มาฟังธรรมครับอาจารย์

สวัสดีปีใหม่ครับ

สาธุ สาธุ สาธุ

สวัสดีปีใหม่เช่นเดียวกันค่ะ

เมื่อครู่ก็เพิ่งแวะไปอ่านของเรื่องนอนกอดนางฟ้ามาเหมือนกันค่ะ

ขอบคุณที่ให้กำลังใจในการปฏิบัติธรรมของดิฉันอยู่เสมอนะคะ ; )

สวัสดีค่ะ คุณ ฉัตรชัย

ดิฉันขออนุญาตตอบคุณฉัตรชัยในบันทึกนี้นะคะ

ขอบคุณที่ถามค่ะ เลยได้เขียนบันทึกและใคร่ครวญประสบการณ์ของตัวเองเพื่อเล่าสู่กันฟังค่ะ ; )

สวัสดีครับอาจารย์

• ผมก็ชอบคิดไปข้างหน้าเหมือนกันครับ
• มีทั้งรู้ตัว  และไม่รู้ตัวครับ
• ผมคิดว่าถ้าเรารู้ตัว  และตั้งใจคิดไปวันข้างหน้า  หรือเรื่องราวในอนาคต  บางครั้งก็อาจจะเป็นการคิดด้วยสติก็ได้นะครับ  แบบว่า..ตอนนี้เรากำลังทำอะไรอยู่..แล้วเราก็กำลังคิดถึงสิ่งที่มาไม่ถึง  เพื่ออะไร...  อาจจะเพื่อเตรียมการ
• พูดถึงเรื่องจิต  และสติ  รู้สึกดีมากครับอาจารย์  เพราะทำให้ได้สติ  มา ลปรร  กันเรื่องนี้ผมว่าเป็นสิ่งที่น่าสนใจครับ  เหมือนเป็นการสอบอารมณ์ ออนไลน์ ครับ
• ขอบคุณครับ...

เห็นด้วยค่ะคุณหมอ kmsabai

ว่าถ้าตั้งใจคิดไปวันข้างหน้า สามารถคิดด้วยสติได้ค่ะ ดิฉันเรียนมาทางการบริหารงานบ้าง และเคยคิดเหมือนกันว่าถ้าเราไม่คิดวางแผนไปข้างหน้า แล้วเราจะทำงานสำเร็จได้อย่างไร ประมาณว่าอยู่กับปัจจุบันตลอดแล้วมันจะได้เรื่องหรือ... ประมาณนั้นค่ะ

แต่แท้จริงแล้ว เราสามารถคิดในอนาคตแต่จิตอยู่ในปัจจุบันได้ค่ะ คือไม่กังวล เป็นทุกข์ แค่รับทราบว่าอาจจะเกิดอะไรขึ้น หรือต้องการจะทำอะไรบ้างในอนาคต คือคิดล่วงหน้าอย่างมีสติที่อาจารย์ว่าค่ะ

เผอิญประสบการณ์จิตหดหู่ของดิฉันที่เล่าในบันทึกนี้ ดิฉันยอมรับเลยค่ะ ว่าตามดูสภาวะนี้ จนลืมพิจารณาเหตุค่ะ ; )

ดร. กมลวัลย์ ลือประเสริฐ

• อาจารย์ครับ เดี๋ยวนี้เขาไม่รณรงค์ให้ส่งใครไปนอกแล้วครับ
• เขาเน้นประหยัด  แบบพอเพียง
• ตามแนวพระราชดำริน่ะครับ
• อิอิ  ขอแซงเล่นหน่อยนะครับ (จะโดนดุไหมเนี่ย)

ธรรมะสวัสดีครับ

ไม่ดุแน่นอนค่ะ คุณธรรมาวุธ ; )

ขอบคุณที่นำรอยยิ้มมาให้ค่ะ อนุมานได้ดีจัง "ส่งคนไปนอก" 5555

อารมณ์มันเป็นอะไรซักอย่างที่เกิดขึ้นแล้วบางครั้งใจสั่น อึดอัด หวิวเหมือนจะขาดใจ ซึมๆ มีหลายอย่างแล้วแต่เหตุการณ์ ถ้าเราอยู่วงในคลุกเคล้าอยู่ เราก็จะไม่รู้ว่ามีความแตกต่างของอารมณ์ ถึงเห็นก็ยังไม่ชัดว่ามันเป็นอะไรกันแน่ จะหาวิธีแก้ก็อาจทำได้โดยเปลี่ยนบรรยากาศ หาอะไรทำ แต่ความรู้สึกลึก ๆ ยังมีอยู่ หากอารมณ์ชนิดเดิมไม่มาปรากฏซ้ำ อารมณ์นั้นจะค่อยจางหายไป หรือขณะนั้นเรานึกได้ว่าอ้อสิ่งที่เห็นหรือได้ยินเป็นเพียงการแสดง หรือยังไม่เกิดขึ้นจริง หรือเป็นเพียงสภาวะ มันจับต้องไม้ได้ เดี๋ยวก็หายไป หรือเราไม่เป็นไรน่ะ ช่างเถอะ เอาไว้ก่อนอย่าเพิ่งเข้ามาตอนนี้งดรับแขก ก็เป็นวิธีหนึ่ง สิ่งสำคัญอย่าให้ความสำคัญกับอารมณ์ดังกล่าว พยายามทำความเข้าใจว่า มันไม่แน่นอน เดี๋ยวมันก็มาเดี๋ยวมันก็ไป ทำบ่อย ๆ ก็จะเห็นชัดขึ้น เมื่อรู้ว่าไม่มีประโยชน์ ใจก็ปล่อยวาง