น้องที่ รพ.ห้างฉัตรเล่าให้ฟังว่า 

• ปีที่แล้ว ที่ห้างฉัตรทำต่อเนื่องมา
• แต่เปลี่ยนแนวคิดนิดหนึ่ง เพราะว่าปีที่แล้วเราทำในชมรมฯ ที่ไม่เข้มแข็ง และชุมชนที่เล็กๆ
• เราจะลองดูว่า จะทำได้ไหม ในหมู่ 4 ของห้างฉัตร เป็นชุมชนที่มีผู้สูงอายุประมาณ 60 คน ทั้งหมู่บ้าน
• และเราก็ลองทำ ก็มีพยาบาลของฝ่ายส่งเสริมฯ ไปช่วยด้วย
• ปีที่แล้วก็รู้สึกว่าประสบความสำเร็จดี ตอนนี้ก็ยังอยู่ โดยที่ต่อเนื่อง
• ผู้สูงอายุของเขาทุกวันพระ หลังจากพระเทศน์เสร็จแล้ว ก็ฉันอาหาร
• หลังจากรับประทานอาหารร่วมกันแล้วก็จะมีการแปรงฟัน อันนี้จะปฏิบัติต่อมาจากปีที่แล้ว ตอนนี้ก็ทำอยู่ยังไม่หาย
• ...................
• ทีนี้ ที่ว่า เอ๊ะ เราจะเติมตรงนี้อีกมั๊ย ก็คิดว่า มันเล็กนิดเดียว และผู้สูงอายุเสียชีวิตไปเรื่อยๆ จาก 60 ก็เหลือน้อยลง เลยบอกว่า เราไปที่ใหม่ เราย้ายไปชุมชนที่เข้มแข็ง ก็ของตำบลนี้เอง
• คือ ที่หมู่ 3 กับ หมู่ 2 ชมรมมีตั้ง 200 กว่าคน
• และประธานในชมรมเป็นข้าราชการบำนาญที่ early ออกมา
• จะคนละด้านกับปีที่แล้วเลย อันนั้นไม่เข้มแข็ง
• ที่นี่ประธานชมรมเข้มแข็ง และเขามีกิจกรรมเยอะ 1 กิจกรรมที่เขาทำเป็นประจำ คือ ขี่จักรยาน ประมาณสัก 60-70 คน
• เขารวมตัวกันอย่างน้อยอาทิตย์ละวัน ก็จะขี่กันไปรอบๆ หมู่บ้าน
• รพ.ห้างฉัตร อยู่ห่างจากหมู่บ้านประมาณ 2 กิโลกว่า ผู้สูงอายุในกลุ่มนี้จะขี้จักรยานมาตรวจ เราก็เห็นความเข้มแข็งของเขา
• โครงการเขาทำหลายอย่าง ไท้เก้ก ก็มี เล่นเปตอง ก็เป็นกิจกรรมของเขา ผู้หญิงก็จะมีกลุ่มดอกไม้ประดิษฐ์ เขาก็จะทำเป็นเหมือน OTOP และถ้าเสียชีวิตอะไรเขาก็จะซื้อกันที่นี่เลย
• กลุ่มนี้คือ ขี่จักรยานหมดทั้งผู้หญิงผู้ชาย มีการฟ้อนเล็บ และจะสอนให้เด็กผู้หญิงฟ้อนเล็บ
• เพราะฉะนั้นเราเห็นว่า ชุมชนของเขาเข้มแข็ง ก็เลยเข้าไป
• ได้รับความร่วมมือดี โดยเฉพาะประธานชมรมเจ๋งมาก ก็มีการทำอะไร ก็มีการจะกระจายงาน
• เรานัดมาประชุมกัน ที่วัดเป็นแกนกลาง มาที่วัดตลอด เขาก็เสนอของเขาก็เหมือนกับการจัดที่แจ้ห่ม จัดประชุม จัดอะไร แล้วก็ฝึกแปรงฟัน ย้อมสี เราทำกันเป็น routine อยู่แล้ว
• ต่อจากนั้นเราก็ให้ผู้นำมีจัดผู้นำขึ้นในกลุ่ม ประมาณ 10 กว่าคน ให้เขาดูแลอีก 10 หลังคาเรือนไป
• เราจะมีสมุดเยี่ยมให้เขา และเขาก็จะเขียนมาว่า เขาไปที่ไหน หมู่บ้านนี้ปรากฎว่าเป็นอะไร เขาจะดูตั้งแต่ครอบครัวเขาเลย ไม่ใช่ครอบครัวเดียวนะคะ แต่หมดเลย
• และจะดู จะเขียนไว้ให้เรา เราก็จะไปตรวจดูตามนั้นว่าเขาไปไหม อันนี้ก็ได้ผล เขาก็ไป
• อีกประการหนึ่ง ก็ดูแลเรื่องแม่ลูกฟันดีด้วย เราไปประชุมแม่ลูกฟันดีที่แต่ละตำบล หมู่บ้าน เราจะนัดประชุมผู้ปกครองเด็กในศูนย์ฯ ผู้สูงอายุกลุ่มนี้ก็ตามไปฟังด้วย เพราะว่า กลุ่มนี้เขาอยู่ที่บ้านก็เลี้ยงหลานเหมือนกัน
• เขาก็จะได้รู้ว่าเด็กมีปัญหา เด็กดูดนมขวด เด็กกินขนม การบริโภคอาหาร ไม่กินนมจืด อะไรอย่างนี้ เขาก็จะได้รู้ว่า เด็กที่ติดนมขวด แล้วเขาก็จะฟันผุ
• และก็ให้ผู้สูงอายุกลุ่มนี้ตามเข้าไปศูนย์ฯ เด็ก และก็ไปช่วยตรวจให้ด้วย นี่คือที่ทำอยู่ รู้สึกว่าจะได้ผลดี
• ขยายไปตั้งแต่ผู้สูงอายุดูแลกันเอง ตอนนี้ก็ตามมาดูลูกหลาน ที่โรงเรียนก็ไปสอนรำ รำมวยไทย ผู้สูงอายุเข้าไปสอน ผู้สูงอายุคนแก่เขาก็สอนฟ้อนเล็บ
• และตอนหลังสุดมีการจัดประกวดสุดยอดผู้สูงอายุฟันดี ซึ่งจัดเสร็จไปแล้ว
• ความภาคภูมิใจ คือ
• จากที่เข้าไปตรวจก็บอกว่า มีหินปูน ฟันผุต้องถอน อะไรอย่างนี้
• ผู้สูงอายอย่างนี้ หินปูนนี่เมินเลยนะคะ ไม่ขูด ไม่เอามาถึงแล้วก็ ลูกบอกว่า ไม่เอาๆ เราก็บอก ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวลองดูนะคะ คนหนึ่งก็ขึ้นมาขูด ขูดไปขูดมาไม่เจ็บเลย
• ... ลงไป ทีนี้มากันเป็นแถวเลย ทัศนคติเปลี่ยนไปเลย
• ปีหน้าคุณหมอต้องมาอีกนะคะ เขาขอ เชิญเราไป เราก็ไปในชุมชนเขาเลย
• เอาเครื่องมือขูดหินปูนไปตั้ง เขามาถึง กลุ่มแรกที่จะยอมทำด้วยดี บางกลุ่มมาดู ก็บอกว่า ไม่เอา ลูกหลานสั่งแล้วว่าไม่ต้องทำ
• ไม่เป็นไรค่ะ นั่งดูก็ได้ ดูไปก่อนนะคะ เดี๋ยวหมอจะทำให้คุณลุงคนนี้ก่อน หินปูนเขาเยอะจังเลย
• พอทำเสร็จก็ลงไป เขาก็ไปยิงฟันให้กันดู เออ ฟันสะอาด เจ็บมั๊ย ไม่เจ็บอะไรเลย
• เขาก็ตามขึ้นมา หมอทำวันนั้นแทบไม่ทัน ทั้งวันเลย
• คือความภาคภูมิใจอันหนึ่ง
• และมีความรู้สึกว่า ทัศนคติเขาจะเปลี่ยนไปในด้านนี้ เขาจะเริ่มกลัวน้อยลง จากคิดว่าถอนฟันทำให้เสียชีวิต

รวมเรื่อง "รวมก๊วนสร้างพลังเรียนรู้ และพัฒนากิจกรรมผู้สูงอายุ"