ไม่มีใครให้ความจริงกับคุณได้หรอก
ความจริง! คุณต้องหาเอง!
ไม่มีความเห็น
ฉันยังมี “สี” ไม่เพียงพอ
ฉันยัง “แหลม” ไม่พอ
การเปรียบเทียบทำลายบุคลิกภาพทั้งนั้น
ไม่มีความเห็น
สิ่งที่แพงกว่าการศึกษาคือ
ความมืดมน
ไม่มีความเห็น
ลบวันเกิดของคุณจากสื่อสังคมออนไลน์ทั้งหมด
แล้วจะพบว่าไม่มีใครอวยพรคุณหรอก
เว้นไว้ก็แต่แม่ของคุณเท่านั้น!
ไม่มีความเห็น
เดือนมกราฯ โหลยังว่างเปล่า
ในแต่ละสัปดาห์ ใส่บันทึกถึงเรื่องราวที่น่ามหัศจรรย์ของคุณ
ในวันคริสต์มาส ทำโหลให้ว่างเปล่าอีกครั้ง
อ่านกับความอัศจรรย์ที่เธอมีในแต่ละสสัปดาห์ (สิ)
ไม่มีความเห็น
พวกครูในโรงเรียน กับ อาจารย์ในมหาวิทยาลัยต่างไล่ล่ารางวัล เกียรติบัตร ตำแหน่งทางวิชาการกันทั้งนั้น หากหลงลืมคนรุ่นหลังที่ถูกคฝ.ควบคุมทำโทษทั้งร่างกายและจิตใจต่างบอบบางกันหมดแล้ว #เสรีนิยมใหม่นี่หนอการไล่ล่านี่หนอ
ไล่ล่า “ความเก่ง” มากกว่า “ความดี” ;)…
ฉันไม่กลัวการพูดภาษาอังกฤษหรอก
แต่ที่ฉันกลัวคือการถูกตัดสิน
หากฉันทำไวยากรณ์ผิดไปเท่านั้น!
ไม่มีความเห็น
สิ่งที่ดีที่สุดที่เราจะทำให้เด็กๆได้ นั่นคือ
แทนที่จะสอนพวกเขาในเรื่องทำอย่างไรบ้างจึงสำเร็จ
แต่ควรสอนพวกเขาให้รับมือกับความไม่สำเร็จนั้นลงให้ได้!
ไม่มีความเห็น
หากเราบอกคนทั้งหลายว่า
สมองเหมือนแอปฯอันหนึ่ง
พวกเขาจะเริ่มใช้สมอง!
ไม่มีความเห็น
บางครั้ง เราต้องการใครสักคนอยู่ที่ตรงนั้น
ไม่ต้องมาซ่อมแซมอะไร
หรือทำอะไรเป็นการเฉพาะเพื่อเราหรอก
แต่อยู่ที่ตรงนั้น เพื่อให้เรารู้สึกว่า
เราได้รับความใส่ใจ และการสนับสนุนเท่านั้น
ไม่มีความเห็น
อย่าพยายามทำให้พายุสงบเลย
จงทำให้ตัวตนของเธอสงบเถิด
ประเดี๋ยวพายุก็ผ่านไปแล้ว
ไม่มีความเห็น
ความผิดพลาดมิใช่อุบัติเหตุ
การโกงและการโกหกก็ไม่ใช่ความผิดพลาด
พวกมันเกิดจากทางเลือกที่ตั้งใจเท่านั้น!
ไม่แน่ใจในคำแปลภาษาไทย อยากรู้นะครับจริงๆ น่ะคือความหมายอย่างไร…
ทุกๆปีสอนเราอยู่ 2 ประการ นั่นคือ
ไม่มีใครอยู่ค้ำฟ้า
และชีวิตต้องดำเนินต่อไป!
ไม่มีความเห็น
ฉันได้ยินแม่ขอเกลือจากคนข้างบ้าน
และเราก็มีเกลือในบ้านอยู่แล้ว
แต่ฉันถามแม่ว่าทำไมต้องไปขอเกลือด้วยเล่า?
แม่บอกว่า “เขาไม่มีเงินมากนัก และบางครั้งพวกเขาก็ขอบางสิ่ง
แต่ฉันก็ขอสิ่งเล็กๆที่ไม่เป็นภาระแก่เขามากนัก
ฉันต้องการให้เขารู้สึกว่าเราก็ต้องการจากเขาเหมือนๆกัน
นั่นเป็นการง่ายมากกับพวกเขาที่จะขอจากเราถึงสิ่งที่ต้องการ”
ไม่มีความเห็น
หากแกยังไม่ทำสิ่งที่ตนเองรัก
ก็ใช้ชีวิตแบบเปล่าประโยชน์!
ไม่มีความเห็น
ทุกๆคนต้องการจะอยู่บนยอดเขา
แต่ความสุข และความเติบโต
เกิดขึ้นขณะปีนมัน!
ไม่มีความเห็น
ขอพูดแบบนี้ทุกครั้ง
การศึกษาประวัติศาสตร์บางครั้งอาจรบกวนคุณ
การศึกษาประวัติศาสตร์บางครั้งอาจทำให้คุณโมโห
การศึกษาประวัติศาสตร์บางครั้งอาจทำให้คุณกราดเกรี้ยว
หากการศึกษาประวัติศาสตร์ทำให้คุณหยิ่งผยอง
และมีความสุขหละก็
คุณก็ไม่ได้เรียนประวัติศาสตร์หรอกนะ
ไม่มีความเห็น
การใช้ “ความกลัว”
เพื่อเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมนั้น
ทำไม่ได้จริงๆหรอก
เพราะว่า เด็กๆ “ไม่เกิดการเรียนรู้”
ตอนที่กำลังกลัว!
ไม่มีความเห็น
หากมีคนให้คุณ 200 ดอลฯ เพราะว่าคุณน่าเกลียดคุณจะรับเงินนี้หรือไม่?………………………รับสิ ถึงฉันจะน่าเกลียดแต่ไม่โง่นะเฟ้ย!555+
ไม่มีความเห็น
ครูไม่ใช่วีรบุรุษ
พวกเขามีชีวิตส่วนตัวและครอบครัว
จงเคารพคนรอบข้างของพวกเขาด้วย
ให้เวลาว่างแก่พวกเขาในขณะทำงาน
หยุดการให้ภาระงาน
โดยการบอกว่า “นี่มันเป็นเพราะเด็กๆ”
ไม่มีความเห็น
บางครั้ง เธอชนะ
และหลายครั้ง เธอเรียนรู้
ไม่มีความเห็น
จริงๆแล้ว ที่สำคัญ คือการเสพยาเสพติด และวัฒนธรรมการใช้ปืนหรืออาวุธสงคราม
ไม่มีความเห็น
สถิตินี้ไม่มีวันโกหก
ค่าเฉลี่ยระยะเวลาของการโทรศัพท์
ผู้ชายโทรหาผู้ชาย 59 วินาที
ผู้ชายโทรหาแม่ 50 วินาที
ผู้ชายโทรหาพ่อ 30 วินาที
ผู้ชายโทรหาสาว 1 ชั่วโมง 23 นาที 59 วินาที
ผู้หญิงโทรหาผู้หญิง 5 ชั่วโมง 29 นาที 59 วินาที
สามีโทรหาภรรยา 3 วินาที
แม่โทรหาลูกสาวที่แต่งงานไปแล้ว 10 ชั่วโมง 50 นาที 59 วินาที
เมียโทรหาผัว สายไม่ได้รับ 14 สาย
ไม่มีความเห็น
การเขียนในโรงเรียน เราแบ่งออกเป็น 2 ประเภท คือ 1. การเขียนเพื่อการเรียนรู้ (Writing-for-learning) และ 2. การเขียนเพื่อการเขียน (writing-for writing) โดยที่ประเภทแรก คือมุ่งหมายเพื่อให้นักเรียนเรียนรู้และฝึกการใช้ภาษา เช่น Write three sentences using going to ประเภทที่ 2 มุ่งหมายที่จะช่วยสร้างทักษะการเขียนให้แก่นักเรียน เช่น จะพัฒนาโครงสร้างที่เหมาะได้อย่างไร หรือจะจัดวางตัวบทได้อย่างไร เราเน้นการเขียนเพื่อการเรียนรู้ แต่คนใหญ่คนโตจะเน้นการเขียนเพื่อการเขียน แต่เราจะอยากหากพื้นฐานไม่แน่นแล้ว การเขียนระดับที่ 2 จะพัฒนาได้อย่างไร? (ว่ะ)
ไม่มีความเห็น