คณิตศาสตร์ ยากเกินกว่าที่คุณคิดจริงหรือ?
อยากทราบว่าแต่ละท่าน นำวิชาคณิตศาสตร์ไปใช้อย่างไรบ้างในชีวิตประจำวัน หรือกับอาชีพของท่านครับ แล้วท่านคิดว่าคณิตศาสตร์สำคัญหรือ มีประโยชน์อย่างไร หากท่านคิดถึงคนที่เรียนคณิตศาสตร์ท่านรู้สึกอย่างไรครับ
เป็นการเล่าสู่กันฟังนะครับ หากท่านไม่รู้ว่าคณิตศาสตร์กับวิชาชีพที่ท่านทำอยู่ไม่เกี่ยวกัน รบกวนเขียนไว้ด้วยนะครับ ผมจะลองหาความสัมพันธ์ดูครับ ว่าเกี่ยวกันได้อย่างไรบ้างครับ
อยากจะเชื่อมโยงอะไรบางอย่าง กันสนุกๆครับ ว่าจริงๆ แล้วคณิตศาสตร์มันยากเกินกว่าที่เราๆ คิดกันจริงหรือ
กราบขอบพระคุณมากครับ
สมพร
เริ่มที่ผมก่อนแล้วกันครับ
ผมนำคณิตศาสตร์ไปประยุกต์ใช้อธิบายการเจริญเติบโตของต้นไม้ ทางการเกษตรครับ ดูตัวอย่างได้ที่ www.somporn.net ครับ
ทางเภสัช ใช้หลัก ๆ ได้แก่
ขอบคุณคุณ wwibul มากครับผม
เห็นด้วยเลยครับ มีหลายอย่างให้ใช้เลยครับ ในสาขาเภสัช แล้วต้องการความถูกต้องด้วยซินะครับ หากมองตั้งแต่การผลิตยาเตรียมสารกันเลย อาจจะนำไปสู่การวิจัยที่ต้องทำโมเดลทางคณิตศาสตร์ได้ด้วย น่าสนใจมากครับผม
ขอบคุณมากนะครับ
สมพร
ดิฉันแวะตามมาอีกป้าย ต่อจากทริกสอนลูกให้รักเลขค่ะของคุณเม้งค่ะ พอดีว่าดิฉันกำลังหาวิธีบอกคุณพ่อให้เข้ามาโพสต์ใน Gotoknow เผื่อว่าจะเจอคนที่สนใจตรงกัน
พ่อดิฉันเป็นครูสอนเลขเด็กโต (ปริญญาตรี) ที่เกษียณอายุราชการแล้วค่ะ แต่ยังรักที่จะสอนคณิตศาสตร์ และมีแนวคิดที่จะสอนให้เด็กๆเข้าใจตัวเลข สอนให้นับเลขเป็น เพื่อที่จะนำไปสู่ทักษะการคำนวณได้อย่างง่าย และนำไปต่อยอดเป็นคณิตศาสตร์ในจินตนาการขั้นสูงได้
การสอนเลขคณิต คิดโดยวิธีนับนี้ ทำให้ลดความรู้สึกอคติว่าคณิตศาสตร์เป็นของยาก เนื่องจากใช้การเรียนรู้ด้วยของจริง (จับจริง นับได้จริง)
วิธีสอนคือเอาก้อนหินมาให้หัดนับและฝึกคำนวณ โดยเอาหลานๆที่แวะมาเยี่ยมเป็นหนูทดลองเอ๊ยเป็นกลุ่มเป้าหมาย ปรากฏว่าหลานคิดได้อย่างว่องไวและตอบได้อย่างรวดเร็วหมดทุกคน
แม้แต่ดิฉันซึ่งเป็นพวก ดิสออเดอร์ทางคณิตศาสตร์ ก็ยังเห็นจริงว่าวิธีนี้ใช้ได้ผล และช่วยให้เด็กไม่รู้สึกคับข้องกดดันในขณะที่กำลังเรียนรู้ เพราะตาได้เห็น มือได้จับ และได้นับวัตถุ สัมพันธ์กับการจับคู่ตัวเลขในจินตนาการ แล้วเห็นจริงตามนั้น เป็นความจริงอย่างง่ายที่น่าสนใจจะนำไปประยุกต์ใช้
นี่ถ้าพ่อคิดวิธีนี้ออกตั้งแต่สมัยที่ดิฉันยังเล็ก ป่านนี้ดิฉันคงนับเลขครบไปแล้ว......
ดิฉันเป็นพยานปากเอกได้ เพราะเป็นคนเดียวที่วิ่งหนีคณิตศาสตร์มาตั้งแต่เด็ก พ่อเริ่มสอนเมื่อไหร่ดิฉันก็จะเริ่มปวดหัว ปวดฟัน ปวดท้อง แล้วก็ลงท้ายด้วยการนั่งน้ำตาร่วงพรูดูน่าสงสาร จนพ่อยกธงขาวในที่สุด
ทั้งๆที่พ่อใจดีแล้วก็รักลูกมากนะคะ แต่ด้วยว่าดิฉันสื่อสารกับภาษาชุดที่พ่อใช้ ณ ขณะนั้นไม่ได้ โครงการพ่อสอนเลข ก็เลยเป็นอันพับไป
สำหรับดิฉัน จนถึงตอนนี้ก็ยังกลัวคณิตศาสตร์ ดิฉันไม่ทราบว่าจริงๆว่า เศษสองส่วนสาม ลบเศษหนึ่งส่วนสอง คูณด้วยเศษสองส่วนสี่ ได้ผลลัพธ์เท่าไหร่ ดิฉันหาที่มาที่ไป ของคำว่า เศษ และ ส่วนไม่ได้
เหมือนกับเด็กที่ไม่เข้าใจภาษา และไม่เห็นที่มาที่ไปว่า ทำไมต้องอ่านคำนี้ว่า "กาเหว่า" ทำไมไม่อ่านว่า "กา - เห - ว่า" และถ้าถามคุณครู ..ก็อาจโดนดุได้
ดิฉันระลึกถึงพระคุณครูที่สอนคณิตศาสตร์ให้ดิฉันทุกท่าน ที่เพียรพยายามอธิบาย"ภาษา"ขั้นสูง ให้พวกนักเรียน ที่"หัวไม่ไป" ฟังอย่างอดทน อดกลั้น และเพียรพยายามต่อไปอย่างครูที่ดี ทั้งๆที่รู้ว่าพูดไปก็ยากที่เด็กเหล่านี้จะทำความเข้าใจได้
ดิฉันคิดว่า คณิตศาสตร์คือภาษา แต่เป็นภาษาของสัญลักษณ์ ที่ต้องใช้จินตนาการขั้นสูงที่จะทำความเข้าใจ และบางครั้ง เด็กๆบางคนก็ถูกล็อกโดยอะไรบางอย่าง ที่ทำให้เขาเข้าใจภาษาชุดนี้ได้ยาก
เป็นงานหนักของคุณครูที่จะต้อง"อ่าน" (หรือถอดรหัส) ให้ออกว่า เด็กแต่ละคน ติดอยู่ที่ตรงไหน (Why Johnny can't add ?) จะทำอย่างไรให้เขาขยับพ้นไปจากจุดติดตันนั้นได้
ดิฉันรู้สึกชื่นชมคุณพ่อของคุณด้วยใจจริงนะคะ ที่ท่านสามารถสอนคุณให้เรียนรู้ด้วยความรักได้ เรื่องนี้เป็นเรื่องละเอียดอ่อนที่มิใช่จะสอนกันได้ง่ายๆเลย
....คุณเม้งตั้งคำถามนิดเดียว ดิฉันก็ตอบเสียยาวเป็นกิโลเลยค่ะ........ ^_^ '
ขอบพระคุณคุณดอกไม้ทะเลมากๆ นะครับ
อดีตโปรแกรมเมอร์ครับ
บางครั้งก็โมเดลปัญหาเป็นสมการ
แก้สมการก่อน แล้วนำไปเขียนโค้ดอีกทีก็มีครับ
ส่วนใหญ่ก็เริ่มจากเก็บความต้องการมาหลาย ๆ หน้า
แล้วก็เขียนสัญลักษณ์เพื่อให้เห็นภาพรวมทั้งหมดในหน้าเดียวก่อน
จากนั้นจึงสามารถทำงานได้ครับ
ผมว่าคนนี่มหัศจรรย์นะครับ
ไม่มีใครเกิดมาแล้วพูดได้ แต่โตขึ้นมาพูดได้
จากไม่เคยมีภาษา --> เข้าใจภาษาได้
ผมคิดว่านี่เป็นกระบวนการเรียนรู้อย่างสุดยอดเพราะเราเริ่มจากไม่มีอะไรเลยจริง ๆ
สวัสดีครัีบคุณ kk
ขอบคุณมากๆ เลยครัีบ ผมก็ใช้หลักการนี้เช่นกันครัีบ เริ่มจากศึกษาดินก่อนครัีบ หากเราจะสร้างต้นไม้ให้ยืนต้นได้ครัีบ แล้วค่อยๆ ดูว่าน้ำ อากาศ อุณหภูมิ สารอาหาร กรดด่าง อื่นๆ อย่างไร เริ่มจากง่ายๆ ไม่มีอะไรนี่ล่ะครัีบ
ผมว่าเป็นการบวนการเรียนรู้อย่างธรรมชาติที่ดี ปรับธรรมชาติแล้วเราจะได้รหัสที่นำไปใช้ ปรับใช้กับโปรแกรมชีวิตที่เราต้องเขียนด้วยสติ ทุกๆ เสี้ยววินาทีของใจเราที่เร็วเหลือเกินครัีบ
ขอบคุณมากๆ มาแลกเปลี่ยนกันอีกนะครับ ผมก็ทำในวง คณิตฯ โปรแกรมแอเรอร์ นี่ล่ะครัีบ มีอะไรที่ควรจะร่วมมือกันทำเยอะนะครับ
ขอบคุณมากๆ นะครับ