19 กพ. 2556 เป็นอีกวันที่เยาวชน หมู่ 10 ต. เขาชัยสน ร่วมกิจกรรมเยี่ยมผู้สูงอายุอีกครั้ง ครั้งนี้เราไปเยี่ยมยายเจียมกัน ยายเจียมอายุ 87 ปี ขาสองข้างอ่อนแรง อยู่บ้านตามลำพังเพียงคนเดียว เหตุผลที่ไปเยี่ยมครั้งนี้ ..........
...........เพื่อให้กำลังใจ คุณยาย
เช่นเดิมทุกครั้งที่จะไปเด็กๆก็พับดอกใบเตยเพื่อไปเยี่ยมให้กำลังใจ พร้อมของฝากเล็กๆน้อยๆ
เมื่อไปถึงบ้านคุณยายเงียบสงัด ปิดประตูลงกลอน เด็กๆร้องเรียก ยายๆ 2-3 คำ
สักพักได้ยินเสียงร้องครางเหมือนเสียงเจ็บปวดรอดออกมาจากฝาบ้าน และเสียงดังขึ้นเรื่อยๆ ตามจังหวะการเคลื่อนไหวตัว ดิฉันคิดตาม...ไปว่าคงเป็นเสียงถด (ภาษาใต้ เสียงถด หมายถึงเสียงที่เราเคลื่อนตัวโดยการใช้ก้นไถไปกับพื้นและใช้อวัยวะที่มีแรงดันร่างกายไป ของคุณยายดิฉันเดาเอาว่าน่าจะใช้มือ) เสียงครางยังคงเป็นจังหวะ ประมาณ 5 นาที ดิฉันคาดเดาว่าเจอหน้าคุณยาย คุณยายคงมีสีหน้าที่ไม่ค่อยดี และ เหนื่อยๆหน่ายเมื่อเดาเอาตามเสียงนั้น เด็กๆเองเมื่อได้ยินเสียงก็กล้าๆ กลัวๆ
ทันใดนั้นคุณยายก็เปิดประตูออกมาด้วยสีหน้าที่ยิ้มแย้มและถามว่า ลูกๆ มาเยี่ยมเหรอพร้อมทั้งอวยพรในทันทีว่า ขอให้มีความสุขนะ มีร่างกายที่แข็งแรง เรียนหนังสือเก่งๆ นะ ซึ่งเป็นเรื่องที่ผิดคาด ไปถนัด
หลังจากนั้นคุณยายได้เล่าเรื่องราวของตัวเองให้กับเด็กๆฟัง ว่าคุณยายตื่นขึ้นมาก็ไปเก็บผักบุ้ง ปลูกผัก ถางหญ้า หุงข้าว ทำกับข้าวทาน บางวันมีคนใจดีก็จะนำอาหารมาให้ทาน ก็ไม่ต้องทำ
เด็กๆและดิฉันก็งงๆ ว่าคุณยายไปเก็บผักบุ้งปลูกผักได้อย่างไร ยายบอก "ก็ยายถดไปไง ถางหญ้าก็นั่งถางไป อะไรทำเองได้ก็ทำ ช่วยเหลือตัวเองให้มากที่สุด ส่วนปลาก็ฝากเขาซื้อเอา ตลาดนะยายไม่เคยไปหรอก 20 กว่าปีแล้ว ตั้งแต่เดินไม่ได้ ก็ไม่เคยไปตลาดเลย
อ้าวแล้วยายไม่มีใครอยู่ด้วยเหรอ ? เป็นคำถามของเด็กๆ ..............
ยายบอก ไม่มีหรอก สามีตายไปเมื่อ 10 กว่าปี ที่จริงยายก็มีสวนยาง สิบกว่าไร่ แต่ยกให้ลูกๆเขาไปแล้วเขาไม่ได้มาหายายเลยคงเป็นเพราะ เขาไม่มีเวลา ต้องทำมาหากิน ยายก็ไม่ว่าอะไร เราอยู่เองก็อยู่ได้ มีความสุขไปเรื่อยๆ ค่ำๆ ก็ฟังวิทยุฟังพระเทศน์มีความสุขดี ว่างๆ ลูกๆมานั่งฟังกับยายนะ
หลังจากนั้นยายก็ร้องเพลงให้ฟัง ส่วนใหญ่จะเป็นเพลงปลุึกใจ รักชาติ และตามด้วยคำพูดว่า ประเทศเราให้ประโยชน์กับเรามากมายขอให้เราทุกคนรักประเทศชาติอย่าให้ใครมาทำร้ายนะ .....
จอบคู่ใจคุณยาย
ตบท้ายยายบอกว่ากับข้าวนะอย่าซื้อกินเลยให้ปลูก ให้ทำกินเองร่างกายจะได้แข็งแรง จิตใจก็ทำใจให้สบาย อะไรที่เราเป็นแล้วก็ยอมรับมันแต่อย่าไปท้อแท้ ทำชีวิตให้มีความสุข
เมื่อกลับไปที่บ้านเพื่อถอดบทเรียนกันปรากฏว่าดิฉันและเด็กๆ กลับได้กำลังใจกลับมาแทนที่ เราได้เรียนรู้ชีวิตได้ว่าความสุขอยู่ที่ใจเราเอง แม้จะเจอปัญหาอุปสรรค์แค่ไหน ขึ้นอยู่กับใจของเราว่าเราคิดอย่างไรและจะอยู่อย่างไร ให้มีความสุข เราได้เรียนรู้ว่าการใช้ชีวิตต้องมีความอดทนและพยายาม ให้ถึงที่สุด
ความหอมสดชื่นของใบเตยกลับมาเบ่งบาน ส่งกลิ่นหอม สดชื่นและ มีพลังในหัวใจของหนุ่มสาว และ ผู้สูงอายุอย่างแปลกประหลาด
สุขที่ใจ สุขที่ให้ สุขที่ทำ เป็นสุขที่พบเห็นเป็นประจำในชุมชน เพราะได้ช่วยเหือจึงมีสุข
...สุขเกิดจากใจ ... ที่ได้ทำสิ่งที่ "ทำแล้วสบายใจ+สุขใจ +ได้ช่วยเหลือเกื้อกูลกัน ...นะคะ .... ขอบคุณมากค่ะ
ขอบคุณคุณครูและเด็กๆแทนคุณยายด้วยนะคะ ขอให้ทุกคนมีความสุขกับการทำความดีนี้นะคะ
ยินดีกับคุณยายด้วยค่ะที่เยาวชนจิตอาสาไปเยี่ยมเยียนเป็นกำลังใจ..
ขอบคุณคะ วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei-- Dr. Ple โอ๋-อโณ สุขอยู่ที่ใจจริงๆ คะ นาง นงนาท สนธิสุวรรณ แต่คุณยายกลับให้กำลังใจ และแนวคิดในการดำเนินชีวิต กับพวกเรากลับมามากมายคะ
ฟางมีความสุข และไ้ด้เรียนรู้ว่าการใช้ชีวิตเราต้องมีความอดทนคะ
ตามมาให้กำลังใจคุณยาย
รู้สึกดีๆกับสังคมไทยครับ