4 เดือนแล้ว  ก็รู้ว่าสิ่งที่กล่าวมาเป็นเพียงแค่ตัวแปรที่ไม่อิสระต่อกัน  อิอิ  เอาวิชาสถิติที่ครูไมโตรูปหล่อมาพูด  ตอนนี้เอาตัวแปรที่ศึกษาคือความสามารถในการปฏิบัติงานมาเปรียบเทียบกันแล้ว  สู้เขาได้สบายมากค่ะ 
  • สู้สู้ค่ะ คุณไมโต  ครูไมโต
ครูอ้อยย้อนรอยอดีต   สวรรค์บนดิน

สวรรค์บนดิน...เมื่อคิดว่า..ดินนั้นเป็นสวรรค์

นรกในใจ..เมื่อคิดว่า..ดินนั้นเป็นนรก

สวรรค์และนรกเป็นอย่างไร

ก็เป็นอย่างในใจเรานั่นล่ะค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท