“..................เมื่อครัวเรือน หมู่บ้าน เรียนรู้ต่อเนื่องแต่และรุ่นเป็นเวลา  4 ปี หรือเมื่อครบ 6 ปี ในระยะเวลาของโครงการนี้แล้ว ก็จะทำให้กระบวนการเรียนรู้เป็นกิจกรรมที่ฝังลึกในครัวเรือน ในหมู่บ้าน ในที่สุดจะเป็นครัวเรือนหมู่บ้านที่เข้มแข็ง สมบูรณ์ (มีการพัฒนาครอบคลุมครบถ้วน รอบด้าน) และเมื่อกระบวนการนี้สืบทอดไปสู่เยาวชนคนหนุ่มสาว ก็จะทำให้เป็นชุมชนที่สามารถเข้มแข็งสมบูรณ์อยู่ได้นานๆ หรือเรียกว่าเป็นชุมชนที่พัฒนาอย่างยั่งยืน เป็นชุมชนอินทรีย์ที่มีชีวิตชีวาด้วยการเรียนรู้ต่อเนื่องตลอดชีวิต เปรียบเสมือนไม้ยืนต้นที่ฝังรากลึกยึดแน่นติดดิน ไม่ล้ม ได้ง่ายๆ แผ่กิ่งก้านสาขา  เมื่อรวมกันเป็นป่าใหญ่ก็จะมีภูมิต้านทานที่แข็งแรงมั่นคง เช่นเดียวกันกับครัวเรือนหมู่บ้านที่มีความเป็นอินทรีย์มารวมตัวกัน ก็จะกลายเป็นสังคมใหญ่ที่มีภูมิคุ้มกัน เมื่อถูกกระทบด้วยกระแสใดๆก็จะไม่ทำให้เสียกระบวนได้ง่ายๆ เมื่อได้ดำเนินการอย่างนี้แล้ววิสัยทัศน์ของจังหวัดที่ว่า นครศรีธรรมราชเมืองแห่งการเรียนรู้ เมืองเกษตรและท่องเที่ยวน่าอยู่ สู่สังคมที่พัฒนาอย่างยั่งยืน ก็จะเกิดขึ้น……”