อนุทิน 74184

ดิฉันมีเรื่องจะขอพูด 6

(ต่อ) ..ทุกคนที่นั่งฟังนอกจากเงียบกริบแล้ว ยังมีสีหน้าที่น่าจะเรียกว่าเป็นความรู้สึกผสม ที่เห็นชัดคือปูเลี่ยนๆ บอกบูญไม่รับ แต่เดาว่าใบหน้าแห่งความละอาย น่าจะไม่มี หรือเราไม่เคยเห็นใบหน้าเช่นนั้นจึงไม่รู้ว่า ถ้าจะมีการละอายความละอายของเขาหน้าตาเป็นยังไง แต่อย่างน้อยก็หวังว่าสามารถลดกระแสการบังคับจิตใจ ไปตามคาดคั้นจากอจ.รุ่นใหม่ที่เป็นพนักงานที่เขายังอยู่ภายใต้การประเมินของผู้บริหารระดับเตี้ยเช่นนี้ นี่นะหรือคือสถาบันการศึกษาที่สอนคน สอนตัวเอง ให้มีมโนธรรมสำนึกความเป็นครู ยังเป็นไม่ได้เลย น่าอนาถใจนัก อนาถใจจริงๆ  ทุกอย่างรอกฎแห่งกรรม