ได้ยินกับฟังเหมือนกันหรือไม่
ทุกวันนี้ในสังคมเจอคนที่เข้าใจผิดคิดว่าตัวเองฟังเยอะมาก ไม่ต่างอะไรกับหลานเราในวันนี้ที่คิดว่าตนเองได้ฟังแล้ว แต่อันที่จริงเป็นเพียงการได้ยินเท่านั้น Hear กับ Listen ถ้าคนที่เข้าใจความหมายจะรู้ว่ามันต่างกันอย่างสิ้นเชิง อาจจะหนักหนาสาหัสไปสำหรับการอธิบายให้เด็ก 7 ขวบฟัง แต่อย่างน้อยวันนี้เขาก็รับรู้ว่าสิ่งที่ได้ทำนั้นมันคืออะไร หวังว่าต่อไปเขาจะฟังมากกว่าแค่ได้ยิน ซึ่งเป็นผลดีต่อตัวเขาเอง สรุปวันนี้จบท้ายด้วยการคาดโทษก่อนสำหรับการเตือนครั้งแรก...
ความเห็น (33)
สวัสดีค่ะ
ได้ยิน เอ๊ย! ได้ฟังเข้าใจแล้วค่ะ
ศิษย์น้องเล็ก
พี่เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งว่าการได้ยินไม่ใช่การฟัง..เข้าตำราเข้าหูซ้ายทะลุหูขวา แต่กับเด็กเล็กอาจจะยากสักนิด เพราะโดยธรรมชาติจะสมาธิสั้น...พูดแล้วก็คิดถึงหลานเลย.. ^ ^
เมื่อวานกลับไปบ้าน ที่บ้านเล่าให้ฟังว่า เจ้าตัวเล็ก ๒ ขวบกว่า เขาไปคุยกับลุงที่ทำงานที่บ้าน
เจ้าพศ "ลุง..ทำอะไรน่ะ" (ลุงกำลังทำงานอยู่ ซึ่งเขาก็รู้)
ลุง "ทำงานอยู่น่ะซิ..."
เจ้าพศ "ลุงทำงานแล้วได้ตังค์ แล้วเราไปซื้อยาคูลท์กันนะ"
5555 จบ... สรุปแล้วจะหลอกถามลุงเพื่อกินยาคูลท์
สรุปแล้ว พูดไปเรื่อยๆ กับพูดหวังผลก็ต่างกันเยอะเหมือนกัน อิ อิ
555 อันนี้นอกเหนือข่ายการฟังกับได้ยินค่ะ อันนี้เขาเรียกตลกบริโภค สร้างสรรดี เป็นเราก็ให้อภัยถึงจะมากวนตอนยุ่งอยู่ แหม...อ่านคอมเม้นท์นี้แล้วทำให้อารมณ์ขุ่นมัวที่มีอยู่กระเจิงไปเลย ^ ^
แวะมาหัวเราะเรื่องหลานต่ออีกรอบ..ตลกบริโภคจริงๆ ^ ^ ดีใจที่หายขุ่นแล้วนะจ๊ะ เด็กๆ น่ารักดี แต่ตอนไอ้เจ้าตัวเล็กมันไม่ฟังนะ มันลงไปดิ้นๆ กระทืบเท้า ร้องไห้แบบไร้เหตุผลเลย บางทีก็น่ารักมาก บางทีก็น่าตีตูดจริงๆ อ่ะ ^ ^
สวัสดีค่ะ
ไม่ค่อยเคยเห็นน้องขุ่นมัวนะ
วันนี้ ดูอารมณ์เสียเชียว ประสบการณ์ของการสอนเด็กคือ ถ้าไม่ได้ แปลว่า ไม่ได้ ต้องฟังให้เข้าใจ
และให้เหตุผลด้วยว่าทำไมถึง ไม่ได้
เด็กเขาจะรู้ค่ะ แต่เราต้องไม่ใจอ่อน เดี๋ยวได้ เดี๋ยวไม่ได้
คนเรา มีหลายด้าน ด้านserious ก็มี ด้านสนุกก็มี แล้วแต่จังหวะเวลาค่ะ
อยากเห็นตอนทำหน้าดุ นึกไม่ค่อยออกค่ะ
โชคดีที่หลานหนูไม่ลงดิ้นกับพื้น เพราะไม่กล้า เคยครั้งหนึ่งงอแงเกินเหตุตอนอยู่โบสถ์ หนูขับรถออกไปเลยทิ้งไว้แต่แอบโทรฝากเพื่อน สักพักรู้ตัวว่าถูกทิ้ง หน้าตาตื่น วิ่งตามหา ปล่อยทิ้งไว้สามชั่วโมง ไปช้อปปิ้งสบายใจ กลับมารับอีกทีร้องไห้โฮ ไม่กล้าออกฤทธิ์กับเราแบบนั้นอีก เพื่อนก็ว่าโหด แต่เราใจแข็ง เลี้ยงสปอยก็ได้เด็กเอาแต่ใจตัว
เราเลี้ยงด้วยเหตุผล มีผ่อนหนักผ่อนเบาบ้างตามโอกาส เรียกว่าเขากลัวเราที่สุดในบ้านแล้ว กับย่าชอบเถียงและรังแกด้วย กับน้องชายก็กลัวบ้างแต่ทะเลาะกันเหมือนเพื่อน เราอยู่กับเขาน้อยที่สุด เป็นที่พึ่งเวลามีเรื่องกับสองคนนี้ คอยห้ามศึกที่เกิดเป็นประจำทุกวัน แต่พอเราโมโหเขาขึ้นมาทั้งย่าทั้งน้องชายต้องเงียบกันหมด แต่ก็แอบช่วยพาหลานไปหลบในห้องให้พ้นหูพ้นตาจนกว่าเราจะหายเดือด
ปล. เรื่องหลานพี่เป็นหนูถ้าทำงานอยู่ก็คงต้องวางมือพาไปซื้อยาคูลท์กินน่ะ ^ ^ ในฐานะที่อ้อนได้น่ารักเหลือเกิน
คุณ Sasinandaอย่างที่ว่าค่ะ เลี้ยงเด็กต้องเด็ดขาดในบางเรื่อง ไม่ได้ก็คือไม่ได้ เราใจดีให้เหตุผลตลอด แต่พอถึงเรื่องที่ต้องเด็ดขาดเขาต้องเข้าใจและจดจำว่าเรื่องนี้ไม่ได้ ห้ามล้ำเส้น แต่ก็นะบางทีก็ดุไม่ลงด้วยเหตุผลน่ารักๆ ที่เขาพูดออกมา บางครั้งทำไปด้วยความไม่รู้ไม่เข้าใจ เฮ้อ เลี้ยงเด็กนี่เหนื่อยจริงๆ
อันที่จริงหนูเป็นพวกสองบุคลิก ปกติจะขี้เล่นมาก สนุกสนานเฮฮา มุขเยอะ แต่เวลาทำงานจะไม่มีอาการเล่นปนเลย นิดนึงก็ไม่มี น้องๆ ที่ทำงานกลัวกันจนหัวหด ส่วนเวลาอยู่บ้านก็เป็นพวกไม่มีส่วนร่วมในเรื่องทั่วไปเท่าไหร่ นั่งฟังเฉยๆ พูดคุยเล่นบ้าง ส่วนใหญ่จะฟังเขาคุยกัน นอกจากเรื่องที่ต้องตัดสินใจสำคัญถึงจะเอ่ยปากออกมาเป็นจริงเป็นจัง คืออยู่ในฐานะเป็นที่เกรงใจของน้องและแม่ รู้ตัวดีถึงเขาไม่พูดก็ตาม หลานก็เลยพลอยเป็นไปด้วย รักเรา อยากเล่นกับเรา แต่เวลาเอาจริงเขาก็รู้ว่าเราเป็นประเภทที่เขาต่อรองไม่ได้เลย แต่ไม่ใช้วิธีตีเพราะไม่ชอบ จะเป็นการลงโทษอย่างอื่นแทน
พี่ซูซานแอบโหด ฮ่าๆ สงสารหลาน บางทีปรางก็เป็นเหมือนกัน บางทีต้องแข็งกับเขาบ้าง หลานจะได้รู้ว่าอะไรควรทำอะไรไม่ควรทำ แต่ต้องบอกเหตุผลด้วยนะคะ กลัวหลานจะคิดว่าเราไม่มีเหตุผล
เข้าหู แต่ไม่เข้าใจไงครับ ผมเจอบ่อยๆครับ
ถ้าฝึกตั้งแต่เล็กๆ อย่างนี้ น่าจะช่วยเขามีพัฒนาการด้าน deep listening ดีมากๆ เมื่อโตขึ้น...ค่อยๆสอนนะครับ ผมรักเด็ก 555
น้องรักพึ่งรู้เหรอว่าพี่นั้นโหด 555 มีบ้างน่ะไม่บ่อยหรอก เลี้ยงเด็กก็ต้องเป็นหลายบทบาท เป็นเพื่อน เป็นที่ปรึกษา เป็นครู เป็นผู้คุมกฏ เป็นที่พึ่ง ต้องสลับหมวกใส่ให้ดี ^ ^
คุณกบขอบคุณค่ะที่ช่วยเชียร์ และไม่ลืมบอกว่าค่อยๆ สอน ช่ายสิ เรามันโหด ^ ^ แหม...จริงๆ ก็รักเด็กนะ แต่มันต้องโหดบ้างเป็นบางกรณี : )
อายตนะภายนอก ( เสียง ) มากระทบกับทวารทั้ง ๕ (หู )
จะเกิด สังขาร ( เกิดการได้ยิน )
ถ้าไม่สนใจ ไม่ใส่ใจ ก็ผ่านไป ไม่รับรู้
ไม่มีอารมณ์ ไม่โกรธ ไม่เกลียด ไม่รัก
ถ้าเกิด วิญญาน รับรู้รับทราบ มีอารมณ์
ต้องมีสติกำกับ
ดุจัง เชื่อค่ะเห็นเฮฮาอย่างนี้แหละบทจะเอาจริงขึ้นมาละก็น่ากลัว ...
เห็นด้วยค่ะว่ากับเด็ก ไม่ ก็ต้อง ไม่ ... ไม่งั้นจะสับสนค่ะ เลยกลายเป็นไม่เชื่อ เพราะเดี๋ยวเราก็เปลี่ยนไปตามใจเขาอีก ...
ใจๆ เย็นๆ นะค่ะ ค่อยๆ ให้เหตุผล ส่วนเรื่องฟัง กับเรื่องได้ยิน ก็ไม่ต้องคาดหวังกับหลาน 7 ขวบ นะค่ะ เพราะ พวกเด็กๆ อายุ 20 กว่าๆ บางคนยังแยกไม่เป็นเลยค่ะ
ขอบคุณค่ะคุณวรชัย
พี่แป๋วป่าวน่ากลัวนะ คนอื่นเขาคิดไปเอง 555 เคยมีน้องเขาแอบถ่ายรูปตอนนั่งทำงานแล้วส่งเมล์มาให้ดู บอกว่ายิ้มหน่อยพี่ เดี๋ยวหน้าแกร่นะ เราก็ขำกลิ้ง เออเฮ้ย เราหน้าดุซีเรียสจริงด้วย แล้วก็ส่งเมล์ตอบไปว่า ว่างนักเหรอ งานเสร็จยังเนี่ย เดี๋ยวโดน หึ หึ ^ ^
เรื่องความคาดหวังกับเด็ก 7 ขวบนี่ไม่มากหรอกค่ะพี่ เพียงแต่อยากให้เขารู้ความต่างว่ามันต่างกันยังไง แล้วอันไหนถึงจะเป็นสิ่งดี จะให้เขาใส่ใจเรื่องที่เราสอนจนจำไว้ปฏิบัติตลอดเวลาเนี่ย คงเป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว แต่ตั้งใจจะบอกบ่อยๆ เพื่อให้ซึมเข้าไปเอง
เมื่อวานที่โมโหเพราะพึ่งจะบอกห้ามไม่ให้ทำอย่างนึง พอพูดจบปั๊บนับหนึ่งไม่ทันถึงสามก็ทำสิ่งที่ห้ามทันที เลยเอานิ้วคีบหูพามานั่งอบรมในห้องสิบนาที โทษฐานที่ไม่ฟัง
- แก้มยุ้ยๆๆ แวะมาแจ้งอ่ะ
- อิอิ เพิ่งค้นเจอแผ่นCD ขออภัยด้วยจ้ะ สงสัยพี่จะยุ่งเกินไป พี่จำไม่ได้ว่าน้องให้มา
- ถ้ามาเห็นทัน ไม่ต้องส่งมาให้อาจารย์ beeman แล้วนะคะ
- พี่จะเอาไปให้เอง แต่ถ้าส่งไปก็ อิอิ....
- ได้ยินแล้ว รับฟังแล้ว
- ไม่แน่ใจตัวเองว่าว่าเรียนรู้รึเปล่า ? งง อิอิ
- แวะมาทักทายพี่ซูซานเจ้าค่ะ
- จำอรนุชได้มั๊ยเจ้าค่ะ
- พอดีแวะมาทักทายค่ะ
- ขอสมัครเป็นศิษย์ได้มั๊ยเจ้าค่ะ
- http://gotoknow.org/blog/akirao
คุณหมอขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมเยียนค่ะ
น้องอรนุชดีนะที่เข้ามาทักทาย ลืมเรื่องของที่จะให้น้องอีกคนไปสนิทเลย งานยุ่งๆ ไม่ต้องถึงขนาดสมัครเป็นศิษย์หรอก มีอะไรก็แวะมาถามพี่ได้ ยินดีเสมอ เดี๋ยวว่างแล้วจะตามไปอ่านบล็อกนะจ๊ะ
- ขอบคุณพี่ซูซานมากนะเจ้าค่ะ
- ถ้านุชมีอะไรที่อยากให้พี่ซูซานสุดสวยช่วยนุชจะรีบบอกอย่างไม่เกรงใจเลยเจ้าค่ะ
- ทักทายได้นะเจ้าค่ะ
- กดที่นี่
- ขอแก้ไขเจ้าค่ะ
- พอดีเมื่อกี้กดผิด
- ทักทาย กดที่นี่นะเจ้าค่ะ
- กดที่นี่
- มาดูคุณน้าจอมโหด
- ฮ่าๆๆ
- เด็กเป็นแบบนี้ละครับ
- ตอนเราเป็นเด็กๆๆเรียบร้อยมาก
- เหมือนผ้ายับๆๆพับไว้
- อิอิอิอิๆๆ
น้องนุชถ้ามีอะไรสอบถามก็มาฝากข้อความไว้แล้วกัน ถ้าสั้นๆ ฝากไว้ที่ cbox ก็ได้นะ
พี่ขจิตไม่ได้โหดขนาดนั้นหรอก รักเขาถึงต้องอบรม ระหว่างพิมพ์อยู่น้องทีมมาถามว่าคนนี้ใคร เลยบอกว่าคุณลุงขจิตไง แก่อ่ะ ลุงๆ
- น้องซูซานขา ช่วงนี้ พี่มีปัญหาค่ะ
- อิอิ โดนเจ้านายว่าบ่อยๆว่าชอบทำเป็นพวกหูทวนลม
- เลยไม่ได้ยิน และไม่ได้ฟังว่านายสั่งว่าอะไร ฮ่าๆ
พี่นารีอาจจะเกิดจากคัตตันบัดเข้าไปติดในหูนะคะ อิ อิ ได้อ่านข่าวมั้ยคะ ที่เด็กหูไม่ได้ยินชัดจนกึ่งหนวกมานาน 9 ปีเพราะมีไอ้เจ้านี่ไปติดอยู่ พอเอาออกปุ๊บหายโลด ต้องระวังนะคะพี่ ถ้าเจ้านายบอกอะไรเกี่ยวกับขั้นๆ นี่ต้องรีบตั้งใจฟัง เดี๋ยวพลาดโอกาสทอง
ถ้าเป็นลูกน้องหนูก็แก้ง่าย ทำปากงุบงิบพึมพำว่า อืมม์...งดโบนัส เท่านี้ล่ะ ได้ยินครบถ้วนทุกอย่าง ไม่ได้ตั้งใจฟังก็ต้องพยายามไปตีความเอาเองแล้วล่ะ ไม่งั้นสิ้นปีก็รู้ผล
listen แบบตั้งใจฟังรับรู้ hear ไม่ได้ตั้งใจก็ไม่เข้าใจเป็นต้น
เพราะละเอียดอ่อนอย่างนี้นี่เอง พอทำปากงุบงิบ ลูกน้องก็เลยหูผึ่งกันถ้วนหน้า สงสัยตอนนี้ใบหูคงใหญ่กันทุกคนหรือเปล่าครับ
คุณรักชาติน่าจะสับสนทางภาษา หรือไม่เจ้าของบล็อกก็สับสนเองจนอ่านไม่เข้าใจ
ว่าที่ร.ต.วุฒิชัยไม่ต้องทำปากงุบงิบหรอกค่ะ อันนั้นมันขั้นหนักแล้ว ปกติแค่หันไปดูก็เสียวได้ กระแอมไอเพราะระคายคอยังมีคนคิดมากนึกว่าเราไม่พอใจ คนเรานะ คิดไปได้ร้อยแปด ว่างมากเกิน
มองอีกมุมครับ แคร์ความรู้สึกของผู้อื่นไงครับ
- สวัสดี คุณซูซาน..
ต้อมประเภทหูตึงไปจนถึงหูทวนลม ล่ะ อิอิ ^^
สบายดีนะคะ คิดถึง
ว่าที่รต.วุฒิชัย
ขอบคุณค่ะที่มาคอมเม้นท์อีกรอบ
คุณต้อม
มาเลย เดี๋ยวช่วยแคะหูให้ ถ้าใช้ไม้แคะไม่ไหวจะเอาเครื่องดูดฝุ่นช่วยดูดออก จะได้ไม่เป็นประเภทหูทวนลมอีกต่อไป : ) คิดถึงเช่นกันค้าบบบบบ