ล้างจานเพื่อล้างจาน

เอาเลย แต่ถ้าเธอจะล้างถ้วยชามละก็ เธอจะต้องเรียนรู้วิธีล้างจานก่อนนะ

ล้างจานเพื่อล้างจาน

ผู้เขียนเข้าใจ(เอาเอง)ว่า การที่ชาวพุทธเราส่วนใหญ่ไปฝึกปฏิบัติธรรมตามคอร์สต่างๆ นั้น ก็เพื่อฝึก “สติ” หรือฝึก “การรู้สึกตัว” ซึ่งนั่นเป็นแนวทางในการฝึกวิปัสสนากรรมฐาน ที่พระพุทธองค์ทรงตรัสว่าเป็นทางตรงและทางเดียว ที่จะมุ่งสู่พระนิพพาน

หากแต่การฝึกวิปัสสนาตามคอร์สต่างๆ นั้น ก็เพื่อไปเอาวิธีฝึกปฏิบัติมาใช้ในชีวิตประจำวัน ปัญหาก็มีอยู่ว่าที่เราไปฝึกมานั้นจะนำมาใช้ได้จริงหรือไม่ ผู้เขียนมีความเห็นว่าถ้าสำนักใดสอนให้เรานำมาใช้ในชีวิตประจำวันได้ก็น่าจะเป็นทางที่ถูกที่ควร แต่ก็เคยได้ยินว่าบางสำนักบอกให้ไปปฏิบัติที่สำนักเท่านั้นถึงจะได้บุญ ถ้าปฏิบัติข้างนอก(สำนัก) จะไม่ได้บุญ ถ้าเป็นแบบนี้ผู้เขียนกล้าฟันธงได้เลยว่าไม่ถูกต้องแน่นอน

ที่ผู้เขียนบอกแบบนี้ก็ไม่ได้หมายความว่า การปฏิบัติธรรมจะต้องเข้าฝึกตามสำนักต่างๆ เท่านั้น หามิได้ เราสามารถปฏิบัติธรรมได้ทั้งๆ ที่ไม่ต้องเข้าสำนักใดๆ เลยก็ได้ เพียงแต่การฝึกที่สำนักต่างๆ นั้นจะทำให้เราปฏิบัติได้เร็วขึ้น ไม่มัวหลงทิศหลงทางอยู่ ทำให้เสียเวลาอาจจะทั้งชีวิตเลยก็ได้ แต่ทั้งนี้ก็ขึ้นอยู่กับความจริงแท้แห่งสำนักนั้นๆ ด้วย

ที่เกริ่นมาทั้งหมดนี้ก็เพียงแต่อยากนำบางบทจากหนังสือที่ชื่อ “ปาฏิหาริย์แห่งการตื่นอยู่เสมอ” ของภิกษุชาวเวียดนามที่มีนามว่า ติช นัท ฮันห์ มาเสนอให้อ่านกัน เนื้อหาแทบทั้งหมดของหนังสือเพื่อเน้นให้เรามีสติกับชีวิตประจำวันในทุกกรณี ซึ่งถ้าหากได้สัมผัสงานเขียนของท่านอย่างถ่องแท้ และสามารถนำปฏิบัติได้จริง ก็ไม่จำเป็นที่เราจะต้องเข้าคอร์สปฏิบัติธรรมก็ได้ แต่ผู้เขียนก็อยากแนะนำว่าถ้าเรามีครูบาอาจารย์จะปลอดภัยกว่าครับ

แม้ท่าน ติช นัท ฮันห์ จะไม่ใช่ภิกษุนิกายเถรวาทอย่างที่ชาวไทยส่วนใหญ่นับถือกัน แต่เมื่อได้สัมผัสงานเขียนของท่านแล้ว ผู้เขียนเห็นว่าแทบไม่ต่างอะไรเลยกับงานเขียนของ ท่านพุทธทาสภิกขุ หลวงปู่ดูลย์ หรือแม้แต่หลวงปู่ชา ก็ตาม มิหนำซ้ำท่านยังประยุกต์การปฏิบัติให้คนรุ่นใหม่ได้นำมาใช้ในชีวิตประจำวันได้อย่างน่าสนใจทีเดียว

นี่แหละหนา ชื่อว่าเป็นศิษย์ตถาคต ไม่ว่าเริ่มต้นที่ทางสายไหน สุดท้ายก็มีจุดหมายเดียวกัน เปรียบเหมือนกับทุกแม่น้ำที่ต่างก็มีทางเชื่อมต่อสู่ทะเลเดียวกัน ผู้ใดที่มีอคติว่านิกายตนดีกว่าเหนือกว่านิกายอื่นๆ โปรดหยุดคิดเสียเถิดครับ แล้วหันมาศึกษาจุดเด่นจุดด้อยของแต่ละนิกาย แล้วนำมาปรับใช้ด้วยกัน เพื่อผลประโยชน์แด่มนุษยชาติ และเพื่อช่วยยืดอายุพุทธศาสนาไปในตัว

งานเขียนของท่าน ติช นัท ฮันท์ ชิ้นนี้ผู้เขียนเชื่อว่าท่านผู้อ่านส่วนใหญ่คงจะเคยอ่านหรือได้ยินมาบ้างแล้ว แต่ที่นำมาให้อ่านกันก็เพื่อเป็นการทบทวนสำหรับผู้ที่เคยอ่านแล้ว และเป็นการทำความรู้จักสำหรับสมาชิกหน้าใหม่

ผู้เขียนคิดว่าจะนำมาเสนอสักสองสามบท แต่ละบทจะคัดเฉพาะส่วนที่ผู้เขียนคิดว่าน่าสนใจเท่านั้น เพื่อจะย่นไม่ให้บทความยาวจนเกินไป ส่วนผู้ใดอยากอ่านฉบับเต็มก็ลองหาตามร้านหนังสือทั่วไปนะครับ

บทนี้มีชื่อว่า “ล้างจานเพื่อล้างจาน” เชิญทัศนาครับ

…ที่สหรัฐอเมริกา ครูมีเพื่อนคนหนึ่ง ชื่อ จิม ฟอเรสท์ ครูรู้จักเขาหลายปีมาแล้ว ตอนที่เขาทำงานอยู่กับกลุ่มคาทอลิกสัมพันธ์เพื่อสันติภาพ (Catholic Peace Fellowship) จิมได้เผาหมายเกณฑ์ทหารเพื่อต่อต้านสงครามเวียดนาม ผลก็คือเขาต้องติดคุกปีกว่า เมื่อรู้ข่าว ครูรู้สึกเป็นห่วงไม่น้อย เพราะเขาเป็นคนกระตือรือร้นและอุทิศตนต่องานอย่างมากคนหนึ่ง และครูเกรงว่าเขาจะเผชิญกับกำแพงสี่ด้านของคุกไม่ไหว ครูเลยเขียนจดหมายสั้นๆ ฉบับหนึ่ง เตือนให้เขาระลึกถึงกลีบส้มที่เราเคยแบ่งกันกินว่า “การอยู่ในคุกของเธอ ก็เหมือนกับกลีบส้มนั้น กินมันและเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับมัน วันพรุ่งนี้มันก็จะไม่มีอีกแล้ว” ครูไม่แปลกใจเลยเมื่อมารู้ภายหลังว่าจดหมายสั้นๆ นั้นได้ผลจริงๆ ๓ ปีต่อมา จิมเขียนมาว่า “จดหมายของอาจารย์ช่วยผมได้มากเหลือเกิน ผมได้พบความสงบและวิธีจะอยู่อย่างแจ่มใสในคุก ช่วงเวลาในคุกกลับที่มีประโยชน์ต่อผมมาก” จิมได้พบอิสรภาพในคุก และได้ใช้เวลาและชีวิตในนั้นอย่างคุ้มค่า นับว่าเขาทำได้ไม่เลวเลยนะควง

เมื่อหน้าหนาวที่ผ่านมา จิมแวะมาเยี่ยมครู ธรรมดาครูเป็นคนล้างถ้วยชามหลังอาหารเย็น ก่อนที่จะไปร่วมวงดื่มน้ำชากับทุกๆ คน ค่ำวันหนึ่งจิมมาขอทำงานนี้แทน

ครูบอกว่า “เอาเลย แต่ถ้าเธอจะล้างถ้วยชามละก็ เธอจะต้องเรียนรู้วิธีล้างจานก่อนนะ”

จิมตอบว่า “ครับ อาจารย์ช่วยสอนผมที”

ครูจึงอธิบายว่า “การล้างจานมี ๒ แบบ วิธีแรก ล้างเพื่อทำความสะอาดถ้วยชาม วิธีที่สอง ล้างถ้วยชามเพื่อที่จะล้างถ้วยชาม”

จิมบอกว่าเขาขอเลือกวิธีที่สอง ล้างถ้วยชามเพื่อที่จะล้างถ้วยชาม เป็นอันว่าจิมรู้จักวิธีล้างจานแต่นั้นมา ครูเลยมอบความรับผิดชอบให้เขาตลอดอาทิตย์นั้น หลังจากนั้นเขาก็เลยโฆษณาชวนเชื่อการล้างจานเพื่อล้างจานเป็นการใหญ่ ดูเหมือนจะเขียนไปลงนิตยสารตั้งหลายฉบับ เวลาอยู่ที่บ้านเขาก็พูดเรื่องนั้นบ่อยมากเช่นกัน จนถึงขนาดรอล่าพูดหยอกเอาว่า “ถ้าคุณชอบที่จะล้างจานเพื่อที่จะล้างจานมากจริงๆ ละก็ ในครัวมีจานสะอาดเต็มตู้เลย ทำไมคุณไม่เอามาล้างล่ะ” ...

แล้วคุณล่ะครับ ล้างจานเพื่ออะไร?

ธรรมะสวัสดีครับ

เขียนใน GotoKnow โดย ธรรมาวุธ
ใน ทำเพื่อธรรม

คำสำคัญ (Tags): #ติช นัท ฮันห์#ล้างจานเพื่อล้างจาน

หมายเลขบันทึก: 94190เขียนเมื่อ 3 พฤษภาคม 2007 23:24 น. ()แก้ไขเมื่อ 21 มิถุนายน 2012 12:19 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน

ความเห็น (35)

คุณสติ

เขียนเมื่อ 3 พฤษภาคม 2007 23:44 น. ()

ต้องรู้จักชาม น้ำ หรืออื่นๆ ที่เกี่ยวข้องไปพร้อมกันด้วยระหว่างล้างชาม ส่วนตัวผมเรียกว่า ใช้สติ (STEE) System Task Event Entity
"ทุกสิ่งในโลกล้วนเป็นไปตามเหตุและปัจจัย"
ผมลองฝึกดูแล้วช่วยให้สติอยู่กับตัวมากขึ้น
แบ่งปันๆๆ.....

ธรรมาวุธ