ห่างหายจากการเขียนบันทึกลงบล๊อกไปนานอีกแล้วสิเรา และจากการห่างหายไปนาน เมื่อเจอะเจอรุ่นพี่ที่แนะนำให้ทำบล๊อกก็มักจะมีคำถามเดิม ๆ ถามอยู่บ่อย ๆ ว่า
"เมื่อไหร่จะเขียนซะที, ทำไมไม่เห็นเขียนอะไรเพิ่มเลย"
เจอคำถามนี้บ่อย ๆ ก็เริ่มจะตอบไม่ถูก ไม่ได้เป็นเพราะรำคาญกับคำถามหรอกนะ เพียงแต่ไม่รู้จะเอาเหตุผลอะไรมาบอก จะบอกว่า... ไม่มีเวลา คนเราก็มีเวลาวันละ 24 ชม.เหมือน ๆ กัน จะบอกว่างานยุ่ง คนอื่น ๆ ที่เค้างานยุ่งกว่าเค้ายังเขียนได้เลย
และแล้วก็หาข้ออ้างให้กับตัวเองในเรื่องนี้ได้ว่า..... (เอ๊ะ เรียกว่าหาเหตุผลน่าจะดูดีกว่า...^v^...)
เหตุผลที่ไม่ได้เขียนบันทึกอย่างต่อเนื่อง เป็นเพราะโดยส่วนตัวแล้วเป็นคนชอบที่จะพูดคุยมากกว่าการเขียนบันทึก และคงเป็นเพราะยังติดอยู่กับโลกส่วนตัวมากไปนิด ก็เลยไม่คุ้นกับการที่จะเขียนบันทึก รึเขียนอะไรให้คนอื่น ๆ ที่นอกเหนือจากคนที่รู้จักได้อ่านกัน กลัวบางเรื่องบางข้อความที่เขียนลงไปจะไปกระทบใครเข้าโดยไม่เจตนา เดี๋ยวจะโดนฟ้องร้องเอา ตังค์จะไปสู้คดีกะใครเขาก็ไม่มีด้วยสิ (แหะ ๆ คิดไปโน่นเลย)
และอีกเหตุผลนึงก็คือ "อารมณ์ไม่พาไป" หลาย ๆ ครั้งที่เจอะเจอเรื่องราวดี ๆ รอบ ๆ ตัว แล้วบอกตัวเองว่า "วันนี้เราได้เรื่องที่จะเขียนบันทึกแล้ว" แต่กว่าจะได้มีโอกาสเขียน อารมณ์และความรู้สึก ณ เวลาที่ได้เจอะเจอเรื่องราวนั้นมันก็จางไปจนเรียบเรียงเรื่องราวไม่ค่อยปะติดปะต่อซะแล้ว รึไม่ก็ลืมไปแล้วว่าจะเริ่มเรื่องยังไง และแล้วก็กลายเป็นว่าไม่มีเรื่องให้เขียนอีกเหมือนเดิม...เฮ้อ
อ่านดูแล้วก็คงเหมือนข้อแก้ตัวของเด็กขี้เกียจคนนึง แต่ก็หวังว่าคนที่เป็นเหมือนกันก็คงจะเข้าใจกัน (อิอิ...หาพวกซะงั้นเลย)
แล้วคนอื่น ๆ ที่ไม่ได้เขียนบันทึกลงบล๊อกอย่างต่อเนื่องล่ะ มีเหตุผลเหมือนกัน รึว่าแตกต่างกันไปบ้างรึเปล่า เขียนตอบให้รู้กันบ้างนะ (อิอิ...หาพวกอีกแล้ว)
สวัสดีครับ น้องหญิง
ให้กำลังใจ หญิงเล็ก นะ เราเป็นคนหนึ่งที่ชอบเขียนบันทึกมากเขียนได้วันละหลายหน้าเลยและสะสมสมุดบันทึกด้วย มันมีค่านะกลับไปนั่งอ่านชีวิตที่ผ่านมาก็ขำ ๆ ดี เป็นกำลังใจให้เขียนจ้า
สวัสดีค่ะ