surprise!! 1

กลับจากการประชุมกรรมการสภามหาวิทยาลัยฯจากกทม. รุ่งเช้าเข้ามหาวิทยาลัย แปลกใจมากที่เห็นโปสเตอร์ ใบปลิว ใบแจก นามบัตรเลือกตั้งหาเสียงเหมือนเลือกสส.ยังไงยังงั้น กำลังสอนก็มีคนเคาะห้องมาขอเสียง อะไรกันนักหนาปีนี้ ?

ย้อนคิดไปเมื่อ 3 ปีที่แล้วที่มีอจ.รุ่นพี่ น้อง และผู้อาวุโส ตลอดจนผู้ใหญ่ในสภาฯ มาขอให้ลงเพื่อช่วยกันพัฒนาให้มหาลัยดีขึ้น แต่ในความรู้สึกส่วนตัวเราไม่เชื่อว่ามหา'ลัยจะดีขึ้นได้ในด้านคุณภาพการศึกษา ในสภาพผู้บริหารที่ไม่มีวิสัยทัศน์วิชาการเช่นปัจจุบันนี้ ก็บอกว่าอย่าคาดหวัง แต่เขาขอให้ลองสักครั้ง เลยต้องออกมาจากถ้ำ แปดเปื้อนสารพัดที่เขาพยายามสะบัดสีใส่ เช่นการไม่ยืดหยุ่นในเรื่องผลงานวิชาการที่ไม่มีคุณภาพ ไม่ร่วมมือกับองค์กรในการพัฒนา (เพราะไม่เห็นด้วยกับการสร้างสระว่ายน้ำ -_- ล้านบาท ที่เอาสิ่งอื่นมาพ่วง และงบอื่นๆอีกมากมายจริงๆ) แต่รอดมาได้ตลอดเพราะเชื่อมั่นในความดีของตัวเองมาก และไม่ต้องแก้ตัวเพราะการกระทำดีกว่าคำพูด

ได้เรียนรู้ "สภามหาวิทยาลัย" 2

(ต่อ)..เห็นทั้งหมดแล้วทำให้พอเข้าใจว่าทำไมการศึกษาไทยจึงไม่พัฒนาเท่าที่ควรจะเป็น และ...ไม่น่าเชื่อนี่คือสังคมกรรมการสภามหาวิทยาลัย (ประเทศไทย)

ขอบคุณและเห็นใจผู้ที่จัดให้สิ่งนี้เกิดขึ้นด้วยความหวังที่จะพัฒนาการศึกษาไทย

แต่ meepole คิดว่าในด้านรูปธรรมคงเกิด มีสมาคม มีสมาชิก แต่การผลักดันความคิดให้มีสำนึกของหน้าที่ คงจะลำบาก  จะเอาวัชพืชให้หมดไปคงต้องใช้เวลาพอควร จะค่อยเขียนลงบล็อกเมื่อมีเวลา

ได้เรียนรู้ "สภามหาวิทยาลัย" 1

ทำงานในหน้าที่กรรมการสภามหาวิทยาลัยจากตัวแทนคณาจารย์ มา 3 ปีเพิ่งได้ไปประชุมครั้งแรกในตำแหน่งนี้ (ผู้ทรงคุณวุฒิอีก 2 คน ผู้บริหาร /จนท และ ผู้ไม่เกี่ยวข้อง รวม 16)

กลับจากการประชุมวิชาการประจำปีของ “ที่ประชุมกรรมการสภามหาวิทยาลัยแห่งประเทศไทย”

ได้ความรู้เพิ่มเติม วิสัยทัศน์ใหม่ๆ มุมมองที่แตกต่างๆบ้าง

ได้เห็นที่ประชุมของผู้ที่มีส่วนกำหนดนโยบายในการจัดการศึกษาระดับอุดมศึกษา ที่ใครต่อใครมักจะยกย่องว่า "ทรงเกียรติ ทรงคุณวุฒิ"

ได้เห็นสังคมที่น่าจะ professional มากกว่านี้

ได้เห็น EGO ที่ค่อนข้างมากของคนในสังคมนี้   มีต่อ

เตรียมไปประชุม (ครั้งแรกในรอบ 4 ปี)

วันนี้ยุ่งวุ่นวายทั้งวัน เรื่องเพื่อนและเรื่องตัวเองที่ต้องเตรียมตัวไปประชุมวิชาการ
เรื่อง“บทบาทของสภามหาวิทยาลัยในการพัฒนาอุดมศึกษาของชาติ” เลยต้อง clear งานที่ค้างแต่ไม่เสร็จ เพราะเรื่องเพื่อนเสร็จตอนค่ำ กว่าจะมีเวลาของตัวเองก็จัดของ และมานั่งอ่าน blog เป็นช่วงๆ ก็ดึกแล้ว

เข้ากรุง

ไม่ได้ไปกทม.เสียนาน ไปอีกครั้งเห็นความเจริญทางวัตถุเพิ่มขึ้น ไปซื้อหนังสือที่ kinokuniya ได้มา 1 เล่ม food that harm and food that heal น่าอ่าน มีเวลาเดินน้อย อาทิตย์นี้จะแวะไปซื้อเล่มที่คุณปริมเคยอ่านไว้ หวังว่าคงจะมีขาย ไปเรียนรู้ชีวิตเพิ่มอีกบท

http://gotoknow.org/blog/safehome/424130

สุขแท้ สุขเทียม

Com inชีวิตที่เมืองลาว:ทำไมถึงง่ายกว่าที่คิด by.ปภังกร วงศ์ชิดวรรณ

การเรียนรู้จากประสบการณ์จริง ได้เข้าใจถึง

สุขแท้ สุขเทียม

ติดยึด ติดดิน (ติดยึดสูงมากไป ตกลงมาก็เจ็บ) ติดดิน เย็นสบาย

ถือว่าเป็นกำไรชีวิตที่คุ้มค่า

วันหยุด หยุดฟุ้งซ่าน กับการอ่านเรื่องดีๆ

เช้านี้นัดยอดมาตัดหญ้าแต่ปรากฏว่าตัดไม่ได้เพราะหญ้าเปียกฝนตกหัวรุ่ง ฟ้ามืดแต่เช้า ตกปรอยๆ อากาศเย็นๆ อ่านเรื่องของอ.ไตรพิตยาที่คนบ้านไกลแนะ แล้ว link ต่อเรื่อยๆเพลินกับการอ่านเรื่องดีๆ ไม่อยากหยุดอ่าน แต่ในที่สุดต้องติดเบรค ไม่งั้นอ่านทั้งวันแน่นอน บ่ายนี้ตั้งใจตรวจข้อสอบ 2 วิชาให้เสร็จ ต้องทำก่อนไม่งั้นนศ.เหี่ยวแน่ ถ้าไม่รู้คะแนน

งานบุญ

เช้าตรู่วันนี้รีบออกจากบ้าน หมอกลงจัดตลอดทาง ไปช่วยงานที่วัดท่านทิม โอกาสที่ท่านได้สมณศักดิ์ (เพราะมีหน้าที่ และทำหน้าที่) จึงพระราชทานให้เพื่อเป็นเกียรติ เป็นยศ (มี 3ยศ) ไปช่วยตกแต่งชุดไทยธรรมอีกเล็กน้อย (61 ชุด) เราเอาหนังสือที่เขียนไปถวายในชุดไทยธรรมด้วย ผู้ว่าราชการจังหวัดมาเป็นประธานตามระเบียบ เจ้าคณะภาค16 มาเป็นประธานฝ่ายสงฆ์ ค่าไทยธรรมที่เราเตรียม ร่วมถวายท่านทั้งหมด ส่วนชุดผ้าเช็ดตัวคุณกิ่งถวาย งานเสร็จเรียบร้อยด้วยดี เสร็จงานพอดีฝนโปรยๆ พระฉันเสร็จฝนหยุด อยู่คุยกับพระท่านจนบ่ายครึ่งกลับพร้อมฝนที่ตกหนักระหว่างทาง

คอมพิวเตอร์ป่วย ระวัง download program มาลอง

เมื่อ 2 วันมาแล้วมีการแนะนำในบล็อกวิทย์ฯ ให้ลองดาวน์โหลด program เกี่ยวกับการช่วยลดกระดาษ โดยลดการพิมพ์ เราเข้าไปดูก็น่าสนใจดีสามารถ save เป็น wwf (ถ้าจำไม่ผิด) ทดลองดูก็เรียบร้อยดี วันรุ่งขึ้นเปิดเครื่องมีปัญหาทันที มีตัวประหลาดชื่อ window scan ที่ไม่เคยรู้จัก โผล่เข้ามารบกวนตอนเปิดไม่ให้ทำอไร background จอหายหมด file ใน my doc อันมากมาย มีแต่ folder ที่บอกว่า empty งงหมด มันก็จ้องแต่จะให้ defragmentation พรอมให้ download สั่งซื้อ ตอนนี้ยังใช้งานปกติไม่ได้ แต่ใช้วิธีหลอกมัน โดยสั่ง endtask แล้วเปิดงานโดยผ่าน newtask ไปก่อน โชคดีโดยบังเอิญที่ไปสั่งซี้อ macbookair ก่อนหน้านี้ 1 วัน แต่ยังไม่ได้ไปรับ

ฤาสภามหาวิทยาลัยแห่งนี้จะพึ่งได้ 1

วันนี้ได้ข่าวว่ากลุ่มดร.รุ่นใหม่ ขอเข้าฟังการประชุมสภามหาวิทยาลัย สำเร็จ หลังจากการพยายามกีดกันทุกวิถีทางที่จะไม่ให้เข้าไป และได้ยื่นหนังสือร้องเรียนการจัดสวัสดิการที่ไม่เป็นธรรมและใช้กลยุทธ์หน้าไหว้..ตบหัว.. กับกลุ่มนี้มาตลอดและสร้างสถานการณ์ให้เกิดการเข้าใจผิด แต่ครั้งนี้มีคนที่โดนรังแกและหวังใช้สภาฯเป็นที่พึ่งและทนการกระทำที่ไม่ชอบด้วยเหตุผล ไม่มีการทำตามในสิ่งที่พูด และผิดไปจาก master plan มากและใช้ข้อมูลที่ไม่ตรงความจริง มาแสดง (มีต่อ)

 โจรคาบคัมภีร์

com inโจร 500 by นายวิโรจน์ พูลสุข

 http://gotoknow.org/blog/be5000/422362?page=1#2341690

 "คนดีที่กลัวชั่วตาม น้ำเต้าน้อยถอยจม     กระเบื้องดันเฟื่องฟูลอย คนถ่อยได้ดีมีถม"

 ข้างต้นนี้ น่าเศร้ามากยิ่งขึ้นเมื่อสิ่งนี้เกิดในวงการศึกษาและโดยเฉพาะในสถาบันที่ชอบขึ้นป้ายชูหราว่า "ศรัทธาความดี" สร้างภาพโดยไม่รู้ว่าความดีคืออะไร และรู้แต่ความดีความชอบที่ต้องได้ขั้น นักศึกษาช่างเขา อาจารย์ต้องได้ในสิ่งที่ต้องการก่อน จนเป็นธุรกิจการศึกษาไปหมด

 สมัยก่อน โจรถือดาบ สมัยนี้ โจรคาบคัมภีร์ ก็มี

 แบกมากชีวิตก็หนักเปล่า

Com in ถามชวนให้คิด “ชีวิตหลังอนาคต”by ชำนาญ เขื่อนแก้ว

http://gotoknow.org/blog/ckhuankaew/422351?refresh_cache=true

“ต้องทำดีและรู้จักวางเสียบ้าง” แบกมากชีวิตก็หนักเปล่า จะได้มีเวลาไปสร้างสรรค์สิ่งดีๆแก่สังคมและผู้ที่มีโอกาสน้อยกว่าเรา ให้คุ้มกับโอกาสที่ได้เกิดเป็นมนุษย์

ซื้อกาแฟแถม Apple-MacBookAir

บ่ายนี้เข้าเมืองไปธุระ เสร็จแวะซื้อ Mocca & chocolate take away ขนม cheese cake ต่างๆ ระหว่างรอ สายตาพลันเห็นเด็กหนุ่มคนหนึ่งรู้ชื่อภายหลังว่า"โจ๊ก"เล่นกระดานคอมพิวเตอร์ที่เรียกว่า ipad ด้วยความอยากรู้ เลยเข้าไปถามว่ามันดีไหม เขาก็อัธยาศัยดีคุยเก่งก็เลยนั่งคุยต่อ ในที่สุดเขาก็ชวนไปที่ร้านที่เขาซื้อซึ่งเป็น dealer ของ Mac เราก็ตามไปเจ้าของได้มานั่งคุย present เก่งมาก เลยเปลี่ยนใจจาก ipad เป็น MacBookAir จึงจะเหมาะกับสิ่งที่เราต้องการ ทั้งการเล่นภาพ ทำสื่อการสอน animation ok และด้านดนตรี ที่ค่อนข้างสุดยอดในระดับหนึ่ง สั่งซื้อแบบ full option ได้วันพุธนี้ ส่วน ipad คุณสามียังสนใจอยู่ก็รอเล่นตัวนี้ก่อน สรุปเครื่องดื่มมานั่งดื่มหมดที่ร้านคอมฯแทน โดยไม่ได้ตั้งใจมาก่อนเลย 

@74224 รู้แล้วค่ะว่าทำไมครูคิมยังหนาวอยู่ เพราะขาดถุงมืออีก 1 คู่ค่ะ  หุ หุ

ระบบภูมิคุ้มกันมีปัญหา บรรเทาได้

com in ไม่เห็นทุกข์ ไม่เห็นธรรม by คนบ้านไกล

http://gotoknow.org/blog/global/420414?page=1#2338897

เชื่อว่า คนทุกคนที่เกิดมา และได้มาพบเจอ มีความรู้สึกดีๆต่อกัน ได้ช่วยเหลือเกื้อกูลกันในวาระต่างๆเป็นเพราะภพก่อนๆนั้นเราเคยทำกุศลร่วมกันมา ชาตินี้เราก็ควรเกิดมาเพื่อสร้างบุญใหม่ต่อบุญไปให้คุ้มกับโอกาสที่ได้เกิดเป็นมนุษย์อีกครั้ง

หากได้ติดต่อกับอจ.ท่านนี้อีก  ให้เธอลองทาน Brasil leaf โดยต้มน้ำประมาณ 2 แก้ว แล้วเมื่อเดือดยกขึ้นใส่ใบ brasil ลงไป  10-15 ใบ ปิดฝาทันที ตั้งทิ้งไว้ อย่างน้อย 15 นาที เอามาดื่ม จะแบ่งดื่มเป็น 2-3 ครั้งก็ได้ ดื่มทุกวันประมาณ 3 เดือนจะเห็นการเปลี่ยนแปลงที่ดีขึ้นเกี่ยวกับระบบภูมิคุ้มกัน

จริงๆแล้วใบที่จะแนะให้เธอทานคือ ใบโหระพา ทางยุโรปคงหายากเลยแนะนำใบที่มีสารค่อนข้างไกล้เคียงคือ brasil leaf ตอนที่เรียนที่อังกฤษ ได้เอามาผัดกุ้ง เต้าฮู้ และใส่ในไข่เจียวทานประจำ

@74216 มา back up ให้กำลังใจคณะทำงานค่ะ  อุปสรรคเป็นยาชูกำลังที่ดีค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ

@74192 อุปสรรคคือแรงผลักดันที่ดีของนักต่อสู้ทุกคนค่ะ และจิตที่เมตตา ความตั้งใจมั่นในสิ่งที่ดี จะช่วยให้ครูคิมและคณะผ่านสิ่งบั่นทอนทั้งปวงค่ะ เอาใจช่วยและติดตามเป็นกำลังใจนะคะ ทุกคนรักษาสุขภาพด้วยค่ะ

ดิฉันมีเรื่องจะขอพูด 6

(ต่อ) ..ทุกคนที่นั่งฟังนอกจากเงียบกริบแล้ว ยังมีสีหน้าที่น่าจะเรียกว่าเป็นความรู้สึกผสม ที่เห็นชัดคือปูเลี่ยนๆ บอกบูญไม่รับ แต่เดาว่าใบหน้าแห่งความละอาย น่าจะไม่มี หรือเราไม่เคยเห็นใบหน้าเช่นนั้นจึงไม่รู้ว่า ถ้าจะมีการละอายความละอายของเขาหน้าตาเป็นยังไง แต่อย่างน้อยก็หวังว่าสามารถลดกระแสการบังคับจิตใจ ไปตามคาดคั้นจากอจ.รุ่นใหม่ที่เป็นพนักงานที่เขายังอยู่ภายใต้การประเมินของผู้บริหารระดับเตี้ยเช่นนี้ นี่นะหรือคือสถาบันการศึกษาที่สอนคน สอนตัวเอง ให้มีมโนธรรมสำนึกความเป็นครู ยังเป็นไม่ได้เลย น่าอนาถใจนัก อนาถใจจริงๆ  ทุกอย่างรอกฎแห่งกรรม

ดิฉันมีเรื่องจะขอพูด 5

(ต่อ)..และดิฉันได้ฝากเขาให้ไปบอกกลุ่มของเขาให้บอกว่า หากคนมีศีลเอ่ยชื่อดิฉันดิฉันไม่ว่าอะไร แต่ถ้าคนทุศีลเอ่ยชื่อดิฉัน ดิฉันรับไม่ได้ และให้ไม่ต้องมากังวลกับดิฉันว่าดิฉันจะลงเลือกตั้งอีก

และดิฉันคิดว่าเขาคงต้องมารายงานอธิการก็เลยขอพูดตรงนี้เดี๋ยวจะพูดไม่ตรงกัน  ดิฉันก็ไม่เข้าใจว่าตำแหน่งนี้ทำไมคนอยากเป็นกันนัก ดิฉันก็ไม่เห็นมันมีค่าหรือวิเศษอะไรเลย ใช้ชีวิตเป็นอยู่ปกติ  ไม่เคยใช้ตำแหน่งนี้ไปอวดอ้างอะไรกับใครเพราะมันไม่มีค่าอะไร เลยไม่รู้ว่าทำไมมันอยากจะเป็นกันนักหนา ถึงกับต้องลอบบี้ ใช้ตำแหน่งไปบังคับคน แต่ดิฉันไม่ไช่ ก็ขอพูดแค่นี้และขอให้หยุดการไปใช้ตำแหน่งไปบังคับน้องๆ อาจารย์ใหม่ๆหรือใครๆให้เดือดร้อนอีกเลย จบที่อยากพูด

ดิฉันมีเรื่องจะขอพูด 4

(ต่อ)...แต่คนเมื่อเช้านี้คือ อจ. ขอ  ซึ่งดิฉันคิดว่าเขาเป็นเหมือนน้องมาตลอด พูดจาไม่เหมาะสม  ตอนเขาเข้ามาที่นี่ใหม่ๆถูกอจ.ผู้ใหญ่รังแกดิฉันช่วย   มีปัญหามาปรึกษาก็ช่วยเพราะมองเขาเป็นน้องหลายปีที่ผ่านมาจนกระทั้งถึงเมื่อวานนี้ เมื่อได้ยินข่าวที่เขาพูดแล้วรับไม่ได้

ถึงตรงนี้อธิการบดีแทรกขึ้นว่า "แสดงว่าต่อจากเมื่อวานนี้ไม่เป็นน้องแล้ว เราก็บอกว่าไม่ทราบเป็นเรื่องของอนาคต เพราะดิฉันได้บอกเขาเช่นกันว่า ต่อไปนี้หากยังไม่ลงจากตำแหน่งบริหารก็ไม่ต้องมาพูดกัน ไว้ลงจากตำแหน่งแล้วค่อยพูดกันดีกว่า" เพราะตำแหน่งทำให้คนหน้าไหว้หลังหลอกกัน

ดิฉันมีเรื่องจะขอพูด 3

 (ต่อ)..และที่ต้องมาพูดในที่ประชุมนี้เนื่องจากเมื่อเช้านี้ได้เจอผู้บริหารคนหนึ่งที่เป็นคนกล่าววาจาที่ไม่ดี ทำให้รำคาญ ก็เลยเรียกเขามาถามโดยตรงว่าได้ยินคำพูดบางอย่างที่เขาพูดแล้วรู้สึกไม่ชอบ จึงจะขอถามว่าได้พูดพาดพิงมายังดิฉันและกรรมการสภาอีกท่านหนึ่งเช่นนั้นหรือไม่  และดิฉันได้เคลียร์กับเขาเมื่อเช้าแล้ว และก็บอกเขาก่อนว่าดิฉันไม่ได้ตามเคลียร์กับทุกคนที่พูดโดยดิฉันจะขอยกตัวอย่างให้ฟังว่า “เมื่อเช้านี้ดิฉันได้เล่าเรื่องนี้ให้คนอื่นฟังว่า นี่ถ้าเป็นอาจารย์ กอ พูดดิฉันไม่เคลียร์แต่ถ้าอจ. ขอ พูดดิฉันจะเคลียร์” คนที่ฟังก็ถามดิฉันว่า พฤติกรรมส่วนตัวของสองคนนี้ว่าจริงๆแล้วไม่เห็นต่างกันเลย ดิฉันจึงบอกว่าต่างกันตรงที่ อจ.กอ เป็นคนที่ดิฉันไม่เคยหวังดีหรือหวังร้ายอะไรกับเขา ไม่เคยมีความรู้สึกใดๆให้  ดิฉันจึงไม่สนใจว่าเขาจะไปพูดอะไร  พูดได้พูดไป (มีต่อ)

ดิฉันมีเรื่องจะขอพูด 2

(ต่อ).. สิ่งที่เราพูดประโยคต่อประโยคเป็นดังนี้ .... ดิฉันมีเรื่องไม่สบายใจ จริงๆก็ไม่ไช่ไม่สบายใจแต่รำคาญเสียมากกว่า เรื่องนี้มันเกี่ยว กับการเลือกตั้งกรรมการสภามหาวิทยาลัย (จากตัวแทนคณาจารย์ 4 คน แทนที่คนที่จะหมดวาระในวันที่ 21 กพ.นี้ รวมทั้งเราด้วย ) เพราะได้ยินข่าวลือ การบอกต่อลอบบี้ กันวุ่นวาย ดิฉันจึงขอบอกให้ทราบในที่ประชุมที่มีตัวแทนบริหารให้รับทราบ ดิฉันเป็นมนุษย์ ไม่สับปลับ และยึดถือสัจจะ  ขอประกาศให้ทราบชัดเจนในที่ประชุมแห่งนี้ว่า ดิฉันไม่ลงรับเลือกตั้งเป็นกรรมการสภามหาฯแน่นอน ขอยืนยัน เพราะที่ทำมา3ปี ได้เรียนรู้และ รู้จักคน เกินพอแล้ว  ดังนั้นขอให้ไปบอกคนของท่านที่ท่านหยิบมาเอง ว่าไม่ต้องไปลอบบี้ หรือบังคับให้น้องๆ อาจารย์ พนักงาน เลือกใครและไม่เลือกใคร ไม่ต้องใช้ตำแหน่งบริหารไปใช้กับรุ่นน้องเหล่านั้น....มีต่อ

ดิฉันมีเรื่องจะขอพูด 1

วันนี้ประชุมกลั่นกรองเสร็จในเวลาอันรวดเร็วเหมือนเดิม พวกกล้วยไม้ประดับไม่กล้าพูด คนที่เสนอแนะด้วยความหวังจะเอาใจก็ถูกดุว่าไม่ไช่หน้าที่ก็จ๋อยไป เฮ้อ ไม่น่าเชื่อจริงๆ นี่หรือคือผู้บริหารและกรรมการสภาฯ ส่วนเราซักเรื่องเกณท์การประเมินฯ นี่ไม่ไช่ประเด็นสำคัญของการบันทึกนี้ แต่เมื่อประชุมจบอธิการบดีก็ถามว่า

 "ใครจะพูดอะไรวาระอื่นๆมีใครจะพูด อะไรใหม" เงียบ เช่นเคย

 "ถ้าไม่มีใครพูดผมจะปิดประชุม" เมื่อแน่ใจว่าไม่มีใครจะพูดเราก็เลยบอกว่า

"ดิฉันมีเรื่องจะขอพูด".......มีต่อ

ความซื่อสัตย์ที่สอนกันยาก

วันนี้เมื่อนศ.เข้าห้องสอบ ก็ให้นั่งตามเลขที่ แล้วบอกให้แบมือขอตรวจก่อน ก็มีอาการผิดปกติทันที เช่น เอามือลงใต้โต๊ะแล้วถูมือ ก็บอกให้แบให้ดูก็เห็นลายปากกา เขียนเป็นลายแทงขยุกขยิก เลยให้ไปล้างและเดินแถวอื่นก็มีอาการแบบเดียวกันเลยบอกว่าใครที่จดบนมือให้ไปล้างมือให้สะอาดแล้วค่อยเข้ามา ก็เดินตามไปอีก 3 คน นี่คือที่เห็นชัด ส่วนจะแอบไว้ที่ใหนอีกก็สุดจะเดา ที่รู้สึกแปลกคือตลอดเวลาที่สอนเขามา จะทั้งสอน อบ  รมจนจะเกรียมอยู่แล้วทุกครั้งที่สอนจะยกตัวอย่างสารพัด เล่าเรื่องต่างๆ ให้เขามีจิตสาธารณะ ให้เขาเป็นคนดี ยกตัวอย่างที่ไม่ดีให้ฟังให้ดูเยี่ยงแล้วอย่าเอาอย่าง ตลอดปีที่ผ่าน เห็นวันนี้แล้วเศร้าใจ แม้ว่าเป็นส่วนน้อยที่ทำก็ตาม ความซื่อสัตย์นี่สอนกันยากจริงๆ

ตนเตือนตนไม่ได้ แล้วจะไปสอนใคร

วันนี้เช้าสอบนักศึกษา environmental biochemistry ไม่รู้จะสอบผ่านเกิน 10 คนหรือเปล่า ลุ้น  บ่ายประชุมกลั่นกรองสภามหาวิทยาลัย เลยงดสอบวิชามลพิษสวล

วันนี้ตั้งใจจะเตือนในที่ประชุมโดยเฉพาะอธิการบดี ให้เตือนผู้บริหารบางคนและคนสอนหนังสือบางคน ให้ระวังคำพูดการหาเสียงกรรมการสภาฯชุดใหม่ อย่าใช้อำนาจที่ไม่จีรังและเล็กมากไปข่มขู่ บังคับให้อจ.น้องๆเลือกใครและไม่เลือกใคร และใส่ร้ายป้ายสีกัน มันไม่ควรเป็นบัณฑิตในสถาบันการศึกษาเลย จะไปสอนใครได้อย่างไร เมื่อตัวเองยังสอนตัวเองไม่ได้  ที่แปลกคนเหล่านี้ชอบใส่สูท ดูดีจัง น่าเศร้าใจ (รังเกียจ)