ระหว่างเส้นทางที่เดินไป ผมว่าสนใจดีเดียวนะ ถนนในซอยเขาจะมีสัญลักษณ์เขียนไว้บนถนนทำให้รู้ว่าเป็นสี่แยกหรือสามแยกอยู่ข้างหน้า ผมดูแล้วชอบใจก็เลยถ่ายรูปมาให้ชมกัน ที่นี่เขาขับรถกันค่อนข้างเร็ว แต่ความที่รู้ว่ามีทางแยกอยู่ข้างหน้า ทำให้เพิ่มความระมัดระวังได้เพิ่มขึ้น ต่างจากบ้านเราที่มีป้ายบอกไว้อยู่ข้างถนน แล้วถ้าเข้าซอยก็ตัวใครตัวมัน Idea ดีๆ อย่างนี้ผมว่าลองให้ใครเสนอให้คณะหรือมหาวิทยาลัยทำก็ดีเหมือนกัน ที่นี่เขาใช้จักรยานกันค่อนข้างมาก เส้นขอบขาวๆที่เห็นจะเป็นช่องทางสำหรับจักรยานหรือคนเดินถนน เขาไม่อนุญาตให้จักรยานลงมาใช้พื้นที่บนถนน โดยเฉพาะถ้าเป็นถนนใหญ่ จักรยานต้องวิ่งบนฟุตบาทเท่านั้น โดยเขาจะปรับระดับฟุตบาทลงมาให้เท่ากับถนนเป็นระยะๆ โดยเฉพาะตามแยกต่างๆ  เพื่อให้จักรยานสามารถขี่ขึ้นไปได้ ส่วนตรงไหนที่เป็นแหล่งชุมชนเขาก็จะทำแผงเหล็กเพื่อให้ล็อคจักรยานไว้ ไม่ให้หาย นี่ก็เป็นอีกไอเดียที่น่าสนใจเหมือนกัน ถ้าจะสนับให้บุคลากรหรือนักศึกษาหันมาใช้จักรยานให้มากขึ้น ดีต่อสุขภาพและประหยัดพลังงานของชาติด้วย เพียงแต่วิธีการจะทำอย่างไรจึงจะดึงมวลชนเข้ามาร่วมให้มาก ไม่อย่างนั้นก็จะเป็นเรื่องของใครอยากทำก็เชิญ ใครไม่อยากทำก็ช่าง ความพยายามก็จะไร้ผล เรื่องนี้มีตัวอย่างเหมือนกัน เท่าที่สอบถามจากเด็กที่จบมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในภาคใต้ ที่นั่นมหาวิทยาลัยลงทุนซื้อจักรยานให้เป็นของส่วนกลาง แล้วตีวงไว้ให้ใช้ ไม่ให้นำจักรยานออกนอกวง หากยังอยู่ภายในวงนี้ ใครจะใช้คันไหนก็ได้ หยิบใช้ได้ตามสบาย ผมฟังดูก็ว่าเป็นไอเดียที่ดีนะ น่าสนับสนุน แต่ปัญหาก็เกิดขึ้นตามสไตล์พี่ไทย ให้ใช้ของฟรี ก็ตะบี้ตะบันใช้ ไม่สนใจดูแลรักษา ไม่นานข้าวของก็เสียหาย ทำอย่างไร ทีนี้ก็ต้องมีมาตรการใหม่ คือให้หามาใช้กันเอง จะได้ดูแลกันดีขึ้น หรือไม่ก็จ่ายเงินเช่า ก็ไม่รู้เป็นอะไรอีกเหมือนกัน ถ้าต้องจ่ายเงินนี่ จะใส่ใจดูแลกันดีขึ้น คนที่ม.อ.คิดอย่างไรบ้างนะเรื่องนี้