Happy Daily : Brunei Trip : Sound of Forest


เสี่ยงของป่า


  • ได้แรงบันดาลใจหลายอย่างจากคุณลุง Dominic Choong   ซึ่งเชิญให้ดิฉันไปท่องเที่ยวยังประเทศบรูไน บ้านของท่าน  คุณลุงเป็นผู้เชี่ยวชาญในหลายๆ ด้าน นอกจากด้านธุรกิจการค้าแล้ว เรื่องของสมุนไพรไทยและจีนท่านมีความรู้และประสบการณ์มากค่ะ 
  • ท่านเป็นบุคคลที่น่าทึ่งมากค่ะ ทั้งในแนวความคิดเชิงบวกและการเป็นพุทธศาสนิกชนที่ดีค่ะ แม้อายุจะ 90+ แล้ว แต่ท่านยังแข็งแรง แจ่มใจ และมีสมองความจำเป็นเลิศค่ะ




  • ดิฉันเดินทางท่องเที่ยวมาพอสมควร แต่รู้สึกเสมอว่า สนามบินสุวรรณภูมิของเรายิ่งใหญ่ สวยงาม และครบครันในทุกๆ เรื่องนะคะ  
  • ณ มุมหนึ่งของร้านกาแฟ  ซึ่งดิฉันนั่งรอเปลี่ยนเครื่อง เพื่อจะบินต่อไปยังสนามบินเมือง Bandar Seri Begawan ค่ะ 

            
  •   เจอกลุ่มคนไทยจากภาคอิสาน ซึ่งไปทำงานตัดเสื้อผ้าที่บรูไน ถ่ายรูปให้ค่ะ 


  • บินกับสายการบิน royal Brunei หรือ BI ลำเล็กๆ ลำนี้ค่ะ  เสริฟอาหารร้อนประเภทแกงของบรูไนใส่เครืองเทศ/ ขนมปัง สลัด และเค็กพร้อมเครื่องดื่มครบครัน  แต่รู้สึกว่าเค็กอร่อยกว่าอาหาร เพราะดิฉันไม่ชอบกลิ่นเครื่ืองเทศค่ะ


  • เพียง 2 ชั่วโมง 45 นาทีโดยประมาณก็ถึงสนามบิน Bandar seri Begawan แล้วค่ะ 
  • และเพียง 10 นาที ดิฉันก็ถึงบ้านคุณลุงนิคส์ค่ะ  เค้าเรียกแถวนั้นว่า Simpang, Jalan Subok, Kampong Belimbing, เมือง Bandar Seri Begawan
  • และรอบๆ บ้านคุณลุง ก็จะเป็นภูเขาสูงและเขตป่าให้ได้เดินวัดรอยเท้ากันที่นี่ค่ะ มีภูเขาหลายสิบลูกเลยค่ะ
  • รวมทั้งมีหมู่บ้านกลางน้ำอันเลื่องชื่อ Kampong ให้ได้ชมด้วยค่ะ


  • มื้อต้อนรับ ณ ภัตตาคารที่ดีที่สุดในย่านนั้นนะคะ ด้วยอาหารพื้นเมืองของอินโดค่ะ จะมีเครื่องเทศ เครื่องแกงแดงๆ ค่ะ และเนื้ออย่างดี  แต่ดิฉันก็ไม่สนุกกับการทานเมนูนี้ ยังคงปักหลักกับผัดถั่วงอกและปลาเค็มที่อร่อยค่ะ
  • และนี่ก็คือสภาพศูนย์การค้าที่ดีที่สุดในย่านนั้นนะคะ ยังคงความเรียบง่าย ไม่ได้เน้นแฟชั่นที่ทันสมัยมากนักค่ะ เสื้อผ้าแบรนด์เนมทั้งหลายไม่มีให้เห็นเลยค่ะ  ความเรียบง่ายเหล่านี้ ก็เป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งค่ะ





  • ที่นี่ใช้พวงมาลัยด้านเดียวกับบ้านเรานะคะ แต่การจราจรค่อนข้างโล่งนะคะ เค้าขับรถกันไม่เร็วค่ะ แม้ว่าจะมีไฟจราจรน้อยนะคะ  
  • ที่เห็นคือ มัสยิดของท่านสุลต่านค่ะ ยอดโดมเค้าว่ากันว่าทำด้วยทองคำแท้เชียวนะคะ มองตอนกลางคืนสวยมากค่ะ




  • การท่องเที่ยวครั้งนี้ของดิฉัน โพกัสไปที่การเดินป่าบนภูเขาประมาณ 10 ลูกค่ะ ภายในระยะเวลา 3 วัน คือ เริ่มตั้งแต่ 6.45  - 12.30 น ของทุกวันค่ะ 
  • โดยมีทีมที่ร่วมเดินทางกลุ่มเดียวกันประมาณ 8-9 ท่านค่ะ  บนภูเขามีทางขึ้นและทางลงหลายทาง ดังนั้นจึงพบกับทีมอื่นๆ ระหว่างทางเยอะเหมือนกันค่ะ
  • ก่อนเดินทางตอนเช้า คุณลุงนิคส์ให้แม่บ้านเตรียมอาหารเช้าให้ดิฉันมีเพียง 2 อย่างเท่านั้น คือ น้ำผลไม้สดที่เด็กส้มเช้งมาจากข้างบ้าน และผลไม้ 2 สี คือ แอปเปิ้ลแดงและเขียว 1 จาน และกำชับให้ดื่มน้ำให้เพียงพอ ไม่มีการพกน้ำดื่มระหว่างทางค่ะ   (ดิฉันคิดในใจ แล้วจะเดินไหวเหรอนี่)

         
  • หากเจอผลไม้ชนิดนี้ ให้เด็กทานจากต้นเลยค่ะ ทานได้มากเท่าใดก็ดีเท่านั้น เป็นยาอายุวัฒนะค่ะ

  • นี่ไงค่ะ Goji Berry  อันเลื่องชื่อ หน้าตาของต้น ใบ ดอก ผล เค้าเป็นอย่างนี้นี่เอง ใครๆ ก็ต้องสั่งซื้อจากเมืองจีน แต่คุณลุงนิคส์ เด็กทานสดๆ จากป่านี่เองค่ะ  .. เอ้าชิม ...รสชาติเปรี้ยว ฝาดๆ ค่ะ


  • แม้ในป่าบนภูเขาที่มีต้นไม้สูงให้ร่มเงา ครึ้มและชื้น ไม่โดนแสงแดดเลย  แต่ทางเดินที่ลาดชัน เป็นทางเท้าเล็กๆ นั้น เป็นบททดสอบสภาพร่างกายและจิตใจเราได้เป็นอย่างดีค่ะ   เหงื่อเม็ดโป้งๆ ไหลรินตลอดเวลา .. เมื่อเหนือยเราก็ต้องหายใจยาวๆ ลึกๆ  กับสภาพอากาศที่บริสุทธิ์ไร้สารพิษ .. มันรู้สึกว่าวิเศษมาก .. ดีกว่าอยู่ใน fitness 1 ล้านเท่าค่ะ
        

  • คุณลุงรักผืนป่าและภูเขานี้มาก ได้เป็นผู้บุกเบิกเปิดเส้นทางนี้ด้วยตัวเอง เมื่อ 20 กว่าปีที่แล้ว รวมทั้งได้ชักชวนเพื่อนๆ ให้มาศึกษาเส้นทาง จนเป็นสถานที่ออกกำลังกายของชาวบลูไนค่ะ หลังจากนั้นก็ได้มีการเปิดเส้นทางบนภูเขามากขึ้นเรื่อยๆ จนกลายเป็นสถานที่ออกกำลังกายชั้นยอด ในช่วงวันหยุด หรือ เสาร์-อาทิตย์ จะมีคนมาเดินป่ามากกว่าปกติค่ะ
  

ณ ยอดเขาลูกหนึ่ง เห็นวิวสวยและท้องฟ้ากว้าง .......ต้องแลกมาด้วยเหงื่อ ...แต่เมื่อเราพัก..กำลังก็กลับคืนมาอย่างรวดเร็วค่ะ
                                              
                                             ไม่ได้ถ่ายรูปกิ๊ปเก๋นะคะ แต่คือสภาพที่เหงือโชกไปทั้งตัวค่ะ



Simpor  ดอกไม้ประจำชาติของที่นี่ค่ะ  ดอกตูม  ดอกบาน และดอกที่กลีบสีเหลืองโรยแล้วค่ะ พบได้ทั่วทั้งป่าค่ะ
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ทานอาหารกลางวันที่    Empire Hotel and Countri Club : Brunei 

   
      Lobby บรรยากาศสีชมพูทองค่ะ                              นี่คือห้องน้ำบริเวณห้องโถงใหญ่ค่ะ

   
   ภาพนี้ลงไว้เตือนตนว่าเป็นชั้นๆ ค่ะ                              พาโนราม่าวิว  เส้นขอบฟ้า Horizon เป็นเช่นนี้เองค่ะ
   บริเวณสนามกอล์ฟในอาณาบริเวณของโรงแรงค่ะ
                                           
                                                       ณ จุดนี้เค้าบอกว่า Sunset ที่ไหนๆ ว่าสวย ที่นี่ก็ไม่ยอมแพ้ค่ะ

                   
แก้ว Cristal      ช้อนเงินแท้     และกล้วยบวชชี  ณ โรงแรม 7 ดาวค่ะ  
                                                                                                            
         ขนมชั้น ขนมท้องถิ่น ช่างละม้ายคล้ายคลึงกับขนมไทยจังเลยค่ะ  คิดถึงเชฟมือทองของเราน้องหนูรีจังเลยค่ะ
          ด้วยความไม่ลำเอียงส่วนตัวค่ะ  ขนมไทยและอาหารไทยเราประดิษฐ์ได้สวยและรสชาติอร่อย.....ค่ะ
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


  •      ดิฉันเดินทั้งหมดที่เป็นเส้นนั่นล่ะค่ะ

  • My Team @ Brunei ค่ะ  คุณลุงนิคส์กางเกงเขียวค่ะ  ดิฉันเป็นคนถ่ายรูปค่ะ ส่วนรูปที่มีดิฉันอยู่ในกล้องพวกเขาค่ะ
  • ภูมิใจเล็กน้อยที่อย่างน้อยดิฉันก็อายุน้อยที่สุดในกลุ่มและก็อ้วนน้อยกว่าพี่ผู้หญิง 2 คนค่ะ 5555 

                                         
  •              บ้างก็ระทด ระทวย ขาสั่น เข่าสั่น ใจสั่น   ............. แต่ก็ยังสู้ สู้ ค่ะ




     
  • เส้นทางที่เราไม่เคยเดิน ก็เหมือนโจทย์ที่ต้องค้นหาคำตอบ มันสนุกก็ตรงที่ลุ้นว่าจะเป็นอย่างไร ระหว่างทางจึงสำคัญค่ะ ต้องใช้สติ ปัญญาไหวพริบ ปฏิภาณ รวมทั้งความหวัง และกำลังใจค่ะ
  • หากไม่ใช้เฮลิคอปเตอร์  ก็คงไม่มีใครอุ้มเราไปถึงยอดเขาได้ การปีนป่ายด้วยตัวเองอาจเสียเวลา เสียเหงื่อ แต่สิ่งที่ได้กลับมา คือ กำลังที่แข็งแรงขึ้น และความภูมิใจค่ะ  วิวระหว่างทางและการลุ้น คือ รสชาติหนึ่งของชีวิตค่ะ 

 
ทะเลสาบน้ำแร่ที่มองจาก top view ค่ะ   แหล่งน้ำจืดที่นำมาทำน้ำประปาใช้หล่อเลี้ยงคนเมืองนี้ค่ะ

       
          Texture และสีสรรสวยๆ ของหินธรรมชาติบนภูเขา  ดิฉันคิดถึงกระเบื้องลายหินอ่อนที่  Home Pro จะเลียนแบบสวยได้กับหินธรรมชาติจริงๆ คงยากนะคะ  แม้แต่กลิ่นของดินและหิน ก็มีเสน่ห์ให้เราได้ชมไม่รู้เบื่อจริงๆ ค่ะ

    
         ทางเดินที่ดูเหมือนจะอันตราย ... ทำให้เรามีโอกาสระวังมากขึ้น ต้องคิดและใช้สติมากขึ้น ...มันยากและช่้ากว่าทางเดินปกติ
แต่ทางเดินที่ราบเรียบ สะดวก สบาย มองไม่เห็นอันตราย มันง่ายที่จะเดินไป ใช้เวลาไม่มากนัก แต่ก็ล้มลงได้ง่ายๆ เหมือนกัน เพราะประมาท และขาดความระวัง ....................

            
                       ... ความจริงก็กลัวอยู่บ้างนะคะ มองเห็นความลาดเอียงไหมค่ะ แต่ซักรูป..ค่ะ ด้วยความภูมิใจ


      
ของขวัญอันล้ำค่าจากป่า กล้วยไม้กลิ่นหอมมากค่ะ มันให้คุณค่าแตกต่างจากน้ำหอมกลิ่นดอกไม้ในขวดนะคะ
หากไม่ลงทุนมาเดินชมเอง  ... ไม่มีวันได้เห็น และชื่นชมกลิ่นแบบนี้ค่ะ

                                   
                                                                         ประดิษฐกรรมของธรรมชาติบนภูเขาสูงค่ะ

   
ไม่มีความกังวลใดๆ ไม่มีสัญญานโทรศัพท์ ไม่มี GPS ไม่มีมลพิษใดๆ และมีความปลอดภัยสูงมากในทุกตารางนิ้วที่เดินป่า ....เพียงน้ำผลไม้สด 1 แก้ว  และผลไม้สด 1 จานก่อนออกเดินทุกวัน  ร่างกายดึงพลังงานที่มีอยู่แล้วในร่างกายมาใช้ในยามจำเป็น ปอดและสมองได้รับอ๊อกซิเจนที่บริสุทธิ์ กล้ามเนื้อทุกส่วน ทุกมัดได้ใช้เต็มที่  ... จิตใจที่มีความสุข ทำให้เราได้สุขภาพที่ดีแทนเม็ดเหงื่อที่เสียไปค่ะ


    
 ดินเนอร์ในบรรยากาศริมแม่น้ำ ณ หมู่บ้านกลางน้ำกะปงค่ะ อาหารเต็มไปด้วยสีสันและรสชาติเค็มกะหวานค่ะ
*****************************************************************************************************

       

 อยากศึกษาความเป็นอยู่ของคนที่นี่ จึงขอขับรถไปซื้อของที่ตลาดกับ Mary แม่บ้านน่ารักชาวอินโดค่ะ
ตลาดบ้านเค้า ก็เหมือนตลาดนัดบ้านเราค่ะ อาหารที่ขายส่วนใหญ่นำเข้าจากเมืองไทยบ้าง มาเลเซียบ้างค่ะ
แต่ในตลาดไม่มีเนื้อหมูขายนะคะ จะมีบ้างก็ใน Supermarket เล็กน้อยค่ะ ประชากรส่วนใหญ่ 65% เป็นมุสลิม ที่เหลือก็เป็นชาวจินและอื่นๆ ค่ะ

เคล็ดลับความแจ่มใจแข็งแรงของคุณลุงนิคส์ วัย 90+ :
              - อาหารหลักทานวันละ 1 มื้อ เป็นเพียงสลัดผัดหลายๆ สีนะคะ น้ำสลัดก็เป็นเพียงน้ำส้ม+เกลือ+น้ำมันมะกอกค่ะ
             - ทานผักสด ผลไม้สด คั้น หรือทานสดธรรมดา 
             - ดื่มน้ำอุ่น  ไม่ดื่มนมวัว แต่ดื่มนมถั่วเหลือหรือนมจากเมล็ดอัลมอนด์ที่ปั่นเอง
            - ทานสาหร่าย และ dries fruit หลายๆ ชนิด 
             - นับถือศาสนาพุทธ มีจิตใจที่มีความรักต่อเพื่อนมนุษย์ สมถะ รักการเดินป่า ปีนเขา และท่องเที่ยว
********************************************************************************************




  • คิดว่าได้เวลาอันสมควรในการชาร์ตแบตครั้งนี้  ก็เดินทางกลับโดยสายการบิน BI ลำสีเหลืองๆ เล็กๆ เหมือนเดิม และการเสริฟอาหารร้อนบนเครื่องก็ยังคงไว้เหมือนเดิมเช่นกันค่ะ  มีฝนตกเล็กๆ ริมหน้าต่าง
  • สัญญาว่า หากมีเวลาว่างเมื่อใด จะกลับมาเยี่ยมคุณลุงนิคส์ใจดี/ Mary คนน่ารัก และทีมเพื่อนๆ ที่นี่อีกค่ะ

Big thanks : คุณพ่อที่ช่วยมาดูแลที่ภูเก็ตแทน  
                    Mr.Dominic Choong : uncle
                     Mr.Lim Pang : Friend
                     Miss Mary : Friend 
                     หนูเดม ที่ช่วยดูแลคุณปู่ที่ภูเก็ต


หมายเลขบันทึก: 521581เขียนเมื่อ 6 มีนาคม 2013 22:19 น. ()แก้ไขเมื่อ 7 มีนาคม 2013 09:37 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (18)

มีคำผิดเยอะแยะเลยค่ะ มีเวลาจะกลับมาแก้ไขค่ะ

ดูแล้วน่าไปเที่ยวมากครับ พี่อรสบายดีนะครับ..

สวัสดีค่ะ น้องขจิต

จริงๆ แล้วภูเขาและป่าบ้านเราก็สวยๆ หลายแห่งนะคะ อย่างเช่น เขาสกที่สุราษฏร์ แต่ยังไม่มีโอกาสไปค่ะ

พี่อรสบายดีค่ะ ขอให้น้องมีความสุขมากๆ นะคะ


อ่านแล้วคิดถึงตอนเป็นสาว...การท่องเที่ยวให้ความสุขสดชื่นมากค่ะ...เดี๋ยวนี้หมดแรงแล้ว...

สวัสดีค่ะ พี่ใหญ่ ก็พี่ใหญ่ท่องเที่ยวมาเยอะแล้วค่ะ

อรเองต้องทำงานไปด้วย หาสตางค์ใส่กระเป๋าด้วย มีเวลาจึงได้ท่องเที่ยวค่ะ

พี่ใหญ่มีสุขภาพที่ดี ยังเที่ยวได้อีกเยอะค่ะ 

ป้าย SCB ของงวงช้างที่สนามบิน โดดเด่นกว่า Brand ไหนๆ นะคะพี่ใหญ่

ขอบคุณที่พาเที่ยว 

เล่าเรื่องเหมือนเห็นภาพ

มีความสุขจัง อ่านไป อ่านไป อ้าว พี่อรขาไปเที่ยวยังคิดถึงหนูรี ด้วย ปลื้มจัง :)

ขอบคุณนะคะ :)

หนูรี
เป็นบทคัดย่อค่ะ น้องหนูรี

ความจริงก็ไปเจอสัตว์ป่าหลายชนิดนะคะ แต่ตามกฏของการเดินป่า คือ ไม่รบกวนเค้า ก็เลยไม่จงใจจะถ่ายรูปเค้าค่ะ

เช่น ลิงสีน้ำตาล ลิงสีขาวเทา ผีเสื้อหลายๆ ชนิด  นกตัวเล็ก ตัวน้อย ตัวใหญ่  ค้างคาวป่า และรวมถึงงูด้วยค่ะ  แต่พี่อรและคณะก็ปลอดภัยดีค่ะ ...หากเจอให้นิ่งและหยุด.. รอให้เค้าผ่านไป .. แล้วเราก็เดินต่อค่ะ 

เรื่องอาหาร หากน้องหนูรีไปเปิดภัตตาคารที่นั่น ลูกค้าคงตรึม เพราะได้มีโอกาสทานของอร่อยค่ะ 

ตามภัตตาคารและในโรงแรง 7 ดาวนั่น ก็มีคนบอกว่า เชฟเป็นหนุ่มไทยนะคะ

สำหรับอาหารที่บรูไน :  พี่ไม่ชอบทานของเค็มและเผ็ดมาก รวมทั้งเครื่องเทศด้วย พี่เลยไม่ชอบอาหารสไตล์นั้นค่ะ

ฝันดีนะคะ

[img> โอ๋-อโณ
ขอบคุณดอกไม้จากคุณโอ๋ อโณ นะคะ


แวะมาเที่ยวธรรมชาติที่งดงามมากครับ ขอบคุณมากครับผม

แวะมาชม

เห็นความสวยงามตามธรรมชาตินะครับ

Dr. Pop

ขอบคุณค่ะ Dr.Pop
บ้านเราก็มีหลายๆ ที่ที่สวยงามค่ะ 

ยูมิ
สวัสดีค่ะ อาจารย์ยูมิ

ฝั่งเกาะยอสบายดีนะคะ

ขอบคุณค่ะ

 โอ๋-อโณ
 ขจิต ฝอยทอง
 Dr. Pop
 ยูมิ
 หนูรี
 นาง นงนาท สนธิสุวรรณ
 สันติสุข สันติศาสนสุข

ขอบคุณดอกไม้จากทุกท่านค่ะ
มีความสุขมากๆ ค่ะ  ปิดเทอมแล้วซิค่ะ


กล้วยไข่  คนดี

หายไปไหนมาจ๊ะ

ขอบคุณสำหรับดอกไม้ค่ะ


น่าไปเที่ยวครับ ธรรมชาติ ดีครับ

JJ
ขอบคุณค่ะ อาจารย์หมอ JJ

ขอให้เป็นวันที่สดใสนะคะ

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท