เขียน … ที่บ้าน
“…
เวลาที่เรากลับมาพบเจอเหตุการณ์ที่คล้ายในอดีต
มันก็อดไม่ได้ที่จะทำให้ความรู้สึกเก่า ๆ เดิม ๆ มันกลับมา
เราควรค่าที่จะนำสิ่งเหล่านั้นกลับมาเป็นบทเรียน
บทเรียนจากเราไปถึงคนที่กำลังเคยเป็นเราในสมัยก่อน
หันกลับไปดู Profile ที่นี่ ๑๕ ปีแล้วที่อยู่ที่นี่ และยังอยู่เสมอ
…”
๑๙ พฤศจิกายน ๒๕๖๕
ยี่สิบเอ็ดนาฬิกา กับ ๑๕ นาที
สายฝนมาพร้อมลมหนาว
เขียน … ที่บ้าน
“…
การออกข้อสอบอัตนัย วัดและประเมินผลสิ่งที่อยากวัด ทำให้มองเห็นแนวโน้มของผู้เรียนใน Gen ใหม่หลายอย่างที่แตกต่างจากผู้เรียนในรุ่นเดิมใน Gen ที่เก่ากว่านี้
บางคน มอง “ชิ้นงาน” ที่ต้องทำในรายวิชาว่า เป็นตัวที่ทำให้เขาไม่สามารถออกกำลังกายตอนเย็นได้ (โยนความผิดกันไป)
บางคน มอง “ชิ้นงาน” ที่ต้องทำในรายวิชาว่า เป็นตัวทำให้ไม่สามารถนอนได้ครบชั่วโมงที่อยากจะนอนโดยพฤติกรรมปกติ (การนอนสำคัญกว่าการฝึกตน)
บางคน มอง “ชิ้นงาน” ที่ต้องใช้ความเพียรพยายามว่า มันดูเสียเวลา เรียนเอกภาษาอังกฤษก็ต้องเรียนแต่ภาษาอังกฤษ วิชาอื่นไม่เห็นจะต้องทำอะไร (ความคิดดูตื้นเขิน)
ทุกอย่างไม่ต้องฝึก แต่ทำอะไรออกมาง่าย ๆ แม้กระทั่งการเรียน (ซึ่งไม่อยากเรียน ก็แค่ออกไป)
เรียนเก่ง ไม่ได้วัดความดีงาม
ทำได้ ไม่ใช่วัดว่าทำเป็น
โลกเปลี่ยนไป เราต้องวิ่งตาม
ครูยืนอยู่ที่เดิม แล้วไม่วิ่งตามได้ไหม ใครอยากวิ่งนำหน้าก็วิ่งกันไป
โลกสงบสุขอยู่กับครู โลกที่สวยหรูอยู่กับคนรักสบาย
…”
๓ พฤศจิกายน ๒๕๖๕
ยามครุ่นคิด
เขียน … ที่บ้าน
“…
ในที่สุด เกรดก็เสร็จเสียที ปั่นกับการตรวจสอบข้อสอบประมวลความรู้ห้องสุดท้าย คีย์เกรดลงในฐานข้อมูลสำนักทะเบียนฯ เรียบร้อยแล้ว ก็ใช้รถเครื่องขี่จากบ้านไปวิทยาเขตใหม่ นัดหมายกับวิชาการคณะฯ ว่าจะส่งให้ได้ในวันนี้
๕๐ กิโล ใช้เวลาเกือบชั่วโมงกว่าจะเดินทางไปถึง ถ้าเป็นรถยนต์น่าจะเกินชั่วโมงไปมาก เพราะเชียงใหม่คนเริ่มแห่มาท่องเที่ยวกันแล้ว รถติด รถหนา รถแน่นจริง ๆ
กว่าเกรดจะเสร็จ กินเวลาเข้าสู่ภาคเรียนที่ ๒/๒๕๖๕ ไป ๔ วัน ยกเลิกการสอนไปหมดจนกว่าเกรดจะเสร็จจริง ๆ
ชีวิตของครู วนเวียนไปกับเตรียมสอน สอน สอบ ตรวจงาน ออกเกรด ใครไม่ชอบชีวิตแบบนี้ แบบที่มีจิตวิญญาณในการทำเพื่อคนอื่น ไม่ควรเข้ามาสู่อาชีพนี้โดยเด็ดขาด มันจะทนทรมานรำคาญแย่เลย
เช่นนั้นแล
…”
๓ พฤศจิกายน ๒๕๖๕
ยามความหนาวมาสัมผัสผิวกายเล็กน้อย
เขียน … ที่บ้าน
“…
บังเอิญได้เห็นคลิปใน youtube หนึ่ง
ตั้งชื่อหัวเรื่องว่า พระบรมรูป ร.๙ ที่สวยที่สุดในโลก
ที่ https://www.youtube.com/watch?v=TDKvHakrJD8
อ.สันติ พิเชฐชัยกุล เป็นผู้ปั้นพระบรมรูป พระบาทสมเด็จพระมหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร ในหลวงรัชกาลที่ ๙ พระพักตร์แจ่มใสแย้มพระสรวล ปั้นไปกราบไป รูปปั้นเหมือนจริงมาก
ดูแล้ว น้ำตาซึม …
เราสามารถทำความดีในแผ่นดินในสิ่งที่เรามีได้ทุกคน
…”
๒๗ ตุลาคม ๒๕๖๕
สี่ทุ่ม สิบสี่นาที
ยามลมหนาวยังมาไม่มาก
“ย่านวัดเกต” เป็นย่านชุมชนชาวจีนที่มาค้าขายแห่งแรกของเชียงใหม่
ตั้งอยู่ฝั่งตะวันตกของแม่น้ำปิง มีถนนเลียบแม่น้ำปิงไปจนถึงจังหวัดลำพูน
สมัยรัชกาลที่ ๕ เป็นสถานที่พักไม้ซุงที่ล่องมาจากทางตอนเหนือของจังหวัด โดยบริษัทบอมเบย์ค้าไม้ของอังกฤษ ไม้ซุงจะถูกมาพักไว้ที่นี่ก่อนส่งต่อไปยังจังหวัดทางใต้ต่อไป
“ตัวมอม” สัตว์หิมพานต์ชนิดหนึ่งที่มีลักษณะโดดเด่น มักปรากฏคู่กับวัดและวิถีชีวิตของชาวล้านนา ตัวมอมเป็นสัตว์ในจินตนาการที่ช่างหรือสล่าล้านนาใช้เรียกสัตว์ในอุดมคติที่ไม่มีตัวตนอยู่จริง ปรากฏอยู่เฉพาะในคติความเชื่อของชาวบ้าน และงานศิลปกรรมล้านนา กล่าวคือ มักปรากฏอยู่ในลักษณะของงานประติมากรรมประดับตามวัดทางภาคเหนือตอนบนเท่านั้น โดยเฉพาะวัดในจังหวัดเชียงใหม่ที่อดีตเป็นศูนย์กลางความรุ่งเรืองของอาณาจักรล้านนา
ตัวมอม มีลักษณะคล้ายคลึงกับสัตว์หลายชนิดผสมกัน ทั้ง สุนัข แมว ตุ๊กแก กิ่งก่า ลิง เสือ ฯลฯ มีแขนยาว ลำตัวยาวยืดคล้ายสัตว์เลื้อยคลาน มีใบหู และสีตัวจะแตกต่างกันขึ้นอยู่กับฝีมือของช่าง ในงานประติมากรรมของชาวล้านนาจะปรากฏประติมากรรมรูปตัวมอมประดับอยู่บริเวณราวบันได ตามหน้าแหนบ รอยต่อคอสอง บนเครื่องหลังคา หน้าบัน ซุ้มประตูโขง ซุ้มวิหาร ซุ้มประตูทางเข้า บานประตูท้องไม้ โก่งคิ้ว ต้นเสา และบริเวณภายในของวิหาร อุโบสถ เจดีย์ อาคารอื่นภายในวัด
สันนิษฐานว่า “ตัวมอม” ตามความเชื่อของกลุ่มชนเป็นชื่อเรียกสัตว์ในอุดมคติของกลุ่มชนที่นิยมการสัก โดยมีความเชื่อว่า ตัวมอมเป็นสัตว์ของเทพชั้นสูง มีอำนาจ อิทธิฤทธิ์ อวตารลงมาเพื่อช่วยเหลือมนุษย์
เขียน … ที่บ้าน
“…
มีคนใช้จิตวิทยาขั้นสูงในการทำร้ายเพื่อนมนุษย์ได้จริง
จากข่าว … https://www.youtube.com/watch?v=5Ku5OZs0dQM
มีทฤษฎีที่ใช้เป็นหลักอยู่ คือ ทฤษฎี Gaslighting
แหล่งอ้างอิง … https://www.alljitblog.com/?p=5093
เมื่อศึกษาแล้วพบว่า หากมีการใช้จริง ปัญหาด้านความสัมพันธ์ต่าง ๆ จะพังทลาย
ไม่อยากบอกเลยว่า ที่คณะก็มีภาควิชานี้อยู่ ผู้สอนมีลักษณะแปลกว่าคนปกติเกือบทุกคน
ยิ่งเข้าสู่จุดลึกสุดของก้นบึ้งความคิดของมนุษย์ พฤติกรรมย่อมแปรเปลี่ยนไปอย่างน่าตกใจ
…”
๑๘ ตุลาคม ๒๕๖๕
สิบนาฬิกา สี่สิบเอ็ดนาที
ยามสาย
๒๒ ก.ม.จากบ้าน ถึง สวนกุหลาบหลวง
ข้อดีของการอยู่เชียงใหม่
ถ้าไม่สบายใจ ให้เข้าป่า 555
ไม่ได้เข้ามาส่งบันทึกนานเกินไปหรือเปล่า ดูว่าระบบอะไร ๆ มันแปลก ๆ เปลี่ยน ๆ ไปเยอะเลย ทำไม่ค่อยถูก เขียนบันทึกเสร็จ….กดบันทึกข้อมูล ดูเหมือนมันบันทึกไม่ได้ ก็กดบันทึกซ้ำ……ต๊ายตาย…! กลายเป็น โพสต์ไป 2 บันทึกเลย..จะเข้าไปกดลบ ก็ไม่รู้ว่าที่ให้ลบ มันอยู่ตรงไหน…???? ใครทราบบ้างว่าจะลบออกสักบันทึกได้อย่างไร…ช่วยบอกคุณมะเดื่อด้วยจ้าาา…..ขอบคุณล่วงหน้าจ้ะ….ขอบคุณ ๆๆๆๆ
คุณมะเดื่อ (เจ้าเก่า เจ้าเดิม)
เขียน … ที่บ้าน
“…
หนังสือ “วินทร์ เลียววาริณ” มักจะออกปลายปีเสมอ
ตุลา-พฤศจิกา-ธันวา
วันนี้ก็มีออกมา ๒ เล่ม แต่ซื้อมา ๑ เล่ม ซึ่งเป็นหนังสือชุดโปรด
คือ หนังสือเสริมกำลังใจ ชุด ๑๘
‘มากกว่าสามสิบสอง’
…”
๑๓ ตุลาคม ๒๕๖๕
ตีสอง สามนาที
ยามดึกสงัด ลมหนาวพัดผ่าน
เขียน … ที่บ้าน
“…
The Smartest Kids in the World
โลกของเด็กฉลาดที่สุดในโลก
เขียนโดย Amanda Ripley
มีคำโปรยว่า
ออกเดินทางสำรวจประเทศมหาอำนาจด้านการศึกษา
พวกเขาสร้างเด็กเก่งระดับหัวกะทิขึ้นมาได้อย่างไร?
…………………………………………………………………………………
ฟินแลนด์
อดีตประเทศที่เคยมีเด็กจบมัธยมปลายเพียง ๑๐ เปอร์เซ็นต์
และมีระบบครูที่ไร้คุณภาพ แต่ปัจจุบันกลับกลายเป็นประเทศ
ที่ได้ชื่อว่ามีระบบการศึกษาที่ดีที่สุดในโลก
…………………………………………………………………………………..
โปแลนด์
อดีตประเทศคอมมิวนิสต์ที่ต้องเผชิญกับปัญหาเด็กด้อยโอกาส
อาชญากรรมสูงลิ่ว และระบบข้าราชการล้าหลัง แต่ภายในเวลาไม่ถึง ๑๐ ปี
เด็กโปแลนด์กลับทำคะแนนสอบระดับสากลอย่าง PISA สูงติดอันดับโลก
…………………………………………………………………………………..
หนังสือเล่มใหม่ เพราะคำว่า การศึกษา จึงได้ซื้อเล่มนี้มาด้วย
…”
๑๓ ตุลาคม ๒๕๖๕
ตีสอง แปดนาที
ยามดึกสงัด ลมหนาวพัดผ่าน
อนุทินที่ ๑๐๕๔
การเรียนรู้เกี่ยวกับโลกกว้าง…ทำให้เรามีความรู้ที่กว้างขึ้น สุดท้าย คือ การนำมาบูรณาการ และประยุกต์ใช้กับชีวิตประจำวันได้อย่างลงตัว สามารถเรียนรู้กับคนในประเทศต่าง ๆ กว้างขวางขึ้น เข้าใจคำว่า ในอนาคตโลกอาจไม่มีศาสนา แบบที่มีบางคนเอ่ยถึง เพราะความลงตัว เข้าใจในการใช้ชีวิต และการเข้าใจในความเป็นมนุษย์
เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง
ให้นักเรียนชั้นป.๒ ทำหนังสือเล่มเล็ก…โดยสอนให้นักเรียนเขียนเรื่อง จากคำที่ครูกำหนด โดยใช้ความคิดและจินตนาการของนักเรียนเอง เสร็จแล้วเขียนด้วยตัวบรรจงลงในหนังสือเล่มเล็กแล้วระบายสี เป็นอีกวิธีหนึ่งที่ช่วยให้นักเรียนรักการอ่านและการเขียน
ความทรงจำดีๆเกี่ยวกับห้องสมุด ถึงจะเป็นเพียงโรงเรียนขนาดเล็ก แต่ก็มีห้องสมุดเป็นเอกเทศ ไว้สำหรับจัดกิจกรรมทางวิชาการและสร้างสรรค์กิจกรรมต่างๆ ได้อีกมากมาย
เขียน … นอกเมือง
“…
บันทึกการเสวนา (ต่อ)
ความต้องการ เรื่อง การปฐมพยาบาลเด็กระดับปฐมวัย /เด็กประถมศึกษา
บาง รร. ทำแผนปฏิบัติการ ๕ ปี ได้ประโยชน์จากการอยู่ยาวของ นศ.
ขาดปฏิทินล่วงหน้าของการลงพื้นที่โรงเรียน
ศิลปะการลงพื้นที่โรงเรียน
…”
๒๔ กันยายน ๒๕๖๕
สิบนาฬิกา ยี่สิบเก้านาที
ยามฟังเสวนาขั้นต่อ
เขียน … นอกเมือง
เสวนาครูรัก(ษ์)ถิ่น ๓ สถาบันภาคเหนือ
มี รร.ปลายทางที่ นศ.ครูรัก(ษ์)ถิ่น จะบรรจุด้วย
ทักษะการสื่อสารจากปัญหาพหุวัฒนธรรม (นร.เป็นเด็กชนเผ่า ไทยใหญ่ พื้นราบ)
อยากได้สาขาอื่น ๆ นอกจากปฐมวัย หรือ ประถมศึกษา
ความต้องการครูของชุมชน เริ่มมีมากขึ้น
การขาดครู เป็นเรื่องปกติของประเทศไทย ที่ยังแก้ไขไม่สำเร็จ
เด็กพิเศษมีทุก รร. แต่การผลิตครู กพ. น้อยมาก เมื่อเทียบกับสัดส่วน นร.ปกติ กับ นร.กพ.
ผอ.เกษียณ ก่อนเด็กบรรจุ ต้องเตรียมต่อยอด ผบห.รุ่นต่อไป
การสื่อสารใน รร. ไม่ถึงคุณครูใน รร.
ทบทวนการทำงานของหลักสูตร เรื่อง การลง รร. ให้ดี
ความพึงพอใจต่อโครงการ ระดับมากที่สุด
…”
๒๔ กันยายน ๒๕๖๕
สิบนาฬิกา สิบสองนาที
บันทึกในห้องเสวนา
เขียน … ที่บ้าน
“…
เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา หลังจากสอนนักศึกษา ป.บัณฑิต เสร็จแล้ว ช่วงเช้า ก็มีนักศึกษา ป.บัณฑิต คนหนึ่ง มาขอสัมภาษณ์ หัวข้อ “ครูผู้สร้างบันดาลใจ” อันเป็นหัวข้องานที่ผมมอบหมายให้นักศึกษาเรียนวิชาความเป็นครูทำ คือ ไปสัมภาษณ์ แล้วก็นำบทสัมภาษณ์มาเขียนเป็นบทความเชิงวิชาการเล็ก ๆ
นักศึกษา ให้เหตุผลในการขอสัมภาษณ์ว่า ตั้งแต่หนูยังเด็กจนถึงมาเรียน ป.บัณฑิต หนูยังไม่มีครูผู้สร้างแรงบันดาลใจเลย ครูเป็นคนแรก ดังนั้น หนูอยากสัมภาษณ์ครู จะตอบอะไรได้ ก็ต้องให้เวลาสัมภาษณ์ไป ทั้ง ๆ ด้วยชีวิตส่วนตัว คือ ไม่ชอบออกสื่อ อยู่เบื้องหลังการทำงานมาตลอด จะมีกระบวนความคิดมาที่โผล่มาอยู่แถว ๆ Gotoknow
สัมภาษณ์ช่วงแรก ๆ ก็คำถามทั่วไป ถามคำ ตอบคำ แต่พอหลัง ๆ เริ่มนอกบทสัมภาษณ์ ครูผู้สร้างแรงบันดาลใจพาไปคุยเรื่องอื่น ๆ ซะ 555 ยอมรับล่ะว่า แก่ ประสบการณ์มากกว่าลูกศิษย์จริง ๆ ล่ะ กลายเป็นการแลกเปลี่ยนเรียนรู้มากกว่าการสัมภาษณ์ไป
…”
๒๑ กันยายน ๒๕๖๕
ยี่สิบเอ็ดนาฬิกา สามสิบเจ็ดนาที
ยามเสียงจิ้งหรีดร้องรอฝน