คำว่า "พ่อ"
แม้แสนสุดเหน็ดเหนื่อยและเมื่อยล้า
ยังฟูมฟักอุ้มชูไม่ไกลตา
เห็นความสุขบุตรเป็นยาชูกำลัง
ด้วยรักจากบุพการีนี้อภัย
ผิดแค่ไหนอภัยได้ไม่ถือสา
แม้ต้องเจ็บขมขื่นหมื่นน้ำตา
สุดคณนาความรักจากบุพการี
หากจะกล่าวถึงผู้ชายคนหนึ่ง ผู้ชายที่ไม่ใช่ซุปเปอร์แมนแต่อ้อมแขนของเขาก็อบอุ่นเสมอ ผู้ชายคนนั้นไม่ใช่บุคคลในฝันที่พร่ำเพ้อแต่ก็เป็นยอดมนุษย์ในดวงใจใครหลายๆคน ยามใดที่ทุกข์ท้อกำลังใจมากมายเขามีให้ ผู้ชายที่รักเราด้วยหัวใจ ผู้ชายคนนั้นไม่ใช่ใคร เขาคือผู้ชายที่เราเรียกว่า “พ่อ”
ครอบครัวของฉันนั้นมีกันอยู่ 4 คน ประกอบไปด้วย พ่อ แม่ พี่สาว และฉัน พ่อของฉันก็เป็นเสาหลักของครอบครัว คอยทำงานเลี้ยงสมาชิกภายในครอบครัว โดยมีแม่ของฉันเป็นคนคอยช่วยเหลือ ครอบครัวของฉันก็ไม่ได้มีฐานะอะไรพอมีพออยู่ ครอบครัวของฉันมีอาชีพทำนา ไม่มีรายได้เป็นเดือน พ่อก็รับจ้างไปวัน ๆ เพื่อหาเงินมาเลี้ยงครอบครัว เมื่อดิฉันจบการศึกษาระดับมอปลาย ออกมาเรียนต่อปริญญาตรีต่างจังหวัด ทำให้พ่อต้องรับภาระในครอบครัวมากขึ้น หาเงินส่งให้ดิฉันเรียนในระดับการศึกษาที่สูงขึ้น เพื่อที่จบมาจะได้งานทำที่ดี
ในวันพ่อที่ผ่านมาดิฉันก็ได้กลับบ้าน กลับไปไหว้พ่อ กลับไปให้ครอบครัวเห้นหน้า เพื่อที่จะมีแรง มีกำลังใจในการทำงานมากขึ้น ในพ่อนี้ดิฉันก้อไม่มีอะไรให้พ่อ นอกจากคำว่า "รักพ่อ" คำๆๆนี้ดิฉันมอบให้พ่อทุกๆวันไม่มีวันจางหาย และจะเป็นอย่างนี้ตลอดไป
.........................รักพ่อที่สุด.................................
คำสำคัญ (Tags): #จริยา ปันแก้ว#jariya punkeaw#e53181028#ETI 4701#การสร้างสังคมชุมชนออนไลน์ฯ#เทคโนโลยีการศึกษา#เปิดใจไปกับ นางสาวจริยา ปันแก้ว#นักศึกษาปริญญาตรี#คณะครุศาสตร์#มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่#cmru#พ่อ#วันพ่อ#วันพ่อแห่งชาติ
หมายเลขบันทึก: 555946เขียนเมื่อ 10 ธันวาคม 2013 19:54 น. ()ความเห็น (9)
สวัสดีค่ะ คุณจริยา ปันแก้ว
เรื่องราวของคุณเป็นครอบครัวที่น่ารักมาก น่าประทับใจ
ขอบคุณที่เล่าสู่กันฟังค่ะ
