การที่เราเรียนจบจากโรงเรียน วิทยาลัย หรือมหาวิทยาลัย แล้วออกไปทำงานนั้น อย่าคิดว่าเพียงพอสำหรับการสร้างความเจริญก้าวหน้าได้ ที่แท้ยังจะต้องแสวงหาความรู้ ค้นคว้า วิชาการเพิ่มเติมต่อไปอีก ดังพระบรมราโชวาทที่ตรัสว่า
"การศึกษาในมหาวิทยาลัย ที่มุ่งเน้นให้บุคคลมีความรู้ความสามารถด้านวิชาการสำหรับการประกอบการงานในชีวิตนั้นถือว่าเป็นการศึกษาในระบบ ผู้ศึกษาจะได้รับความรู้ถ่ายทอดจากครูบาอาจารย์และจากการศึกษาค้นคว้าทางตำรับตำราเป็นหลัก ต่อเมื่อได้ออกไปทำงานได้ประสบเหตุการณ์และปัญหาต่างๆ ให้ต้องขบคิดมากมายแล้ว จึงเกิดความรู้ความเข้าใจที่ถ่องแท้ในสิ่งทั้งปวง ที่เรียกว่า ประสบการณ์ชีวิตเพิ่มขึ้นประสบการณ์ในชีวิตนี้เป็นบ่อเกิดแห่งความรอบรู้ และความฉลาดจัดเจนที่มีค่า ซึ่งถ้าได้รู้จักนำมาใช้ด้วยความรู้เท่าถึงเหตุผลและด้วยความรอบคอบระมัดระวังแล้ว จะยังประโยชน์ให้แก่ตนและสังคมอย่างวิเศษสุด
ดังนั้น การศึกษานอกระบบหรือการศึกษาภายหลังสำเร็จจากมหาวิทยาลัย จึงมีความสำคัญยิ่งยวด ในการสร้างเสริมผู้ผ่านการศึกษาในระบบมาแล้ว ให้มีปัญญาและความสามารถที่จะปรับตนให้เข้ากับสภาวะแท้จริงของชีวิต พร้อมทั้งดำรงตนให้อยู่ในสังคมอย่างเป็นสุขและเจริญมั่นคงได้"
------------------------------------------------------------------
พระบรมราโชวาทในพิธีพระราชทานปริญญาบัตรแก่บัณฑิตมหาวิทยาลัยขอนแก่น วันพฤหัสบดีที่ ๑๖ ธันวาคม ๒๕๓๖
ปัญหาความทุกข์ หรืออุปสรรคต่างๆ ที่เกิดขึ้นระหว่างการทำงาน อาจไม่ตรงกับที่เรียนมา การศึกษาเพิ่มเติม เรียนรู้อยู่เสมอไม่หยุดนิ่ง จึงจะช่วยให้สามารถขจัดปัดเป่าปัญหา อุปสรรค ความทุกข์ต่างๆ ออกไปได้พ้น
แม้ตอนเรานอนหลับเรายังมีการเรียนรู้ ต่อยอดความคิดจากตอนที่ไม่หลับ คือ เราฝัน ก็คือเรานำสิ่งที่เราวิตก ดีใจ เสียใจ มาคบคิดอีกครับ