ปิ๊งแว้บ! "R2R..กับตาวิเศษ"

พี่เม่ย

ชวดี นพรัตน์

ปิ๊งแว้บ! "R2R..กับตาวิเศษ"

ติดตามถามถึง นำมารวมไว้เป็นหนึ่ง เห็นลึกซึ้งในคุณค่า....

เป็นเพราะได้อ่านบันทึกซีรีส์เรื่อง R2R ของท่านเอื้อแท้ๆเชียว

พี่เม่ยไปให้ คห. ต่อท้ายบันทึกของท่านดังนี้....

.....พี่เม่ยว่ามี R2R ทั้งเก่าและใหม่ ซ่อนตัวอยู่แถวๆหน้างานของบุคลากรภาควิชามากมายนะคะ...ขาดแต่ตาวิเศษเท่านั้นค่ะ ที่จะไป "เห็นนะ...เห็นนะ"

......ว่าแล้วก็ปิ๊งไอเดีย "ตามหา R2R กับตาวิเศษ" อันนี้แค่ตามหาผลงานที่มีอยู่แล้ว ยังไม่คิดถึงการสนับสนุนให้เกิดงานใหม่ แต่ต้องเพิ่มให้มีการติดตามประเมินผลประโยชน์ที่ได้รับตั้งแต่เริ่มใช้งาน R2R นั้นๆ ...

"....ผลงาน R2R น่าจะถือเป็น asset ขององค์กร" เป็นเป้าหมายหลักของ "ตาวิเศษ" เลยค่ะ

ด้วยเกิดอาการ ปิ๊งแว้บ! ขึ้นมาได้ เพราะรู้ๆอยู่แก่ใจว่าเราได้ทำกิจกรรมเหล่านี้มาโดยตลอด เพียงแต่ไม่ได้เรียกว่าเป็น R2R เท่านั้น

นี่ถ้าเราสามารถหาวิธีการที่จะรวบรวมกิจกรรมต่างๆเหล่านี้มาบันทึกไว้ในที่เดียวกัน และแถมด้วยการติดตามประเมินผลว่าโครงการเหล่านี้ได้สร้างคุณค่าให้กับเนื้องาน องค์กร และบุคลากร ได้มากเพียงใด

พี่เม่ยว่านอกจากจะเป็นการสร้างความภูมิใจให้ผู้ปฏิบัติงานแล้ว ยังเป็นการกระตุ้นให้เขามีความตั้งใจ เต็มใจ ที่จะทำกิจกรรมเหล่านี้อีกต่อไปข้างหน้าด้วย