@8436 ครูมิมคะ เจาะเลือดเจ็บนิดเดียวเองค่ะ ดีกว่าต้องรักษาด้วยวิธีการอื่น ๆ ถ้าเจ็บป่วยโดยไม่ทราบมาก่อน

ได้รับข้อความเมื่อคืนแล้ว เศร้าใจ...แต่ต้องทำใจค่ะ...

@8739 คุณกวินขอบคุณค่ะ ดีจังอุตส่าห์ไปค้นมาให้..(^_^)

@8702 คุณ Alinlux ค่ะ ดีจังค่ะ ได้เดินขึ้นเขาด้วย อากาศน่าจะสดชื่น อยากได้เดินในที่อากาศดี ๆ บ้างจัง มีความสุขกับการเดินนะคะ...^_^

@8602 นอกจากพริกขี้หนูจะแก้เลี่ยนแล้ว หมอแผนโบราณยังสอนให้พกพริกสด ๆ สัก 2-3 เม็ดใส่กระเป๋าเสื้อไว้ ป้องกันการเมารถเมาเรือได้ด้วยค่ะ

เกิดความคิดขึ้นมาจากคุณครูขจิตว่า...เอ...เรากำลังจะไปไหนนะ ทำไมเดินเรื่อยเปื่อย ชมสวนดอกไม้อยู่นั่นแล้ว หลงสะเปะสะปะไปเรื่อยตามใจชอบ

เอ้า...กลับที่กลับทางได้แล้ว เขาให้มาเรียนหนังสือนะ...ทำอะไรอยู่ก็ไม่รู้...เอ้อ...!!!!!!

@8568 ดีใจด้วยค่ะ ขอให้จบเร็ว ๆ ค่ะ ..^_^

ค้นหากลอนเก่า ๆ ที่คุ้นเคยมาอ่าน...ได้อีกอารมณ์ ความรู้สึก อีกอย่างหนึ่ง...

ชีวิต  คือ  ชีวิต

ชีวิตใคร ใครลิขิตชีวิตได้

ถึงเวลามันร้อนเย็นก็เป็นไป

หวังทำไม ความแน่จริง ในสิ่งลวง

@8393 เล่าซือคะ อย่าเครียดมากนะคะ ปลงบ้าง เดี๋ยวจะเจ็บป่วยไปค่ะ...(^_^)

@8386 คุณกวิน มีที่แฟนคลับที่น่ารัก น่าปลื้มใจค่ะ รีบเขียนจดหมายถึงยัยพิณ ให้เธอเลยค่ะ

@8394 ไชโย!!!! ยินดีกับพี่ศศินันท์ค่ะ ดีใจที่ win-win  น้องเชื่อใจและเชื่อมั่นในจิตใจที่ดีของพี่ค่ะ มีความสุขและขอบคุณที่พี่ส่งข่าวค่ะ...(^_^)

@8357 พี่ศศินันท์คะ ระลึกถึงพี่และติดตามอ่านอนุทินพี่บ่อย ๆ ค่ะ ส่งกำลังใจให้สามารถพูดคุยกับคนที่กำลังมีปัญหากันเล็ก ๆ ได้โดยสะดวกนะคะ น้องคิดว่า... ใจมักจะสื่อถึงใจได้เสมอ คนมักต่อต้านเพราะเขารู้สึกถูกคุกคาม ถ้าเขารับถึงความปรารถนาดีของเราแล้ว เขาจะต่อต้านน้อยลงค่ะ...^_^

@8355 เห็นด้วยค่ะอาจารย์ เพราะถ้าสุขภาพไม่ดีตาจะไม่สดใส ตาเหลือง ตาแดง ตาขาวขุ่น ดวงตายังเป็นหน้าต่างของความคิดด้วยค่ะ...หลอกกันไม่ได้ค่ะ^_^

@8215 คุณกวิน โมเน่ เป็นจิตรกรที่มีชื่อเสียงเกี่ยวกับภาพวาดอิมเพรสชั่นนิสต์ อาจเป็นแรงบันดาลของผู้วาดภาพที่สวนโมกข์ก็ได้ค่ะ

ปล.ขอแนะนำนิดค่ะ ถ้าต้องการให้มีภาพของคนที่เราคุยด้วย ต้องพิมพ์@แล้วตามด้วยตัวเลขโดยไม่ต้องเว้นวรรค เมื่อบันทึกแล้วจะปรากฎภาพค่ะ

@8346 พี่ศศินันท์คะ พุดสามสี นี้ ไม่แน่ใจว่า เรียกว่า พุดน้ำบุศย์ หรือเปล่าคะ ที่บ้านคนไม่มีรากมีอยู่ 2 ต้นค่ะ หอมแรงมาก บางคนบอกว่ากลิ่นแรงมากจนปวดศีรษะค่ะ

เห็นด้วยกับที่พี่บอกว่า...เราจะรู้ว่าเขาคิดอะไร ก็เมื่อเห็น ดวงตาค่ะ เพราะคนคิดดี จะมีดวงตาที่บริสุทธิ์ เคยได้ยินผู้ใหญ่สมัยก่อนบอกว่า ตาใสซื่อเหมือนตาวัว ค่ะ

@8340 คุณแจ๋วคะ จริงหรือเท็จล้วนแต่...สมมติในโลกค่ะ  อย่าอนาทรร้อนใจไปเลยค่ะ   ส่งกำลังใจให้ค่ะ...^_^

@8179 คุณกวิน เป็นภาพที่มีความหมายดีมากค่ะ เคยถ่ายไว้ตอนไปเยี่ยมชมสวนโมกข์เช่นกัน แต่ตอนนี้หาภาพนั้นไม่พบเสียแล้วค่ะ

ไม่แน่ใจว่าใครวาดภาพนะคะ

ช่วงชีวิตของมนุษย์นั้นต้องเผชิญกับการตัดสินใจที่จะต้องเลือก...อยู่เสมอ  บางทียาก บางครั้งง่าย แต่เราก็ต้องเลือก...

ชั่วชีพกั้นผันหาเพลาสงบ      แต่กลับพบอึกทึกครึกโครมทั่ว

อยากนั่งพักรักฝันก็หวั่นกลัว  โลกเย้ายั่วให้เราต้องก้าวตาม

                                                         จินตนา ปิ่นเฉลียว

@7865 ครูมิมคะ สนุกใหญ่เลยนะ วันนี้คงผ่านฉลุย สบายใจแล้วใช่ไหมคะ..^_^

@7860 กราบนมัสการค่ะ น้อมนำธรรมะท่านมาใส่ใจ เรื่องการตอบแทนคุณพ่อแม่ในยามที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ สำหรับคนไม่มีรากไม่มีพ่อแม่ให้ตอบแทนคุณแล้ว จึงตั้งจิตในการทำงาน การปฏิบัติตัว การช่วยเหลือผู้ที่ด้อยโอกาสกว่าเท่าที่จะทำได้ หวังว่าจะเป็นทำกุศลกรรมที่ส่งไปถึงพ่อแม่และบรรพบุรุษได้ค่ะ.

สาธุค่ะ

@7757 คุณKa-Poom คะ ชอบใจที่บอกว่า อิสระจากความชอบ และ ความไม่ชอบค่ะ ถูกใจมาก จะลองพิจารณาให้ลึกซึ้งไปอีกค่ะ

@7738 คุณแจ๋วคะ มนุษย์ก็เช่นนี้ค่ะ บางคนก็ไม่ได้มองลึกซึ้งถึงสาระแท้จริง ต้องเอื้อเอ็นดูความไม่ละเอียดอ่อนนั้น แล้วเราจะเข้าใจเขาในมุมของเขา ใจเราก็จะสบายขึ้นค่ะ

อดทนนะคะ เราต้องผ่านไปให้ได้ค่ะ...^_^

เป็นสิ่งแปลกประหลาดที่มีกัลยาณมิตรที่ไม่เปิดเผยตัว คอยท้าทายความคิดให้เกิดปัญญา เข้าใจและคอยปลอบประโลมความรู้สึกที่เกิดขึ้น...ในแต่ละช่วงเวลา  ทำให้รู้สึกได้ว่า เรานี้ช่างโชคดีและโลกนี้ ยังมีผู้ทำบางสิ่งบางอย่างโดยไม่หวังผลตอบแทน

โลกทั้งภายนอกและภายในก็ย่อมจะมีมุมที่สวยงามน่าชื่นชม ...และมุมที่โหดร้าย อัปลักษณ์ (คนตัดไม้)

บันทึกไว้เพื่อ ขอบคุณ ค่ะ...^_^

@7508 ขอบคุณค่ะ ตามไปอ่านและฟังเพลงแล้วค่ะ..^_^

@7342 ไม่ได้ดูตอนเป็นหนังค่ะ แต่อ่านฉบับแปลของทั้งอ.ชาญวิทย์และอ.คึกฤทธิ์ รวมทั้งอ่านฉบับภาษาอังกฤษของริดชาร์ด บาก ด้วย .. ฮา...ก็ไม่ค่อยรู้เรื่องอยู่ดีค่ะ...^_^

รีบมาบันทึกไว้ก่อน มีกัลยาณมิตร ฝากมาให้แต่เช้า

อนิจจาน่าเสียดาย          ฉันทำชีวิตหายเสียครี่งหนึ่ง

ครึ่งที่สูญนั้นลึกซึ้ง          มีน้ำผึ้งบุหงาลดาวัลย์

                                 อังคาร กัลยาณพงศ์

ยังสงสัยนิดหน่อย ที่ว่าครึ่งที่สูญนั้นลึกซึ้งมีน้ำผึ้งบุหงาลดาวัลย์นี่มันยังไงกันล่ะนี่....ไพเราะจับใจจัง...^_^