พี่เองก็ถูกกอด แต่ไม่รู้ใครบ้าง เป็นความอบอุ่น ที่แม้แสงแดด ก็ยังไม่อุ่นอย่างนี้
ไปดงหลวงครานี้ไม่หลงทิศหลงทาง เพราะแผนที่ที่เจ้าภาพทำไว้นั้นชัดเจนมาก ... การเดินทางของแต่ละคนมีบรรยากาศที่แตกต่างกัน แต่ท้ายที่สุด ณ จุดหมายปลายทางก็อยู่ร่วมบริบทวัฒนธรรมเดียวกัน นั่นคือ ความรักและความอบอุ่น....
....
ครั้งนี้ ข่อย บ่ โดนกอด ดู๋ คือทุกครั้ง สงสัย มีคนาคุม ! (อิอิ)
สวัสดีสายลม
นายยังไวกว่าพี่นะ ของพี่เอาไว้เข้าไปเยี่ยมบันทึกมวลมิตรที่เกี่ยวพันกันให้ครบก่อน แล้วค่อยร้อยเรียงของตนเอง
ขอบคุณหลายๆเด้อ ที่มาช่วย มาให้ไหว้วานตลอดงาน โดยเฉพาะตอนที่พี่วานให้ไปช่วยกันจารย์แป๋วจากขี้เมา มืออาชีพจริงๆ
คนอารั้ย นอนแขวนบนต้นไม้เป็นค้างคาว พูดเป็นเพลง รำพึงเป็นกลอน นี่แหละนายสายลม
ขอบคุณอีกครั้งครับ
ตามมากอดถึงบล๊อกเลยค่ะ ตามสายลมมาค่ะ อิอิ ระลึกถึงอยู่เสมอ ตัวจริงขึ้อายเนาะ แต่น่ารักมากค่ะ ชื่นชมมาก ๆๆค่ะ ด้วยความจริงใจ ดีใจที่ได้เจอตัวเป็น ๆ ฮ่าๆๆๆ
สวัสดีจ้ะ
จากภาพเห็นน้องชายนายมะเดี่ยวโดนกอดอย่างอบอุ่นเลยเนาะ ได้ข่าวว่างานนี้สายลมถูกกอดมากที่สุดในงาน...
วันที่พี่ไปถึงก็ไม่รู้ว่าใครเป็นใคร ตรงไหนเป็นตรงไหน และกำลังจะทำอะไรกัน เป็นงง ๆ เห็นคนขี้เมาคนนั้นมาช่วยหิ้วกระเป๋าจะเอาไปเก็บ เราก็นึกว่าเขาเป็นพรรคพวกเราที่มาช่วยพี่บางทราย พอสายลมมาเอากระเป๋าคืนและบอกให้กลับมาที่อาคาร ก็ยัง งง ๆ ว่า จะยังไงกัน จนน้องบอกว่านายคนนั้นขี้เมา และไม่ใช่พวกเราจึงร้องอ้อ และขอบคุณน้องสายลมที่ช่วยดูแล แต่ก็มาทราบจากตรงนี้ว่าผู้อยู่เบื้องหลังที่แท้จริงคือ คุณ paleeyon นี่เอง...ขอขอบคุณคุณเปลี่ยนมากๆ นะค่ะ ไม่ได้มีโอกาสคุยกันเลยค่ะ...หวังว่าโอกาสหน้าจะได้ทำความรู้จักทักทายกันมากขึ้นนะค่ะ ... ขอบคุณอีกครั้งค่ะ
สวัสดีครับน้องสายลม
บรรยายได้เห็นภาพเลยจะตามอ่านเรื่อยๆครับ
สวัสดีค่ะน้องสายลม
ดีจังค่ะ วันนี้ได้อ่านเรื่องราวอันอบอุ่นแต่เช้าเลย ^ ^
กอด กอด กอด
กอด กอด กอด
กอด กอด กอด
อื้ม...
ตามมาปลื้ม มาซึมซับ มาขอบคุณ มาอบอุ่น
กับอ้อมกอด ทุกวงแขน ทุกความคิดถึงครับ
ยินดีที่ได้พบกันครับผม
ชอบ 2 บทนี้มาก
กอดกันเพื่อ ให้คลาย ความคิดถึง
กอดกันเพื่อ ให้ซึ้ง ถึงความหวาน
กอดกันเพื่อ "คนแซ่เฮ" ได้เบ่งบาน
กอดกันเพือ เชื่อมประสาน ความงดงาม
กอดกันแล้ว แก้วตา อย่าทิ้งทอด
กอดกันแล้ว ให้ต่อยอด ของความฝัน
กอดกันแล้ว อย่าทำลืม คิดถึงกัน
ฉันกอดเธอ เธอกอดฉัน ความฝันยืนยาว