เมื่อวานเขาเชิญไปพิจารณาทุนเด็กๆตาบอดของมูลนิธิธรรมมิกชนเพื่อคนตาบอดในพระบรมราชูปถัมภ์ ในกทม.ค่ะ จะว่าไปเราไม่ค่อยชอบร่วมพิจารณาทุนเลยอ่ะค่ะ อยากให้ได้ทุกคน แต่มันเป็นไปไม่ได้หรอก ยิ่งเศรษฐกิจแบบนี้ เงินบริจาคไม่ได้เพิ่มขึ้น แต่เด็กๆเพิ่มมากขึ้น ส่วนเด็กๆที่ได้อยู่เดิมก็ควรจะเพิ่มวงเงินค่าใช้จ่ายมากขึ้นเพราะข้าวแกงที่กินอยู่ในมหาวิทยาลัยก็แพงขึ้น ( อันนี้ยกตัวอย่างจากมมส. )
กลับมาก็เหนื่อยมาก ทั้งๆที่นั่งประชุมนะเนี่ย...เหนื่อยใจอ่ะค่ะ ตัดทุนลูกๆตัวเองไปตั้งสองคน เพราะเขาไม่เข้าเงื่อนไข ผลการเรียนตกต่ำ และก็ให้โอกาสมาเทอมนึงแล้ว
ก็ยังดีใจที่เด็กใหม่ 3 คน(ปี1) จะได้รับทุนทั้งหมด
ยังไงก็ รู้สึกเหวงโหวงอ่ะเนอะ ลูกๆทั้งสองคนอาจจะต้องจากไปในไม่นานนี้ เพราะถ้าเกรดเขาไม่ถึงขอทุนของธรรมมิกชนฯได้ ก็ขอทุนอื่นๆยากเช่นกันค่ะ ไม่มีทุนจะเอาเงินไหนเรียนน๊อ... รอปาฏิหารย์ทุนเอกชน ที่ไม่ระบุผลการเรียนค่ะ
จะว่าไปผลการเรียนของเด็กๆ เราก็มีส่วนอยู่มาก ถ้าเราชาว DSS ทำงานให้เข้มแข็งแบบ professional กันเต็มที่ เด็กๆอาจจะมีผลการเรียนดีกว่านี้ก็ได้
อ้อ...ต้องโทรบอกออย. มูลนิธิฯจะไปเอาเครื่องปรินท์เบรลล์คืนแล้ว เขาจะเอาไปให้ม.ศิลปากร สนามจันทร์ใช้ต่อค่ะ