สุขอยู่ที่ใจ


ความสุขอยู่ที่ใจเราเอง แม้จะเจอปัญหาอุปสรรค์แค่ไหน ขึ้นอยู่กับใจของเราว่าเราคิดอย่างไรและจะอยู่อย่างไร ให้มีความสุข

    19 กพ. 2556 เป็นอีกวันที่เยาวชน หมู่ 10 ต. เขาชัยสน ร่วมกิจกรรมเยี่ยมผู้สูงอายุอีกครั้ง ครั้งนี้เราไปเยี่ยมยายเจียมกัน ยายเจียมอายุ 87 ปี ขาสองข้างอ่อนแรง อยู่บ้านตามลำพังเพียงคนเดียว  เหตุผลที่ไปเยี่ยมครั้งนี้ ..........
...........เพื่อให้กำลังใจ คุณยาย

     เช่นเดิมทุกครั้งที่จะไปเด็กๆก็พับดอกใบเตยเพื่อไปเยี่ยมให้กำลังใจ พร้อมของฝากเล็กๆน้อยๆ

    เมื่อไปถึงบ้านคุณยายเงียบสงัด ปิดประตูลงกลอน เด็กๆร้องเรียก ยายๆ 2-3 คำ

สักพักได้ยินเสียงร้องครางเหมือนเสียงเจ็บปวดรอดออกมาจากฝาบ้าน และเสียงดังขึ้นเรื่อยๆ ตามจังหวะการเคลื่อนไหวตัว ดิฉันคิดตาม...ไปว่าคงเป็นเสียงถด (ภาษาใต้ เสียงถด หมายถึงเสียงที่เราเคลื่อนตัวโดยการใช้ก้นไถไปกับพื้นและใช้อวัยวะที่มีแรงดันร่างกายไป ของคุณยายดิฉันเดาเอาว่าน่าจะใช้มือ)  เสียงครางยังคงเป็นจังหวะ ประมาณ 5 นาที ดิฉันคาดเดาว่าเจอหน้าคุณยาย คุณยายคงมีสีหน้าที่ไม่ค่อยดี และ เหนื่อยๆหน่ายเมื่อเดาเอาตามเสียงนั้น เด็กๆเองเมื่อได้ยินเสียงก็กล้าๆ กลัวๆ 


ทันใดนั้นคุณยายก็เปิดประตูออกมาด้วยสีหน้าที่ยิ้มแย้มและถามว่า  ลูกๆ มาเยี่ยมเหรอพร้อมทั้งอวยพรในทันทีว่า ขอให้มีความสุขนะ มีร่างกายที่แข็งแรง เรียนหนังสือเก่งๆ นะ ซึ่งเป็นเรื่องที่ผิดคาด ไปถนัด

หลังจากนั้นคุณยายได้เล่าเรื่องราวของตัวเองให้กับเด็กๆฟัง ว่าคุณยายตื่นขึ้นมาก็ไปเก็บผักบุ้ง ปลูกผัก ถางหญ้า หุงข้าว ทำกับข้าวทาน บางวันมีคนใจดีก็จะนำอาหารมาให้ทาน ก็ไม่ต้องทำ 



เด็กๆและดิฉันก็งงๆ ว่าคุณยายไปเก็บผักบุ้งปลูกผักได้อย่างไร ยายบอก "ก็ยายถดไปไง ถางหญ้าก็นั่งถางไป อะไรทำเองได้ก็ทำ ช่วยเหลือตัวเองให้มากที่สุด ส่วนปลาก็ฝากเขาซื้อเอา ตลาดนะยายไม่เคยไปหรอก 20 กว่าปีแล้ว  ตั้งแต่เดินไม่ได้ ก็ไม่เคยไปตลาดเลย


อ้าวแล้วยายไม่มีใครอยู่ด้วยเหรอ ? เป็นคำถามของเด็กๆ ..............

        ยายบอก ไม่มีหรอก สามีตายไปเมื่อ 10 กว่าปี ที่จริงยายก็มีสวนยาง สิบกว่าไร่ แต่ยกให้ลูกๆเขาไปแล้วเขาไม่ได้มาหายายเลยคงเป็นเพราะ เขาไม่มีเวลา ต้องทำมาหากิน ยายก็ไม่ว่าอะไร เราอยู่เองก็อยู่ได้ มีความสุขไปเรื่อยๆ ค่ำๆ ก็ฟังวิทยุฟังพระเทศน์มีความสุขดี ว่างๆ ลูกๆมานั่งฟังกับยายนะ 

         หลังจากนั้นยายก็ร้องเพลงให้ฟัง ส่วนใหญ่จะเป็นเพลงปลุึกใจ รักชาติ และตามด้วยคำพูดว่า ประเทศเราให้ประโยชน์กับเรามากมายขอให้เราทุกคนรักประเทศชาติอย่าให้ใครมาทำร้ายนะ .....


จอบคู่ใจคุณยาย

ตบท้ายยายบอกว่ากับข้าวนะอย่าซื้อกินเลยให้ปลูก ให้ทำกินเองร่างกายจะได้แข็งแรง จิตใจก็ทำใจให้สบาย อะไรที่เราเป็นแล้วก็ยอมรับมันแต่อย่าไปท้อแท้ ทำชีวิตให้มีความสุข


        เมื่อกลับไปที่บ้านเพื่อถอดบทเรียนกันปรากฏว่าดิฉันและเด็กๆ กลับได้กำลังใจกลับมาแทนที่ เราได้เรียนรู้ชีวิตได้ว่าความสุขอยู่ที่ใจเราเอง แม้จะเจอปัญหาอุปสรรค์แค่ไหน ขึ้นอยู่กับใจของเราว่าเราคิดอย่างไรและจะอยู่อย่างไร ให้มีความสุข เราได้เรียนรู้ว่าการใช้ชีวิตต้องมีความอดทนและพยายาม ให้ถึงที่สุด    


       เด็กๆได้ลงความเห็นว่าเราน่าจะไปจัดปาตี้ที่บ้านคุณยาย และพาคุณยายไปตลาดกันสักวันนะ เอา ว่ากันไป

       ความหอมสดชื่นของใบเตยกลับมาเบ่งบาน ส่งกลิ่นหอม สดชื่นและ มีพลังในหัวใจของหนุ่มสาว และ ผู้สูงอายุอย่างแปลกประหลาด


หมายเลขบันทึก: 520584เขียนเมื่อ 24 กุมภาพันธ์ 2013 20:45 น. ()แก้ไขเมื่อ 1 มีนาคม 2013 21:55 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (7)

สุขที่ใจ สุขที่ให้ สุขที่ทำ เป็นสุขที่พบเห็นเป็นประจำในชุมชน เพราะได้ช่วยเหือจึงมีสุข

...สุขเกิดจากใจ ... ที่ได้ทำสิ่งที่ "ทำแล้วสบายใจ+สุขใจ +ได้ช่วยเหลือเกื้อกูลกัน ...นะคะ .... ขอบคุณมากค่ะ 

ขอบคุณคุณครูและเด็กๆแทนคุณยายด้วยนะคะ ขอให้ทุกคนมีความสุขกับการทำความดีนี้นะคะ

ยินดีกับคุณยายด้วยค่ะที่เยาวชนจิตอาสาไปเยี่ยมเยียนเป็นกำลังใจ..

ขอบคุณคะ วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--  Dr. Ple    โอ๋-อโณ สุขอยู่ที่ใจจริงๆ คะ  นาง นงนาท สนธิสุวรรณ แต่คุณยายกลับให้กำลังใจ และแนวคิดในการดำเนินชีวิต กับพวกเรากลับมามากมายคะ


ฟางมีความสุข และไ้ด้เรียนรู้ว่าการใช้ชีวิตเราต้องมีความอดทนคะ

ตามมาให้กำลังใจคุณยาย

รู้สึกดีๆกับสังคมไทยครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท