ไม่เคยคิกว่างานเยี่ยมบ้านจะมีความเสี่ยง ได้รับบาดเจ็บจนได้มาเจอกับตัวเอง          

       ความเสี่ยงทางการพยาบาลหมายถึง โอกาสที่จะเกิดความเสียหายหรือสิ่งที่ไม่พึงประสงค์จากการปฏิบัติงาน ซึ่งเราประเมินกันว่า งานเยี่ยมบ้านน่าจะมีความเสี่ยง คือ

• ผู้ป่วยเกิดการติดเชื้อ              
• ผู้ป่วยเกิดแผลกดทับ
• ไม่มีรถ/ไม่ได้ไปตามนัด
• ไปแล้วไม่พบผู้ป่วย
• ผู้เยี่ยมได้รับอุบัติเหตุ/บาดเจ็บ

        ซึ่งความเสี่ยงประการหลังที่ได้ประสบกับตัวเองก็คือ ได้รับบาดเจ็บจากการถูกสุนัขกัด เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเมื่อ 3 ปีก่อน หลังจากย้ายมาปฏิบัติงานที่หน่วยงานนี้ได้ประมาณ 8 เดือน ยังมีประสบการณ์ในการเยี่ยมบ้านน้อยมาก วันนั้นไปเยี่ยมบ้านผู้ป่วยซึ่งเปิดประตูรั้วบ้านไว้แล้ว มีสุนัขตัวสูงประมาณ 2 คืบ เห่าและวิ่งออกมาจากในบ้าน พร้อมกับเสียงเจ้าของบ้านตะโกนบอกว่า "เข้ามาเลย มันไม่เคยกัดใคร" หลังสิ้นเสียงเจ้าของ สุนัขตัวน้อยมันก็งับที่ข้อเท้าฉัน แล้วก็วิ่งหนีเข้าบ้านไป ฉันก็ได้แต่เพียงรีบล้างแผลที่มีรอยเขี้ยวลากเป็นแนวยาวประมาณ 1 นิ้ว และมีเลือดซึมเล็กน้อย ล้างด้วยสบู่และน้ำประปา ขณะเดียวกันทีมพยาบาลที่ไปด้วยก็ให้บริการเยี่ยมบ้าน ให้คำแนะนำแก่ผู้ป่วยจนเสร็จเรียบร้อย จึงกลับเข้าโรงพยาบาล เพื่อล้างแผลและฉีดยาป้องกันพิษสุนัขบ้า

        จากนั้นเป็นต้นมาพวกเราทีมเยี่ยมบ้านทุกคน ต้องถือร่มไว้กันสุนัข และส่งเสียงตะโกนสอบถามมาแต่ไกลว่าบ้านนี้มีสุนัขหรือไม่ ถ้ามีต้องให้เจ้าของช่วยมัดหรือจับไว้ก่อน เพื่อความปลอดภัย

         และตอนนี้ฉันก็สุขสบายดี ไม่มีอาการของโรคพิษสุนัขบ้า (อิอิ) ยังเยี่ยมบ้านทุกสัปดาห์โดยไม่โดนสุนัขกัดอีก

หมายเหตุ: ในรูปคนที่ยืนหลบสุนัขคือ น้องปองไพลิน ส่วนคนที่กางร่มแดง เดินเข้าไปโดยไม่กลัวสุนัขคือพี่สดใส ส่วนคนที่อยู่ท้ายสุดและเป็นคนถ่ายรูปคือฉันเอง.....จิตรลดา :)