DM Corner : ทำไมเราต้องตรวจเท้า ทุกครั้ง ในคนไข้เบาหวาน
วันนี้ ตรวจ คลินิกสุขภาพหัวใจและหลอดเลือด ที่ pcu บัววัด กลับมา โรงพยาบาล เห็นมี คนไข้เบาหวาน นั่งรอตรวจอีก 7-8 คน เลยเข้าไปช่วยตรวจ พบคนไข้คนนี้ครับ
หลังเหตุการณ์ ตาเหงี่ยม ( อ่านบันทึกเรื่อง ตาเหงี่ยม click ทีนี่ ครับ ) เราตระหนักว่า ต้องตรวจเท้าทุก visit อย่างน้อยด้วยการมอง ดู ก็ยังดี ผมเห็นใส่รองเท้า ถุงเท้าอย่างนี้
ด้วยสัญชาตญาณ นักฆ่า เอ้ย สัญชาตญาณอะไรสักอย่าง บอกว่ามีอะไรผิดปรกติแน่ ๆ ตามที่เราคุยกันว่าต้องตรวจเท้าทุก visit ก็เลยให้แกถอดถุงเท้าออกดูครับ เจอนี่เลยครับ
แกไม่ยอมอยู่ รพ. ท่าเดียว บอกว่าอยู่แล้วต้องตัดเท้า ( เจออีกแล้ว ) แถมอยู่เขต อ.สำโรงเสียด้วย ทำแผลให้ แล้วรีบให้ นิรัชฎาพร โทรบอก pcu หนองไฮ สำโรง ให้รีบตามต่อด่วนเลย
เรื่องทำนองนี้ เราพบบ่อยมากเลยครับ ( บ่อยมากจนเป็นสัญชาตญาณ ) ผมนำไปเป็นแนวปฏิบัติที่ คลินิก สุขภาพหัวใจและหลอดเลือด ที่ pcu ด้วย ค่อย ๆ ปรับกันไป
รูปนี้ผมถ่าย ( รูป ) ที่ CMU ( pcu ) ห้วยขะยุง ครับ
เจอนี่เลยครับ
นิ้วเท้าบิดออก 2 ข้างเลย เมื่อก่อนมองแต่หน้า ครับ ( แปลกจริง ๆ คนไข้บอก หมอบางคนไม่มองหน้าด้วยซ้ำ ) เดี๋ยวนี้มองเท้า ด้วยเลยเจออะไร ที่ เราไม่เคยได้เห็น ตอนตรวจ แต่ เคยเห็นแต่ตอนเน่าแล้ว
เพราะมันซ่อนในหลืบ
เห็นอย่างนี้บ่อย ๆ ก็เลยติดนิสัย ต้องดูหน้าและดูเท้า ประจำ
ความเห็น (11)
สวัสดีครับ
- ขอบคุณมากครับ ผมรู้สึกดีมากๆครับกับเรื่องเล่าพี่หมอ เห็นภาพด้วยครับ(วันหลังจะมาเล่าบ้างนะครับ)
- ตอนที่ดคลินิกเบาหวานก็พยามตรวจและทำบ่อยๆเหมือนกันครับ ย้ำที่สุขศึกษาครับ
- มีเป็นช่วงๆครับที่ให้นอนรักษาแผลครับ แต่ก็ยังไม่เคยถึงกับต้อง รีเฟอร์ไปตัดขาครับ
- ผมว่าความเข้าใจที่ต้องตัดขาก็เป็นดาบสองคม คือทำให้คนไข้ที่ยังไม่เป็นกลัว แต่ก็ทำให้ ผป เบาหวานที่เป็นแผลไม่กล้ามาหาหมอ
- สิ่งที่ได้อย่างหนึ่งคือ ความสัมพัน ความผูกพัน ที่เกิดขึ้นจากการเอาใจใส่ของหมอ เหมือนพี่หมอจิ้นครับ จะทำให้คนไข้ไว้วางใจ รู้สึกเหมือนญาติ เป็นกันเอง บางทีผมทำงานไปเรื่อยๆ ถ้าเป็นคนไข้เรื้อรังก็รู้สึกว่า เขาเป็นคนที่อยู่ในความคนึง เป็นคนที่เราต้องห่วงใยเสมอๆครับ
อยากให้ สุพัฒน์ หาเรื่อง ที่เราเจอมาเล่า บ่อย ๆ ( เห็นไหม เรื่องที่สุพัฒน์เล่ามีคนเข้าไปดูเยอะมากเลยแค่วันเดียว ) ปกติ ที่เอวพี่จะมี โทรศัพท์มือถือ 1 เครื่อง แต่เดี๋ยวนี้ ต้องพกกล้อง digital อีกเครื่อง แนะนำให้มี ระบบ zoom กับ macro ( ถ่ายใกล้ ) ด้วย ราคา 5 - 6 พันบาทก็พอ ตั้งถ่ายแค่ 300,000 pixel ก็พอ เอาไว้ ทำ slide กับขึ้น web
พี่บอกให้ทีมpcu เยี่ยมบ้าน พก digital ไว้ตลอด ที่คลินิก เบาหวาน er opd ก็ให้มีไว้ตลอด เป็น อุปกรณ์จำเป็นมากครับ
ชอบบันทึกคุณหมอจิ้นมากค่ะ
- ชาวบ้าน ไม่จำเป็นจริงๆ เขาคงไม่อยากอยู่ (นอน) รพ. หรอกนะคะ
- ก็เลยกลายเป็นกลัว รพ. ไป
- ทำยังไง จะให้คนไข้รู้สึกว่า รพ. เป็นที่พึ่ง เป็นเพื่อน และเป็นของของเขาได้ล่ะคะ
 |
HDD ใช้ได้หรือแล้วใช่ไหมครับพี่ ถึงใช้ไม่ได้ก็คุ้มค่านะครับ ได้เรียนรู้การแก้ปัญหา แถมได้รู้น้ำใจ คน g2k ด้วย
ทำยังไง จะให้คนไข้รู้สึกว่า รพ. เป็นที่พึ่ง เป็นเพื่อน และเป็นของของเขาได้ล่ะคะ
ประโยคนี้แหละครับ ที่ทำให้เราต้อง ทำงานใกล้กับผู้ป่วย และญาติ รวมทั้ง ชุมชน มากขึ้น ผมพบว่าที่ pcu , งาน primary care , เวชปฏิบัติครอบครัว มีคำตอบ ( ไม่ใช่ คือคำตอบนะครับ แต่มีคำตอบ ) ตอนนี้ เลยหาประสพการณ์ ทุกวัน
- ยกให้หมอจิ้น เป็นผู้ใกล้ชิดชุมชนเลยค่ะ ... พี่ว่า เป็นความโชคดีอย่างยิ่งเลยที่ได้ทำงานกับชาวบ้าน เพราะเป็นความอบอุ่น และสร้างจิตใจเราให้งดงาม อย่างบอกเป็นคำพูดก็ไม่ได้ ... พี่ได้รับความรู้สึกนี้ ทุกครั้ง ที่ได้ไปสัมผัสกับชาวบ้านละค่ะ
- HHD เรียบร้อยแล้วค่ะ มีเรื่องให้ ลปรร. กันต่อ ที่นี่ AAR ... จากงาน "โอ๊ย ข้อมูลหาย ช่วยด้วย !!!" ด้วยนะคะ
- ข้อสรุป ในเรื่องนี้ก็คือ ถ้าเราแก้ปัญหาได้ตรงจุด ก็ใช้เวลาไม่นานหรอกค่ะ
- ... อิ๊ อิ๊ แต่การแก้ปัญหาได้ไม่ตรงจุด ก็ทำให้ได้เพื่อนมาเยอะเลย คุ้ม ค่ะ คุ้ม
- เออ ดูรูปหมอจิ้น กับคุณลุงท่านนี้ ... รูปร่างหน้าตา ใกล้เคียงกันเลยนะจ้ะ ... แหะ แหะ