เมื่อวาน..ใส่สะดอ ม้อฮ่อม..เข้าสวน เก็บผักมาทำอาหาร เตรียมตัวไปวัด..วันพระใหญ่..ออกพรรษา.พริกสดๆจากสวน ปลอดสารพิษ.ถึงจะไม่งามเหมือนพริกตลาด..แต่มองแล้วมันให้คุณค่าทางจิตใจมากเหลือ..
ผักสดๆจากสวนเก็บมามากมาย..ที่เหลือแบ่งปันให้ป้าคนข้างบ้าน..เช้านี้..ได้ขนมเทียน (ขนมจ๊อก หรือ ขนมนมสาว ) เป็นสิ่งตอบแทน..นี่แหล่ะหนา..น้ำใจคนไทย...
โชคไม่ดี..เจอเสี้ยนจากด้ามจอบตำมือ บวมแดง..เจอมดกัดอีก..
เออหน่ะ..เก็บพริก..พริกสดๆจากสวน ที่เราปลูกเอง ทำเอง..เห็นแล้วชื่นใจ..
คุณค่าของการได้ทำ ได้ปลูก ได้ดูแล มันมีคุณค่าทางจิตใจมาก..จริงๆนะคะ...
21-10-2556
เก็บดอกไม้ในสวนมาฝาก...กับบันทึก เบาๆ วันนี้
ดอกไม้บานในสวน "ดาวกระจาย" ยามตะวันทอแสง
ภาพ: ดอกดาวกระจาย ...ที่ บ้านสวนถ้ำทะลุ ;)
............
ต่อสปริงเกอร์ให้ผักริมรั้ว..เมื่อก่อนไม่เข้าใจหรอก..
คำว่าผักสวนครัวรั้วกินได้..
ตอนนี้..เข้าใจแล้วจ้า..
ว่ามันคืออะไร..
ดังนั้นรอบๆรั้วก็จะเป็นชะอม..ที่โน้มกิ่งลงมาให้เก็บง่าย
ทีสำคัญเป็นรั้วธรรมชาติได้อย่างดีเลย
ข้างนอกก็เก็บกินได้ง่าย
ข้างในก็สะดวก..
รอบๆก็มีผัก ผลไม้ให้ร่มเงา..
อิ่ม..อร่อย..สุขใจ..ปลอดภัย..ไร้สารพิษ..
ที่สำคัญ.
ประหยัด..ได้ออกกำลังกาย..และได้ใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์ด้วยนะ..
คิดถึง..ข้าวตี่..
........ความสุขที่แตกต่างกัน..
ฉันบอกตัวเองว่า..คนเรานิก็แปลก..มีการเปลี่ยนแปลง ทั้งด้านร่างกายและจิตใจ..ไป
ตามช่วงเวลาจริงๆ
ตะก่อน..เคยมีความสุขอีกแบบหนึ่ง..อยากมีเพื่อน.มีงานที่ดี...อยากมีรัก..อยากมี
ครอบครัว..อยากมีเงินอยากมีบ้าน..อยากสวย..อยากรวย..ติดหรูหราหุ้งเฟ้อ..
เมื่อเวลาผ่านไป..ความอยากเหล่านั้นเริ่มลดลง..เริ่มหาความสงบสุขของ..ชีวิต..
เฉกเช่นเดียวกับฉัน..ที่..มีความสุขกับแผ่นดินเล็กๆ..ในการปลูกพืช ต้นไม้ อยู่ักับสิ่งมีชีวิต
เล็กๆ..รอบๆบ้าน..
นอกเหนือจากการได้ดูแลครอบครัว..การทำงานประจำ..ทีมีเรื่องราวมากมายในแต่ละวัน..
พริกน้อย พลูกินกับหมาก..มะม่วง..ขนุน..ที่เราลงทุนลงแรกปลูกด้วยน้ำพักน้ำแรง..ตอนนี้
กำลังงาม ได้ใส่ปุ๋ย..รดน้ำ พรวนดิน..ทำให้เวลาในแต่ละวันช่างผ่านไปอย่างรวดเร็ว..
ว่าไป..ต้องขอบคุณ..สรรพสิ่งต่างๆ..ที่ทำให้เรามีพลัง..มากมาย..ในวันนี้..ได้ทำสิ่ง
ดีๆ..และมีความสุขทุกวัน..ที่สำคัญได้แบ่งปันให้ผู้อื่นด้วย..
23-10-2556
ท้องฟ้าคลึ้มๆ บรรยากาศชื่นฉ่ำ
ตื่นเช้าวันที่ไม่ได้ทำงานกล้วยกล้วย
ไปทำสวนดอกไม้หน้าบ้านเล็กน้อย
เก็บภาพธรรมชาติที่บ้านสวน มาฝากอีกสักบันทึก
ที่นี่ค่ะ อรุณรุ่งที่มุมบ้าน "น้ำค้าง&แสงตะวัน"
เตรียมตัวเดินทางพรุ่งนี้ ...
........
"คุยกับ..ชาวนา..เมื่อวานนี้".....เขาคนนั้น(ชาวนา)..ขับรถ..แทรกเตอร์ที่เคยเห็นเมื่อวันก่อน..แน่นอน..มันมีถังยาฉีด..อย่างเดิม..เขาจอดรถ..แล้วถาม "หล่อน" ว่า.."ทำอะไร..น่ะ"..หล่อน..หัวเราะ อยู่ในหัวใจ..เพราะไม่รู้ว่าจะตอบว่าอย่างไรดี...แล้วนึกขึ้นมาได้เลยตอบแบบส่งเดชไป.."อ่านหนังสือ." (ดูว่าเขาก็ไม่ได้สนใจกับคำตอบนั้น..)...จึงถามเลยต่อไปว่า...ลุงทำนา..ที่นี่เหลอ..ที่ของลุงรึเช่าเขารึ..ทำนา..เนี่ยได้พอกินไหม..ถ้าเช่าเขาๆคิดกันยังไง...ทำนาแบบเก่า..กะใหม่..อะไรดี..กว่ากัน..ถ้าอยู่แบบเดิมดีไหม..(มีคนช่วยทำนา..ไม่ต้องจ้าง)...คำถามเหล่านี้..ถูกประติดประต่อ..ด้วย..ความอยากรู้อยากๆๆๆไป..ซ้ะหมด..(ทั้งๆที่รู้ก็..ทำอะไรไม่ได้..อยู่แล้ว...เช่นคำถามหนึ่ง...ฉีดยา..น่ะ..มัน..อันตราย..ต่อสุขภาพ..(ตนและผู้อื่น).."ผมใช้ไอ้โม่ง..ยามันผ่านผ้า..ไป..น่ะ"...(แต่คนดม..รอบข้าง..น่ะ..คงไม่ได้คิด..ถึงคิด..ก็....)..ฆ่า..ฟางในนาน่ะ...หญ้าด้วยนะ..มันละลาย..ใส้เดือนด้วย..ดิ้น..กระแด๋ยวเลย..เขา..บอก..(๕๕๕..แอบหัวเราะอย่างขื่นขมในใจ)...แล้ว "ทำไมยังฉีดอยู่ล่ะ...(ไม่มีคำตอบ)...เมื่อเขาพูดถึงเป็ด..ที่ลงไปอยู่ในนา..และตายเป็นเบือ..(เป็ดของคนอื่น)
"หล่อน"..หอบหมอน..เสื่อ..หนี..ยาฉีด....ไปจาก..มุมสลบที่เคยนั่ง....ลมที่ผ่านมา..กลิ่น..ฉุนแสบจมูก..ไปทั้งบาง..ด้วยลมที่หอบไป...(เขา...ชาวนา..คนนั้น..พูดว่า..ยาฉีดที่ใช้..ไม่ละลายลง..ดิน..แต่..จะ..ละเหิด.ไปใน..อากาศ...(มันเป็นความรู้ใหม่..สำหรับ..ชาวนา..ที่..คง..จะ..บอก..กัน..ต่อๆไป..ว่า.."ยาพิษ..มันไม่...ลงดิน..แง้ว..นะเว้ย....")