๒๐๑. ขอแบบนักเลงก็ต้องให้แบบนักเลง

เมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมา ผมได้ไปเป็นวิทยากรกระบวนการวิจัย ให้กับเครือข่ายการวิจัย รพสต.และเครือข่ายพัฒนาระบบจัดการสุขภาพชุมชน ของระนองและภาคใต้ จัดโดยศูนย์ฝึกอบรมและพัฒนาสุขภาพภาคประชาชนภาคใต้ นครศรีธรรมราช ในวันสุดท้าย ระหว่างสรุปบทเรียนเวทีและจะเสริมหลักทฤษฎีไปตามประเด็นที่ผุดขึ้นจากบทเรียนภาคปฏิบัติ ทีมนักวิจัยผู้จัดและเป็นพี่ที่ผมเคารพนับถือ ได้ใช้เวลาช่วงท้ายของเวทีพูดเรื่องทั่วๆไปเพื่อช่วยผ่อนคลายเวทีให้ถอนออกจากการทุ่มเทกายใจทำงานกันทั้งวันทั้งคืนในระหว่างการอบรมเชิงปฏิบัติการ ๒ วัน และช่วงหนึ่งก็กล่าวแนะนำผมเพิ่มเติมในด้านที่เป็นความสนใจและเกร็ดประสบการณ์แก่เวที ได้บอกด้วยว่าผมเล่นดนตรีและวาดรูปด้วย ซึ่งในกระเป๋าเสื้อของผมได้พก Ocarina หรือขลุ่ยดินเผาของชนเผ่ามายันด้วย เมื่อท่านกล่าวจบ ผมเลยดึงเอา Ocarina มาเป่าให้เวทีฟังพร้อมกับถือโอกาสใช้เป็นการเฉลิมฉลองปิดท้ายเวทีการทำงานกันแบบเพลินๆ นอกจากเป่าเพลงให้ฟังแล้วก็เล่าความเป็นมาของขลุ่ย Ocarina ตัวที่ผมเป่าให้ฟังด้วยว่าเป็นฝีมือของคนไทยและเป็นเพื่อนบ้านผมเอง แต่ฝีมือดี อีกทั้งความคิดภายใต้การทำก็ทำอย่างเป็นงานศิลปะ ทำด้วยมือชิ้นต่อชิ้น เป็นที่รู้จักและได้การยอมรับในวงการเล่นขลุ่ย Ocarina ทั้งของไทยและต่างประเทศ หลังจากนั้น ก็สรุปบทเรียนเวทีและต่างกล่าวอำลากัน พอปิดเวทีและคนเดินออกจากห้องประชุมหมดแล้ว ก็มีลุงท่านหนึ่ง เป็น อสม. ของจังหวัดระนอง เดินมาหาผมและบอกว่าท่านเป็นคนเล่นดนตรีพื้นเมืองของภาคใต้ มีวงเป็นของตนเอง อีกทั้งปัจจุบันก็เปิดสอนประชาชนและเด็กๆด้วย จากนั้น ก็บอกว่าเมื่อผมกลับบ้านที่เชียงใหม่แล้วก็จะสามารถหาขลุ่ย Ocarina ได้อีก แต่ท่านเองนั้นไม่สามารถไปได้ ดังนั้น .... "ลุงขอซื้อต่อเถอะ มันแปลกและเพราะดี จะเอาไปหัดไว้เป็นสื่อถ่ายทอดให้เด็กๆ" ..... ผมยืนอึ้งไปชั่วครู่ ประการหนึ่งก็เพราะมันเป็น Ocarina ตัวโปรดของผม มีแบบนี้ตัวเดียว ไม่ได้เผาเคลือบ และคนทำเขาให้ผมมาอีกด้วย หากขาย ผมก็ไม่สามารถจะคิดราคาเป็นตัวเงินได้เลย และอีกประการหนึ่ง คุณลุงชาวบ้าน ที่สามารถเดินมาขอซื้อและพร้อมจะควักเงินซื้อเครื่องดนตรี ยอมลงทุนให้กับอาหารทางจิตวิญญาณซึ่งจะเป็นเงินจำนวนมากสำหรับชาวบ้าน เพื่อไปหัดเล่นถ่ายทอดให้คนอื่นต่อไปอีกนี่ ตลอดช่วงชีวิตที่ผ่านมานี่ผมยังไม่เคยเห็นเลย เมื่อเป็นอย่างนี้ ผมเลยดึง Ocarina ออกมาและบอกแก่คุณลุงว่า ผมไม่ขายหรอก แต่ขอมอบให้แก่ลุงก็แล้วกัน คุณลุงชงัก แต่ผมสัมผัสได้ถึงความเป็นคนเล่นดนตรีชาวบ้านเหมือนกัน ก็เลยกล่าวชื่นชมวิถีปฏิบัติของท่าน คุณลุงเลยไม่ปฏิเสธ เป็นห้วงจังหวะหนึ่งของการได้ให้ของรักของหวงที่นอกจากไม่รู้สึกเสียดายเลยแล้ว ก็กลับรู้สึกดีและรู้สึกเคารพน้ำใจที่มีต่อผู้อื่นของคุณลุงท่านนี้มาก.

เรียนรู้ R2R วันที่๒ เครือข่าย สสจ.หนองคาย

...

เป็นการเรียนรู้ผ่านงานของคุณวาสนา รพ.ตากใบ ผ่านเรื่องเล่าของเจ๊ะซู

พร้อมเติมองค์ความรู้วิจัยที่ R2R ที่นิยมใช้

ได้ concept paper ก่อนกลับบ้าน...และ AAR ให้ชุ่มช่ำในหัวใจ

(จากภาพ; พี่พัช,พี่รุณ,พี่ไก่...สุนทรียสนทนา R2R)

ลิงค์จากอนุทินทั้งหมดเป็นบางตัวอย่างที่จะใช้ประกอบ สกัด "บริการด้วยหัวใจ  ก้าวไกลถึงชุมชน"

หัวหน้าทีมค่ะ  นี่คือโจทย์ของ Theme ปีหน้ามั้ยคะเนี่ย  หุหุ

เจ้านายก็กำลังทำเรื่อง CUP Management