Humanized Health Care    Humanized Health Care Humanized Health Care  

ยากจริงหรือ... ทำไมใครหลายคนถึงไม่เข้าใจถึงแก่นแท้ของมันซะที แค่  มีน้ำใจ และ ใส่ใจ

ทำไมถึงรู้สึกว่าทุกคนเหินห่างกับ Humanized Health Care ทั้งๆที่ปากเขาพร่ำบอกว่าเขาHumanized Health Care หรือเพราะเรามองจากมุมที่ถอยตัวเองออกมา จึงเห็นความจริง (หรือเราคิดไม่เหมือนคนอื่นหรือเราคาดหวังมากเกินไปหรือ..หรือ...หรือ...)

หรือเขานิยามมันยากจนเกินจะทำได้จริง

สวัสดีเช้าวันแรกของปี 53

วันหยุดไม่ได้ไปไหนเลยค่ะ อยู๋บ้าน ทำความสะอาดบ้าน ดูแลเด็กๆ ที่ซนมากเหลือเกิน

สิ่งที่ตั้งใจไว้ของปีนี้

...เงียบ...สุขุมให้มากที่สุด..จากเดิมที่เห็นอะไรไม่เข้าท่า ก็ตอบสนองด้วยการพูด บอก แนะนำทันที (เจตนาดี) แต่คนอื่นอาจมองว่าจับผิด เพราะเค้าทำผิด

พลังที่ทรงพลังที่สุดในโลก คือ  ความเงียบ  มนุษย์ทุกคนชอบคำชื่นชม..จำไว้

ดังนั้นปีใหม่นี้ พูดแต่เรื่องดีๆ เรื่องที่จะพาดพิงคนอื่นได้  เงียบไว้ ไม่ต้องพูด

เป็นการเคลื่อนไหวด้วยความเงียบ...........มารอดูกันว่าทรงพลังจริงหรือไม่???

เริ่มละนะ......1......2.....3.......

29 ธ.ค. ที่รพ จัดงานปีใหม่ สนุกดีค่ะ

ไม่ได้ของขวัญกะใครเค้าเลย  อิอิ งานนี้ต้องผู้โชคดีเท่านั้นค่ะ

คุณพ่อพี่นกไม่สบายค่ะ มา รพ.เมื่อคืน มีเลือดออกทั้งอาเจียนและถ่าย  ขอให้คุณพ่อหายเร็วๆนะคะพี่นก

น้องอนิซร้องกวน ต้องอุ้มเกือบทั้งคืนเลย เหมือนจะไม่ค่อยสบาย วันนี้ฝากคุณย่าเลี้ยงเหมือนเคย....

............สวัสดีปีใหม่นะคะ.......................

ไม่ได้ทำอย่างที่ตั้งใจค่ะ คือ ไม่ได้เขียนบันทึกเรื่องมูลนิธิ ขอสัญญาจะรีบเขียน  เขียนอย่างเร็วเลยค่ะ คงต้องนอนน้อยกว่านี้อีกนะเนี่ย......เป็นกำลังใจให้ตัวเองค่ะ  สู้  สู้....

ขอบคุณรูปสวยๆจากพี่ชูศรี รพ.แก่งคอย ถ่ายตอนไปเจอกันครั้งแรกที่อบรมnarrative medicine ที่สวนสามพราน จ. นครปฐม สนิทกันเพราะเข้าไปจับคู่กับพี่ชู ตอนอาจารย์โกมาตรให้ทำกิจกรรม การฟังและพูด ได้ แลกเปลี่ยนเรื่องราวชีวิตกันสองต่อสองตั้งครึ่งชั่วโมงแน่ะ  เลยรู้จักกันมากขึ้น และที่รพ.แก่งคอยยังมีเพื่อนที่รู้จัก คือ พี่บิ๋ม ตอนไปเรียนวิสัญญีที่รามา แต่พี่บิ๋มเรียนราชวิถีนะ รู็จักจนไปเที่ยวแก่งคอยบ้านพี่บิ๋มด้วย รู้จักได้ไง โอ๊ย เรื่องมันยาวค่ะ  ....ขอบคุณนะคะ พี่ชู....ดีใจที่ได้รู้จักกัน

ตั้งใจไว้ว่าหากไม่ติดขัดอะไร จะเขียนอนุทินทุกวัน เมื่อวาน net ล่มซะงั้น

วันนี้ คุยกับน้องแจ็ค เลยได้ SP ของงานฝ่ายแผนไป 2 เรื่อง ดีจัง อีกเรื่องต้องรอการประสานจากฝ่ายอื่นๆอีก

ช่วงบ่ายสองนัดประชุมกับ PCUและเวชสถิติเรื่องการลง E-claim อยากให้ระบบ IT สามารถช่วยลดภาระงานได้เต็มที่กว่านี้...

 คืนนี้จะเขียนบันทึกซะที ตั้งใจจะเล่าเรื่องวันหยุดที่พาเด็กๆไปเรียนที่มูลนิธิ ที่ปากทรง จริงๆก็ไม่ใช่เรียนพิเศษเนาะ เพราะเป็นการร่วมทำกิจกรรมกับอาสาสมัครของมูลนิธิต่างหาก

เสาร์นี้ เค้าอยากไปกันอีก เพราะชอบที่ได้ขี่ม้า  อิอิ เกิดมาเราเองยังไม่มีโอกาสได้ขี่ม้าตัวเป็นๆเลย.....

เมื่อวาน 23 ธค ไปเป็นวิทยากร อบรมเทคนิคการเขียนเรื่อง narrative medicine ที่ รพ. ละแม พาพี่นก บุษราและพี่ขะอ้อนไปเที่ยวด้วย

 เป็นครั้งแรกที่พูดเต็มวัน เค้าจัด 2 รุ่น เช้า-บ่าย รุ่นละประมาณ 40 คน

สนุกดีค่ะ ขยายเรื่องเล่าความดีและกระเพื่อมออกไปให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ในบทบาทและความสามารถที่เรามี

พี่จิน หัวหน้าพยาบาลละแมโทรมาติดต่อวันจันทร์ ไม่คาดว่าเราจะรับปากไปได้เลยวันพุธ  อิอิ แปลกใจตัวเองเหมือนกัน ไม่ต้องเตรียมตัวนาน อาจเพราะยังมีพลังจาก SHA ที่หาดใหญ่

เตรียมงานนำเสนอครึ่งวันก็โอเค ขอบคุณพี่นกและพี่อ้อนที่ไปช่วยกัน ทำให้ได้เงินค่าวิทยากรมาสบทบการจัดงานปีใหม่ของโรงพยาบาล  ซึ่งปีนี้ต้องหิ้วปิ่นโต ทำอาหารกันมาเอง รพ. จนเหลือเกิน ไม่มีของขวัญชิ้นใหญ่ให้เจ้าหน้าที่เหมือนเคย.....

แต่นั่นไม่ใช่สาระสำคัญ การได้มีวันเวลาที่ดีด้วยกันต่างหาก ที่ดีกว่าที่สุด......

กลับจากประชุม sha ภาคใต้ที่หาดใหญ่เมื่อคืนเกือบสี่ทุ่ม

ตอนเช้ารถ รพ มารับหน้าบ้าน ต่อด้วยประชุมระบบข้อมูลสารสนเทศ ที่จังหวัด

ตอนนั่งประชุม ได้ยินพี่คนข้างๆบอกว่า พรุ่งนี้เปิดงานกาชาดจังหวัดชุมพร ตายละหว่า  บูธไอซีเราล่ะ  ทำไงดีเนี่ย

โทรหาน้องอุ้มที่ รพ ให้รีบมาช่วยกันจัดบูธ กว่าจะกลับมาถึงบ้าน ก็ตอนนี้แหละ  ขอบคุณพี่เล็กและน้องอุ้มที่อยู่ช่วยกัน

ไม่งั้น นพ.สสจ. เล่นงานพะโต๊ะแน่นอน

คิดถึงบล็อคมากค่ะ และทุกๆคนด้วย   ฝันดีนะคะ

ผ่านวันพ่อ  อ่านบันทึกถึงพ่อหลายบันทึก

คิดถึงพ่อ

พ่อแจ่มชัดเสมอในความทรงจำ เพราะพ่ออยู่ในหัวใจ

ลูกสาวพ่อ รักพ่อที่สุดเสมอ 

เรื่องราวของพ่อและลูก ถูกบันทึกไว้แล้ว   ที่ใจดวงนี้ 

ขอนอนดึกและตื่นเช้า พรุ่งนี้ต้องไปซื้อผ้าไหมที่พุมเรียงมาตัดชุด

ก็เพราะไม่เคยมีกับเขาสักที ชุดผ้าไหม พอจะใช้เป็นการเป็นงานขึ้นมา ก็เลยต้องซื้อใหม่

กะว่าจะซื้อสีชมพู สีที่ดีที่สุด  ในปีนี้

วันนี้นอนดึกกว่าทุกวันที่ผ่านมา

ยังเตรียมตัวนำเสนอผลงานใน sha forum ภาคใต้ไม่เสร็จเลย

เรื่อง ประสบการณ์การนำ narrative medicineมาใช้ในโรงพยาบาลพะโต๊ะ

พูดในห้องอาจารย์โกมาตร ผู้ประสิทธิประสาทวิชา narrativeให้

 ให้    คงต้องเตรียมตัวดีดี ก็ศิษย์มีครูนี่ค่ะ

ย่างเข้าหน้าหนาว

ช่วงนี้  พะโต๊ะอากาศดีมาก หมอกทั้งกลางคืนและกลางวัน ตอนเช้าหนาหน่อยมองไม่เห็นถนนเลยทีเดียว  กลางคืนนอนไม่เปิดแอร์ เปิดหน้าต่างแทน รับความเย็นสบายเต็มที่...................

ทำงานแบบต้องคิดรังสรรงาน..รู้สึกถึงความหนักอึ้ง  หากทำแค่ตามหน้าที่หรือคำสั่งคงง่ายไม่น้อย....แต่เพียงความง่ายเท่านั้นหรือที่ต้องการแท้จริง????

@50973

สิ่งที่ล่วงไปแล้ว ไม่ควรทำความผูกพัน

เพราะเป็นสิ่งที่ล่วงไปแล้วอย่างแท้จริง

แม้กระทำความผูกพันและมั่นใจในสิ่งนั้น

กลับมาเป็นปัจจุบันก็เป็นไปไม่ได้

ผู้ทำความสำคัญมั่นหมายนั้นเป็นทุกข์แต่ผู้เดียว

โดยความไม่สมหวังตลอดไป

อนาคตที่ยังมาไม่ถึงนั้น

เป็นสิ่งไม่ควรไปยึดเหนี่ยวเกี่ยวข้องเช่นกัน

อดีตปล่อยไว้ตามอดีต อนาคตปล่อยไว้ตามกาลของมัน

ปัจจุบันเท่านั้นจะสำเร็จประโยชน์ได้

เพราะอยู่ในฐานะที่ควรทำได้ ไม่สุดวิสัย

@51174ขอบคุณนะคะ

สำหรับคำอวยพรที่ดี

ที่มากกว่านั้นคือการใส่ใจถึงกัน โดยจากใจสู่ใจ แม้ไม่พบหน้า...

ขอบคุณนะคะคุณแสง......แสงแห่งกัลยาณมิตร....

ชีวิตที่ดี  คือ ชีวิตที่มีความสุขปะปนกับความไม่สุขในช่วงเวลาที่เหมาะสม

ให้กำลังใจตัวเองในการทำงานเช้าวันนี้.........มีความสุขกับงานที่ทำค่ะ

วันพฤหัสที่ผ่านมา ครบ 33ขวบแล้ว

มีความสุขกับชีวิตและครอบครัวมาก

ขอบคุณรัตน์เพื่อนรักที่กริ๊งมา HBDแต่เช้า  ทุกปี

ความเป็นเพื่อนแท้   ยั่งยืนยง

วันนี้รับการประเมิน QA จากสภาการพยาบาลค่ะ

เตรียมความพร้อมสุดๆ

รอลุ้นผลนะคะ แต่อย่างหนึ่งที่ได้ยามศึกคือ ความสามัคคีค่ะ

อย่างน้อยก็เติมเต็มแรงฮึดสำหรับโอกาสต่อไป

@49865 ชอบบันทึกนี้ค่ะ.....ขอบคุณนะคะ

อ่านแล้วยิ่งย้ำความรู้สึกในใจตอนนี้..ขอบคุณมาก

@49924 ยากที่สุด แต่ ไม่ได้หมายถึง ทำไม่ได้

             วันนี้ ได้ฝึกฝน ที่จะรับมือกับปัญหา/ความไม่ดี..ด้วยการ ..อยู่อย่างผู้ชนะ

...................ชนะใจตนเอง..................................ขอบคุณนะคะที่หวังดีเสมอมา

มามาไม่ไปทำงาน ป่าป๊าทำงานหาตังค์

                            อนิซ บินรุสลัน

เธอเริ่มพูดเมื่อเช้านี้ หลังจากที่ฟังบังฟานพูดทุกวันตอนเช้า

เลียนแบบคำพูดจากความต้องการของตัวเอง.........

สังคมที่ดี ไม่ได้หมายถึงสังคมที่มีแต่คนดีอยู่รวมกัน หรือทุกคนในสังคมเป็นคนดี

เพราะมัน....เป็นไปไม่ได้.........

สังคมที่ดี คือการที่มีคนดีอยู่คานน้ำหนักอำนาจของคนชั่ว

เป็น....สังคมสมดุลย์.....

........................................

ในการทำงาน สิ่งที่ดีที่สุด คือการหาความสมดุลย์ให้ได้

ไม่จำเป็นต้องดีที่สุด เพราะโลกนี้ไม่มีอะไรที่สมบูรณ์แบบร้อยเปอร์เซนต์

ศาสนา  คือ ภูมิคุ้มกันชีวิต ทั้งโลกนี้และโลกหน้า

อีก สองปี จะกลับไปอยู่ใกล้บ้าน

ให้ อัยย์-อัฟฟาน-อนิซ  เรียนศาสนาอย่างเต็มที่...รุสลันสัญญา

มามาไปทำงานน้อยๆ อยู่กับน้องฟานเยอะๆ

ให้ มามาอยู่กับน้องฟานทุกกกกกวัน

ไม่ต้องซื้อแผ่นเจทแมนใหม่หรอก ถ้ามามาต้องไปทำงานอีก ดูแผ่นเก่าก็ได้ ยังไม่เสีย

                                                                         อัฟฟาน บินรุสลัน

 สิ่งที่ต้องการที่สุด  คือ  มามา

เพื่อนใหม่ คือ ของขวัญที่มีให้กับตนเอง

เพื่อนเก่า คือ อัญมณีที่มีค่า ที่นับวันจะเพิ่มคุณค่า