เติมเต็ม


ความมหัศจรรย์ที่ตัวเราสร้างขึ้นได้เอง

ไม่มีใครอยู่บนโลกใบนี้อย่างโดดเดี่ยวเดียวดาย

ภายใต้สิ่งแวดล้อม สังคม เรียนรู้การอยู่ร่วมกับคนอื่น

เพราะคนอื่นเห็นคุณสำคัญ จงขอบคุณเขา

เพราะเขาคือส่วนหนึ่งของชีวิตคุณ

ขอบคุณเพื่อนร่วมกาย เธอไม่เคยปล่อยมือจากเราไป

ขอบคุณร่างกาย ที่อยู่กับฉัน และอดทนกับเรื่องที่ผ่านข้ามา

ขอบคุณเธอ ที่คอยเป็นกำลังใจ คอยเป็นห่วงเป็นใย

ขอบคุณสายลม เธอทำให้เรารู้ว่าชีวิตยังคงต้องดำเนินต่อไป

ขอบคุณต้นไม้ ที่คอยมอบลมหายใจ ต่อชีวิตเพื่อวันพรุ่งนี้

ขอบคุณคนทางบ้าน เธอคือเบื้องหลัง

ขอบคุณความทุกข์ ที่ทำให้รู้ว่าความสุขมันมีค่ามากแค่ไหน

ขอบคุณโทรศัพท์เครื่องยาก สังคมนี้มันกว้างใหญ่นัก

ขอบคุณศัตรูที่กล้าแกร่ง เธอคือชิ้นเนื้อที่ไม่มีประโยชน์

ขอบคุณดวงดาว ที่ยังส่องแสงอันงดงาม ท่ามกลางความมืดมิด

หมายเลขบันทึก: 588041เขียนเมื่อ 29 มีนาคม 2015 12:08 น. ()แก้ไขเมื่อ 29 มีนาคม 2015 12:17 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (13)

เป็นความมหัศจรรย์ที่น่าขอบคุณจริงๆคะ :)

ชิ้นเนื้อ ตัดทิ้งเถอะค่ะ

เพราชีวิตเราอยู่คนเดียวไม่ได้

ขอบคุณ อัจฉราพรรณ บุญเรือง เธอคือเรื่องมหัศจรรย์


ขอบคุณ นางสาว ภัณฑิรา ศรีใจ กำลังจะตัดออกไปแต่ยังค้นหาประโยช์อันแท้จริงของมันอยู่ค่ะ

ขอบคุณ Thamadee ถูกต้องที่สุดค่ะ


ขอบคุณความมหัศจรรย์ที่มีเพื่อนน่ารักค่ะ

ขอบคุณที่แบ่งปันเรื่องราวดีๆ ^^

อยากเห็นผักที่ปลูก 555

มาเขียนบ่อยๆนะครับ

ลองมาเขียนเรื่องการสอน

การเรียนก็ได้ครับ

https://www.gotoknow.org/posts/574082

….. อ่านต่อได้ที่: https://www.gotoknow.org/posts/588040

ขอบคุณ นางสาว จิตต์พิชชา จริยา มากๆนะ เธอคือเพื่อนที่ดี จะอยู่เคียงข้างกันตลอดไป ถึงแม้จะทุกข์หรือจะส่งเธอคือสิ่งมหัศจรรย์


ขอบคุณ ขจิต ฝอยทอง มากๆค่ะที่มาอ่านเรื่องราวของหนู ผักตอนนี้ออกนิดเดียวค่ะ สงสัยเป็นเพราะดินถึงไม่ออก แต่จะเลือกรูปที่ดีที่สุดลงให้ดูนะค่ะ

ขอบคุณที่เต็มใจในการเขียนบันทึกนี้ครับ ;)...

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท