อนุทินล่าสุด


มาตายี
เขียนเมื่อ

เมื่อสิบสี่ปีที่แล้ว...วันนี้เป็นวันที่ฌาปนกิจศพของพ่อไปสู่สรวงสวรรค์..แม้พ่อจะจากพวกเราไปแต่..ในความรู้สึกของลูกพ่อ..อยู่ใกล้ลูกตลอดเวลา...วันนี้ลูกแจกทุนการศึกษาเสร็จเรียบร้อยแล้ว..ดีใจที่เห็นรอยยิ้มของผู้ปกครอง...แม้ว่าลูกจะร้องไห้อยู่ในใจด้วยความคิดถึงพ่อ ลูกจะสานต่อภาระต่างๆจากพ่อให้ถึงที่สุด..ลูกเหนื่อยแต่ไม่เคยท้อถอยเลย...แม้จะอ่อนไหว..แต่หัวใจนั้นแกร่งกล้าพร้อมจะต่อสู้เพื่อให้เด็กได้รับการศึกษา..ซับน้ำตาเพื่อปวงชน.



ความเห็น (1)

เข้าใจความรู้สึกนี้ค่ะ..เหมือนท่านยังอยู่ใกล้ๆเสมอนะคะ

มาตายี
เขียนเมื่อ

พ่อคะ...วันนี้จะเป็นวันแจกทุนการศึกษา ทุนที่กองทุนสัมฤทธิ์ พูลลาภได้ให้ทุนกับเด็กๆมาทุกๆปี ปกติจะทำการมอบในวันที่ 19 ก.พ วันที่พ่อจากพวกเราไป แต่ด้วยกิจกรรมหลายๆอย่างทำให้เลื่อนมาเป็นวันนี้..และไม่รู้เกิดอะไรขึ้นในหัวใจอ่านบันทึกพี่คิมที่เขาตั้งใจมาช่วยโรงเรียนต่อยอดกิจกรรมจิตอาสาให้กับครูและเด็กนักเรียน..อ่านแล้วนั่งร้องไห้ตั้งแต่ตี4..หนูคิดถึงพ่อมาก..กองทุนเรามีจำกัดแต่หนูพยายามที่จะหามาเพื่อเด็กๆ..จะสานต่ออุดมการณ์ของพ่อให้ถึงที่สุดค่ะ



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

มาตายี
เขียนเมื่อ

พ่อคะ...

วันที่ 22ธ.ค.53นี้ ลูกจะเข้ารับพระราชทานปริญญาด้านบริหารการศึกษา ของมหาวิทยาลัยมหาสารคาม(สถาบันเดียวกับพ่อแต่สมัยก่อนเป็นวิทยาลัยวิชาการศึกษาฯ) เป็นปริญญาบัตรอีกหนึ่งใบที่หนูภาคภูมิใจค่ะ..คิดถึงพ่อมาก หากพ่อยังมีชีวิตอยู่พ่อคงภาคภูมิใจและชื่นชมยินดี วันซ้อมใหญ่และวันรับจริงไม่มีใครไปกับหนูซักคน แม่ก็บอกว่า..ซอรี่ฉันเบื่อปริญญาของเธอแล้ว(มันเยอะเกินไป) คุณสามีก็ตอบเช่นเดียวกัน คงมีแต่ใบไผ่ที่เรียนที่โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยมหาสารคามที่ต้องไปอยู่แล้วและจะไปถ่ายรูปให้..หนูนั่งในพิธีซ้อมใหญ่หนูคิดถึงพ่อมากๆจนอดร้องไห้ไม่ได้ ไม่ว่าจะเป็นใบที่เท่าไหร่แต่มันก็คือจิตวิญญาณที่ทุ่มเทด้วยภาคภูมิใจ..... หนูรักและคิดถึงพ่อมากค่ะ

                               ลูกกระแต.



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

มาตายี
เขียนเมื่อ

เมื่อเช้าตื่นขึ้นมานึกว่าตัวเองยังอยู่ที่กรุงเปียงยางอยู่เลย การไปเป็นแขกของรัฐบาลเกาหลีเหนือคราวนี้ได้เรียนรู้อะไรมากมายในประเทศสังคมนิยม ภายใต้แนวคิด"จูเช่ไอเดีย" ในชีวิตที่มีโอกาสพบท่านผู้นำที่รัก คิม จอง อิล และท่านประธานสภาเปรซีเดียมมิสเตอร์.คิม ยอง นำ แบบใกล้ๆเช่นนี้คงยากหากไม่ได้ไปร่วมเฉลิมฉลอง65ปีพรรคแรงงานเกาหลีเหนือและร่วมประชุมสมาคมสังคมศาสตร์เกาหลีเหนือ ประเทศนี้ไม่ได้น่ากลัวเหมือนที่ใครๆหลายคนบอกก่อนเดินทางไป เขาไม่ได้กระหายสงคราม เขามีวิถีชีวิตที่เรียบงายแต่แกร่งกล้าน่ายกย่อง...เขาสร้างชาติด้วยความเป็นอันหนึ่งอันเดียวจริงๆ..



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

มาตายี
เขียนเมื่อ

ขอไว้อาลัยต่อการจากไปอยู่กับพระเจ้าของพี่เคียส(พันตา สุรศิลป์พิศุทธิ์) เมื่อบ่ายของวันพฤหัสที่ 9 กันยายน 2010โทรศัพท์ไปแสดงความเสียใจกับนก..นกเข้มแข็งมากนกบอกว่าจะประกอบพิธีไว้อาลัย ที่บ้านเพียงตะวัน จ.ประจวบคีรีขันธ์ วันอาทิตย์ที่ 12 กันยายน 2553ขอให้พี่เคียสไปสู่สุคตินะคะ.ด้วยความอาลัยยิ่ง ..กระแต                                                       



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

มาตายี
เขียนเมื่อ

แม่คะ...

นับตั้งแต่พ่อจากไป..ได้ทิ้งโจทย์ชีวิตให้แม่และหนูได้ตามแก้..แม้จะหนัก..แต่เราก็สามารถแก้โจทย์และฝ่าฟันปัญหาอุปสรรคต่างๆจนยืนหยัดชัดเจนได้ในผืนแผ่นดินนี้...ขอบคุณที่ได้เกิดมาเป็นลูกของแม่....วันที่พ่อสิ้นใจหนูบอกกับพ่อว่า..ดวงใจของพ่อ..ก็คือแม่..เราจะดูแลรักษาดวงใจของพ่อให้ดีที่สุด...หนูดีใจที่เกิดเป็นลูกของแม่..และขอเกิดเป็นลูกของแม่ทุกภพทุกชาติ...หนูรักแม่ค่ะ...



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

มาตายี
เขียนเมื่อ

วันนี้ตื่นเช้าตามปกติ นึกถึงอดีตเมื่อ 14 ปีที่แล้วจำได้ว่าปวดท้องคลอดใบไผ่ก่อนกำหนด ใบไผ่คลอด 7 เดือนแม่ปวดท้องตี 4 น้ำคร่ำไหล เลือดออกมาเต็มไปหมด บอกกับยายว่าสงสัยแท๊งค์แล้ว..แต่ยายบอกว่าไม่ใช่จะคลอดต่างหาก รีบอาบน้ำ(ขนาดปวดท้องสุดฤทธิ์ยังห่วงความสวย)แต่งตัวขับรถเองจากอาจสามารถไปจ.ขอนแก่น จากบ้านถึงร้อยเอ็ดก็ 35 กม.จากร้อยเอ็ดไปมหาสารคามก็43 กม.แต่ไม่ถึงขอนแก่นค่ะ ปวดมาก ถามหา รพ.เอกชน เขาบอกว่าศูนย์รวมแพทย์ไปใกล้ๆจึงรีบไป พอไปถึงทุลักทุเลมากๆ แต่ใบไผ่เอาเท้าลงคลอดไม่ได้จำเป็นต้องผ่าตัด ผ่าก็ผ่า ตอนเข้าห้องผ่าตัดเจ้าหน้าที่ถามว่าชอบเพลงอะไรจะเปิดให้ฟังเลยบอกไปว่าชอบคาราบาว แต่ไม่มี  มีอะไรก็เปิดเถอะปรากฏว่าเปิดอริสมันต์ คนละแนวกับคุณแม่เลยค่ะ คลอดประมาณ 9.30น. น้ำหนัก2800กิโลกรัม เมื่อวานเราไปทำบุญกันในตอนเช้า ช่วงกลางวันเลี้ยงอาหารเด็กด้อยโอกาส ส่วนตอนเย็นทานอาหารมื้อพิเศษกัน5คนแม่ลูกๆ  แม่รักลูกๆทุกคนค่ะเพียงลูกของแม่เป็นคนดีแม่ก็มีความสุขแล้ว



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

มาตายี
เขียนเมื่อ

ตื่นตี 5 อาบน้ำแต่งตัว ไปทำบุญตักบาตร เนื่องในโอกาสที่ตนเองแก่ไปอีกปี...ไปสวดมนต์เจริญภาวนาต่อในช่วงเข้า วันนี้นั่งสมาธิจิตสงบมาก ขอบุญกุศลที่เกิดจากการเจริญภาวนาจงสำเร็จแก่บิดาของข้าพเจ้า เจ้ากรรมนายเวรที่อยู่ภายใน/ภายนอกร่างกายและที่จะมาถึงตัวข้าพเจ้า เทวดาประจำตัวข้าพเจ้า พรหม มาร นาค ครุฑ อสูร กินรา เงือก ยักษ์ คนธรรพ์ กุมภัณฑ์ ภูติผีปีศาจ ผีเชื้อโรค ที่อยู่บริเวณนี้ ในขณะข้าพเจ้านั่งสมาธิหากเกิดบุญกุศลขึ้นเมื่อใด ขอให้ท่านอธิษฐานเอาบุญจากข้าพเจ้าไปได้เลย ขออย่าได้ขัดขวางการปฏิบัติภาวนาของข้าพเจ้า ขออำนาจพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์จงบันดาลบุญที่เกิดขึ้นแปรสภาพเป็นสิ่งต่างๆตามแต่อมนุษย์แต่ละดวงใจที่มาเกี่ยวข้องกับข้าพเจ้าอยู่ในเวลานี้ต้องการ แล้วขอให้บุญที่แปรสภาพแล้วนั้นเป็นของอมนุษย์แต่ละดวงใจตามที่เขาปรารถนานั้นเทอญ



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

มาตายี
เขียนเมื่อ

พ่อ..คืนนี้ลูกตั้งใจว่าจะขึ้นไปห้องพระเร็วกว่าปกติ เนื่องจากวันพรุ่งนี้เป็นวันคล้ายวันเกิดของลูก 29 เมษายน ลูกจะไหว้พระสวดมนต์บำเพ็ญภาวนาเจริญกรรมฐานอุทิศส่วนกุศลให้พ่อ...ลูกคิดถึงพ่อมากเหลือเกิน ลูกๆทุกคนประสบผลสำเร็จในชีวิตแต่..พ่อกลับไม่ได้ชื่นชมเมล็ดพันธุ์ที่เจริญเติบโตอย่างสง่างามทั้งพี่ตุ้ม น้องยู ทั้งหนูเอง...พ่อคะเมื่อพ่อมีชีวิตอยู่พ่อจะอวยพรวันเกิดหนูพร้อมกับแม่ตั้งแต่เช้าก่อนใครๆ...วันพรุ่งนี้..หนูอยากตื่นขึ้นมาแล้วได้ยินเสียงของพ่ออีกสักครั้ง...นะคะพ่อ            

 

พ่อคะ..อาหารหวานคาวใส่บาตรวันพรุ่งนี้ของโปรดพ่อทั้งนั้นค่ะ หนูกับแม่ทำสุดฝีมือค่ะ 

         พวกเราทุกคนรักและคิดถึงพ่อนะคะ 



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

มาตายี
เขียนเมื่อ

คุยกับใบไผ่เมื่อตอน 2 ทุ่ม(แต่ที่โน่น 4 ทุ่ม)บอกแม่ว่ากำลังจะนอน เพราะเหนื่อยเดินทางและพรุ่งนี้จะต้องออกจากโซรัคซานไปสวนสนุกเอเวอร์แลนด์จึงกำชับลูกว่าเหนื่อยขนาดไหนก็จะต้องกราบพระสวดมนต์ก่อนนอน..หนังสือสวดมนต์หลวงพ่อจรัญ(วัดอัมพวัน จ.สิงห์บุรี)ที่นำติดตัวไปจะต้องเกิดคุณค่าด้วยการปฏิบัติ...วางสายจากลูกด้วยความห่วงใยเช่นเดิม...ขึ้นห้องพระสวดมนต์ก่อนนะ.....ขอให้ลูกแม่ปลอดภัย...และมีความสุขกับการท่องเที่ยวพักผ่อน...แม่รักลูก



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

มาตายี
เขียนเมื่อ

เจ็ดโมงครึ่งโทรศัพท์ไปหาลูกใบไผ่..ได้ยินเสียงลูกสาว...แม่ดีใจ..แม่คิดถึงหนูมาก...ลูกก็บอกแม่ว่าคิดถึงแม่มากเช่นกัน..และตอนนี้อยู่ในรถโค้ชกำลังเดินทางไปโรงเรียนมัธยมในเมืองอินซอน...อากาศเย็น...ไม่หนาวมาก..แม่ไม่ต้องห่วง....แม่ไม่ห่วงได้อย่างไรล่ะลูก..ลูกแม่ทั้งคน...แต่แม่ต้องหัดให้หนูเผชิญโลกด้วยตนเองโดยมีแม่เป็นผู้ที่ดูแลอยู่ห่างๆ...แต่พร้อมที่จะดูแลลูกในทันที...ขอให้ลูกท่องเที่ยวเก็บเกี่ยวประสบการณ์ด้วยความสุขและสวัสดิภาพ...แม่รักลูก

 



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

มาตายี
เขียนเมื่อ

ใบไผ่ลูกแม่

             วันนี้เป็นวันที่ลูกเดินทางไปประเทศเกาหลีกับเพื่อนๆ ตอนนี้ สี่ทุ่มกว่าๆแล้ว  เครื่องออกประมาณ 6 ทุ่ม แม่ไม่ได้ไปส่งที่สนามบิน แต่แม่ก็อุ่นใจที่น้ายู ไปส่งหนู ดูแลหนูก่อนขึ้นเครื่อง ตอนนี้หนูอายุเพียง 14 ปี ซึ่งยังเด็กนัก..แต่แม่เชื่อมั่นลูกของแม่ว่าสามารถดูแลตัวเองได้อย่างดีอยู่แล้ว แต่แม่ก็อดเป็นห่วงไม่ได้..เพราะลูกคือแก้วตาดวงใจของแม่...ขออาราธนาสิ่งศักดิ์ได้โปรดคุ้มครองให้ลูกสาวของแม่เดินทางโดยสวัสดิภาพ..ไม่มีเภทภัยอันตรายใดๆ...มีแต่ความสุขความเจริญ...มีความสุขตลอดการเดินทาง...กลับมาบ้านเราด้วยความสุขและสวัสดิภาพนะจ๊ะใบไผ่ลูกรัก



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

มาตายี
เขียนเมื่อ

ปัญหาไม่ใช่สิ่งที่เลวร้าย....แต่ปัญหาที่เกิดขึ้นเป็นตังบ่งชี้ที่สำคัญที่แสดงว่า.....

เรายังมีชีวิตอยู่



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

มาตายี
เขียนเมื่อ

โลกเขามีไว้ให้เหยียบ  ไม่ใชให้แบก



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

มาตายี
เขียนเมื่อ

สวัสดี...วันอาทิตย์

       วันนี้ที่มหาวิทยาลัยแข่งขันกีฬาเป็นวันที่ 2 เลยทำให้มีเวลาดูแลลูกๆมากขึ้น ปกติเป็นคุณยายดูแลให้...เช้าส่งใบไผ่,ใบปอเรียน พิเศษ ใบเงิน,เสือทอง ครูมาสอนที่บ้าน ช่วงบ่ายรับใบไผ่เรียนกีต้า ใบปอ ใบเงิน เรียนไวโอลิน  เสือทองเรียนกอล์ฟ ส่วนแม่เป็นแค็ตดี้ให้เสือทอง...ช่วงบ่ายพาคุณยายไปพบคุณหมอสมศักดิ์ ที่ รพ.ราชพฤกษ์ จ.ขอนแก่น กลับถึงร้อยเอ็ดสามทุ่ม ส่วนคุณพ่อของเด็กๆเหรอตามเจ้านายออกพื้นที่บอกว่าเจอกันเย็นๆ... ...แต่ลูกๆก็ทำให้แม่มีความสุขแล้วล่ะค่ะ



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

มาตายี
เขียนเมื่อ

การแข่งขันศิลปหัตถกรรมนักเรียนที่ผ่านมา เกิดความรู้สึกว่าการศึกษาเป็นวิทยาพานิชย์ไปแล้ว ความยุติธรรมหามีไม่ในบางสาระที่แข่งขัน มีการล็อคมาแล้วว่าโรงเรียนใดจะได้เป็นตัวแทนไปแข่ง จ,อุบลฯ  สงสารโรงเรียนและนักเรียนที่ทุ่มเทในการสร้างสรรค์ผลงาน ที่หนักกว่านั้นสมเพชคุณครูบางท่านที่พยายามเถียงกรรมการเพื่อให้ลูกศิษย์เจ้าของได้ลำดับที่ดีๆ  งานนี้เพื่อใคร  นอกจากนักเรียนได้ผลประโยชน์แล้วใครได้ผลประโยชน์ ควรมีการทบทวนดีมั้ย งานแข่งขันสาระที่เป็น รูปธรรมและนามธรรมที่เป็นงานต้องอาศัยฝีไม้ลายมือในการแข่งขันควรเชิญ หรือให้ม.ราชภัฎฯสักแห่ง มาเป็นกรรมการดีมั้ย  ถ้าเราตัดสินกันเองนั้นแม้ว่าเราจะมีภูมิความรู้สักปานใด เก่งกาจหาตัวจับยากขนาดไหน  แต่เรายังใช้ความรู้สึกตัดสินกันอยู่เช่นเคย เมื่อเป็นเช่นนี้ ความบริสุทธิยุติธรรมจะหาได้จากใคร หากองค์กรเราไม่ทำแล้วใครจะทำ  เขตพื้นที่การศึกษาจุดประกายความเที่ยงตรงได้แล้วอย่ากลัวดูถูกว่าไม่มีความสามารถ ความสามาถไม่ได้อยู่ที่กระบวนการคือการที่นำคุณครูโรงเรียนต่างๆมาตัดสิน หากอยู่ที่ผลสัมฤทธิ์ที่บริสุทธิยุติธรรมต่างหาก



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท