จากบันทึกเรื่อง เริ่มที่..เรา(1) ได้คัดลอกบางตอนของ หนังสือ ธรรมะหลับสบาย ของ ว. วชิรเมธี ที่กล่าวถึงการแผ่เมตตาให้ตนเองไปแล้วนั้น ในบันทึกนี้ขอกล่าวถึงการแผ่เมตตาอีกรูปแบบหนึ่ง คือ "การแผ่เมตตาให้สรรพสัตว์ "
ในหนังสือ....หลังจากที่ผู้เขียนได้กล่าวถึงการแผ่เมตตา โดยเริ่มต้นด้วยการ แผ่เมตตาให้ตนเอง ไปแล้วนั้น จากนี้เราจะเริ่ม แผ่เมตตาให้สรรพสัตว์อื่น บ้าง..
บทแผ่เมตตาให้สรรพสัตว์
สัพเพ สัตตา
สัตว์ทั้งหลายที่เป็นเพื่อนทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วย
อะเวรา โหนตุ
จงเป็นสุข ๆ เถิด อย่าได้มีเวรต่อกันและกันเลย
อัพยาปัชฌา โหนตุ
จงเป็นสุขๆ เถิด อย่าได้พยาบาทเบียดเบียนซึ่งกันและกันเลย
อะนีฆา โหนตุ
จงเป็นสุขๆ เถิด อย่าได้มีความทุกข์กายทุกข์ใจเลย
สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ
จงมีความสุขกาย สุขใจ รักษาตนให้พ้น จากทุกข์ภัยทั้งสิ้นเถิด
----------------------------------
ผู้เขียนยังได้บอก อนิสงส์จากการแผ่เมตตา 11 ประการ ดังนี้...
-------------------------------
จะเห็นได้ว่า.... อานิสงส์ที่เราได้รับจาการแผ่เมตตานั้นมากมายเพียงใด ยิ่งเราทำได้มาก ผลดีที่ได้ก็กลับมาก็ยิ่งมากมายทวีคูณ ตัวเราเองก็จะกลายเป็นผู้ที่มีจิตใจสูงขึ้น หลุดพ้นจากอารมณ์ที่ขุ่นมัว และพร้อมรับกับปัญหาต่างๆที่จะเข้ามากระทบ..
เจ๊เล็ก